Op 27 mei veroordeelde rechter Zhanna Khvoynitskaya de Wit-Russische anarchisten, Ihar Alinevich, Mikalaj Dziadok, Aliaksander Frantskievich, Maxim Vetkin en Yeveni Slivonchik oplopend tot 8 jaar cel onder zwaar regime, terwijl bewijs tegen hen ontbreekt. De jonge mensen werden beschuldigd van een reeks aan politieke acties, waaronder de aanval tegen de Russische ambassade in Minsk in augustus 2010.
Ihar Alinevich werd schuldig bevonden aan aanvallen tegen de Russische ambassade en de Belarusbank (“Vernietiging van eigendom met opzet”, statuut 218, paragraaf 3 van de Wit-Russische ‘Criminal Codex’), een aanval tegen een gevangenis voor mensen in voorlopige hechtenis in Minsk (ook statuut, 218, paragraaf 3), een aanval tegen een casino en deelname aan een illegale demonstratie bij het militaire hoofdkwartier (“Opruiend hooliganisme”, statuut 339, paragraaf 2 van de Wit-Russische ‘Criminal Codex’). De openbaar aanklager eiste een celstraf van 9 jaar onder zwaar regime, uiteindelijk kreeg hij 8 jaar cel onder zwaar regime (1).
Mikalaj Dziadok werd veroordeeld voor acties tegen een casino, een militair hoofdkwartier en een gele(2), staat-gecontroleerde vakbond, welke allemaal onder de noemer “opruiend hooliganisme” werden geschaard. De openbaar aanklager eiste een celstraf van 6 jaar onder zwaar regime, hij kreeg 4,5 jaar onder zwaar regime.
Aliaksander Frantskievich werd veroordeeld voor acties tegen de staat-gecontroleerde vakbond, militair hoofdkwartier en een politiebureau in Soligorsk – welke allemaal als “opruiend hooliganisme” werden beschouwd – en het defacen van de website van de stad Novopolotsk (“electronische sabotage”, “illegale toegang tot electronische informatie, “ontwikkelen, gebruiken of verspreiden van malware”, statuut 349, paragraaf 2; statuut 351, paragraaf 2; statuut 354 van de Wit-Russische ‘Criminal Codex’). De openbaar aanklagere eiste een een celstraf van 5 jaar, uiteindelijk kreeg hij 3 jaar onder zwaar regime.
Screenshots van de actie zijn hier te zien:
http://belarus.indymedia.org/20141
Maxim Vetkin werd veroordeeld voor de acties tegen de Belarusbank en de Russische ambassade in Minsk. Hij heeft meegewerkt met het onderzoek en is getuige geweest tegen de andere anarchisten. Hij kreeg 4 jaar celstraf in een licht-beveiligde gevangenis aansluitend op de eisen van de openbaar aanklager. Hij is tijdelijk vrijgelaten.
Yevgeni Silivonchik werd veroordeelt tot 1,5 jaar celstraf in een open regime voor de aanval in Soligorsk. Hij heeft ook meegewerkt met het onderzoek en is getuige geweest tegen de andere aangeklaagden.
De veroordeelden moeten 100 miljoen Wit-Russische roebel (ongeveer 14.000 euro) betalen ter compensatie voor de schade aan de getroffen instituties.
Alinevich, Dziadok en Frantskievich hebben hun betrokkenheid ontkent, met uitzondering van de actie tegen het militaire hoofdkwartier. Ze overwegen in beroep te gaan tegen hun straffen, maar in hoger beroep kunnen ze zelfs hogere straffen krijgen. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg is geen optie voor de Wit-Russen, aangezien Wit-Rusland wordt uitgesloten van de Raad van Europa.
Valentina Alinevich, moeder van Ihar, zei: “Gisteren waren het andermans kinderen die werden gearresteerd en dachten we dat het niet ons probleem was. Vandaag zijn onze kinderen gearresteerd. Morgen zullen ze de kinderen van iemand anders arresteren. Mensen, wees alert! Laat het niet gebeuren!”. Ze wees ook op de rol van de Russische Federatie in de zaak van Ihar: “Rusland accepteert het kidnappen van een persoon op hun territorium. Het is een uitzinnige schending van de rechten van de mens, welke werd uitgevoerd in samenwerking met de Russische autoriteiten”. Op 28 november werd Ihar Alinevich namelijk gekidnapt uit Moskou door agenten van een onbekende speciale dienst en illegaal over de grens, naar een gevangenis ter voorlopige hechtenis van de Wit-Russische KGB (geheime dienst) in Minsk, gebracht.
Aliaksandr Dziadok, de vader van Mikilaj en een ervaren advocaat, welke ook als rechter heeft gewerkt, gaf het volgende statement tegenover de pers: “Er waren genoeg overtredingen tijdens de rechtszaak. De zaak van de openbaar aanklager was niet bewezen. De veroordeling is onjuist en illegaal. Een objectief gerechtshof met ontzag voor de wet zou alle aanklachten tegen de aangeklaagden hebben laten vallen”. Aliaksandr Dziadok maakte een vergelijking tussen zaak tegen de anarchisten en de zaak tegen degenen die na 19 december werden gearresteerd (de zaak van deze mensen, die protesteerden tegen de falsificatie van de algemene verkiezingen, kreeg grote internationale aandacht).
Anarchist Black Cross Wit-Rusland beschouwt de veroordelingen als politiek gemotiveerd en de aanklachten onbewezen. Naast dit, waren alle acties waarvoor de aangeklaagden schuldig werden bevonden geweldloos. Geen enkel levend wezen is verwond geraakt als gevolg van de acties. Het grootste deel van de aanvallen was puur symbolisch en de materiële schade was miniem.
Verslagen van alle dagen van de rechtszaak zijn beschikbaar op de Wit-Russische Indymedia en op http://www.avtonom.org/en/freebelarus.
“Defying the law” (Het uitdagen van de wet), een documentaire over het onderzoek en de rechtszaken tegen de Wit-Russiche anarchisten is hier beschikbaar:
http://rutube.ru/tracks/4469719.html
Een versie met Engelse ondertiteling is over enkele dagen beschikbaar.
1. Zwaar regime betekend beperkende regels omtrent bezoek, post, pakketjes en andere ‘privileges’.
2. Gele vakbonden zijn tegen klassenstrijd, tegen stakingen en hebben voorkeur voor de samenwerkingen tussen kapitaal en arbeid.
Anarchist Black Cross Belarus (Wit-Rusland)
Aanvulling van ABC Moskou:
Op 18 mei eindigde nog een ‘anarchistische zaak’ in Wit-Rusland – Yawgen Vaskovich, Paval Syramalotaw en Artsyom Prakapyenka werden elk veroordeeld tot 7 jaar celstraf voor een directe actie tegen het KGB gebouw in de stad Bobruvsk. Een probleem met deze zaak is dat, ondanks dat de media de 3 als anarchisten beschouwden, geen van hen enkel contact had met de bestaande anarchistische beweging en dus zijn pogingen om met iemand in hun nabije omgevingen in contact te komen en hen te ondersteunen voor de rechtszaken op niets uitgelopen. Hopelijk zullen zij steun ontvangen tijdens hun lange gevangenisstraffen.