Nieuw adres Nahuel

Juan “Nahuel” Manuel Bustamante Vergara is overgeplaatst naar een gevangenis in de provincie Andalusië. Het adres waarop je hem kan schrijven is dus ook veranderd! Door het strenge gevangenisregime kan hij maar twee brieven per week ontvangen en mag hij er maar twee per maand versturen, maar via plataformanahuellibertad laat Nahuel weten dat alle kaartjes, brieven en steunbetuigingen hem ontzettend veel deugd doen, en dat het hem spijt dat hij niet meer brieven kan beantwoorden. Meer info over Nahuel (SXE Madrid) kan je hier vinden.

Je kan Nahuel schrijven op het volgende adres :

photo46487906129389656

Solidariteit en medeplichtigheid met de gearresteerde kameraden in Brenner (Italië)!

Apocalyptische scenario’s van een fascistische toekomst, rechtse krachten die terrein winnen in Europa, muren die worden opgetrokken en grenzen die gesloten worden, deportaties en detentiecentra.

De leiders van het globale kapitalisme staan op het punt de Brenner pas te sluiten om de doorgang van menselijke wezens te stoppen. Mensen moeten ten alle koste gestopt worden, zelfs als dat de grondwettelijke principes van de EU zelf tegenspreekt, terwijl die EU in elkaar stuikt. door de confrontatie met de eerste migratiegolf.

We wisten erg goed wat we konden verwachten op de ‘Destroy the borders in Brenner and everywhere’ demonstratie van 7 mei; we wisten perfect wat het betekende om in een niet-aangevraagde demo door een 370 meter brede bergpas van berg naar berg te stappen. We wisten erg goed dat de geografie van de plaats tegen ons was.

We wisten dit allemaal. Maar we wisten ook dat als iemand ons in een toekomst gemaakt van hekken, prikkeldraad en muren iemand ons zou vragen: “Waar waren jullie toen ze de zoveelste muur bouwden in Europa?”, we zouden kunnen zeggen dat we die naar beneden proberen te strekken, de eerste stenen smijtend in navolging van het traject van solidariteit en strijd samen met migranten dat begon in Monza, en in steun aan de No Border mobilisaties en praktijk van Ventimiglia tot Calais.

Het was de bedoeling dat het een dag van strijd zou zijn en dat was het ook. Er was wat moed voor nodig, maar het geluk staat niet altijd aan de kant van de moedigen. Verschillende momenten waarin mensen gestopt werden veranderden in arrestaties: twee vrouwelijk kameraden en vier mannelijke kameraden worden nu in de gevangenis vastgehouden na een lang verblijf in het politiestation van Brenner.

Eén van hen is onze kameraad, vriend en broeder Cristian ‘Sicho’ naar wie onze totale solidariteit en medeplichtigheid gaat, die zaterdag al begon met een spontane betoging in de straten van Monza zodra het nieuws van de arrestatie zich verspreidde.

Zondag verschenen er verscheidene spandoeken aan het Masnada stadium en tijdens een concert in de hardcore scene waar Sicho deel van is. In Bolzana droegen groeten aan de gevangenen buiten de bak onze warmte binnen de muren en toonden ze de gearresteerde kameraden dat ze nooit alleen gelaten zullen worden.

Vandaag (27 mei) zal er een hoorzitting plaatsvinden in het gerechtshof van Bolzano om te beslissen over verdere detentie, en er is een oproep om daar vanaf 9u ’s morgens te betogen.

De solidariteit komt nu pas op gang, we zijn niet kort van adem.

SICHO, SABRINA, MIRIAM, NEMO, STEFANO, LUCA NU VRIJ!
VERNIETIG ALLE GRENZEN!
TOT DE GEVANGENISSEN ENKEL RUÏNES ZIJN!

Foa Boccaccio 003
CordaTesa
Tarantula

Vertaald uit het Engels. Oorspronkelijk tekst: https://325.nostate.net/2016/05/27/solidarity-and-complicity-with-the-comrades-arrested-in-brenner-italy/#more-19899

Fria Kungsan 15 Interview

Dertien antifascisten werden in Stockholm, Zweden, veroordeeld tot gevangenisstraffen na rellen gelinkt aan een protest tegen een Zweedse nazipartij tijdens de verkiezingen van 2014. Meer informatie en een oproep tot solidariteit kan je hier vinden. Brighton ABC heeft samen met Fria Kungsan 15 enkele vragen gesteld aan de eerste gevangene die na drie maanden gevangenisstraf is vrijgelaten.

English (original) version : Brighton ABC – Fria Kungsan 15 interview

Wat voor steun heb je gekregen tijdens je gevangenisstraf?
Bovenal geschreven steun. Er ging amper een dag voorbij zonder brieven en steun van vrienden en kameraden, wat een beetje een rariteit is in de gevangenis. Mensen buiten hebben zich ook verantwoordelijk gesteld voor mijn naasten en hebben hen bijgestaan tijdens mijn gevangenisstraf, aangezien naaste familie het meestal moeilijker heeft met de gevangenisstraf dan de persoon die effectief in de cel zit. En als socialistische gevangene kreeg ik ook Samsara (een nieuwsbrief voor gevangenen van Fanggruppen) toegestuurd van de gevangenensteungroep in Stockholm.

Wat was voor jou persoonlijk het effect van alle steun die je gekregen hebt?
Ik trilde van blijdschap door alle steun en brieven die ik kreeg, veel van voor mij totaal onbekende mensen. Alle brieven trokken na een tijd de aandacht van mijn medegevangenen, waarna een van hen zelfs zei “ik was beter een anti-fascist geweest”, doelende op de hoeveelheid brieven die ik kreeg. Dat was hartverwarmend.

Is er iets waaraan je denkt dat mensen buiten nog hadden kunnen doen, dat je gevangenisstraf makkelijker had kunnen maken?
Persoonlijk, nee, niet voor mij. Mijn gevangenisstraf was relatief kort, drie van de vier maanden, dus er was eigenlijk niet veel andere steun nodig. Voor mensen die langere gevangenisstraffen uitzitten is economische en emotionele steun voor hun familie de prioriteit, aangezien ze dat zelf niet kunnen doen op een manier dat ze er voor hun familie zijn vanuit hun cel. En dan is er het financiële aspect van de reiskosten van bezoekers etc. Buiten dat vond ik het bemoedigend om te weten dat de anti-fascistische strijd verder ging in mijn afwezigheid.

Kan je een standaard dag voor jou in de gevangenis beschrijven?
Je wordt wakker gemaakt om zeven uur ‘s ochtend, waarna ze de deur van de cellen openen. In het Zweedse gevangenissysteem vinden verplichte activiteiten plaats tussen acht en elf uur. Je kan dan kiezen om te werken in een productie-eenheid in een van de werkplaatsen, te poetsen of te studeren. Daarop volgend kregen we een uur vrije tijd op de binnenplaats tot 12 uur, gevolgd door een lunchpauze. Daarna was het weer tijd voor verplichte activiteiten tot 16u20, waarna we een vier-uurtje kregen. Dan had je tot 18u45 om te sporten in de gym, bordspellen te spelen of om gewoon tegen elkaar te lullen, waarna we weer in onze cellen opgesloten werden. Dan nam ik eerst ongeveer een uur de tijd om op brieven te antwoorden alvorens naar bed te gaan tussen 21 en 22u.

Wat was het moeilijkste aan opeens in de gevangenis te zitten?
Wat ik het moeilijkste vond, naast het slachtoffer zijn van de bureaucratie en intellectualistische waanzin van de penitentiaire inrichting, was om te beseffen dat gewapende fascistische groepen en georganiseerde nazi’s op onze straten lopen zonder de mogelijkheid om dat te verhelpen. Het was verschrikkelijk om opgesloten te ziten en te beseffen dat de bruinhemden een poging deden om een houvast te krijgen in mijn stad, zonder de mogelijkheid om zij aan zij met mijn kameraden te staan en terug te vechten. Maar het heeft mij nog vastberadener gemaakt om tegen hen te vechten van zodra ik terug op vrije voeten ben.

Zijn er significante verschillen tussen het Zweedse gevangenissysteem en, laat ons zeggen, het gevangenissysteem in Groot-Brittanië?
Ik moet jammer genoeg bekennen dat mijn kennis over het Britse gevangenissysteem niet zo groot is, maar ik zou vermoeden dat het over het algemeen gelijkaardig is, een bureaucratisch systeem dat bestaat om alle hoop of strijdlust die een gevangene kan hebben te vernietigen, in stand gehouden door semi-fascistische cipiers aan de basis.

Heb je het idee dat je een andere behandeling hebt gekregen van de cipiers dan andere gevangenen?
Wel, enkele keren ben ik opgeroepen voor “gesprekken” (lees : verhoren) over mijn politieke standpunten. Ik had het gevoel dat ze bang waren dat ik problemen ging veroorzaken daar, en natuurlijk gingen er problemen zijn als er ineens een nazi in dezelfde vleugel van de gevangenis als ik terecht zou komen. Ik moet je vertellen dat fascisten verre van populair zijn in de gevangenis.

Waren er organisaties in de gevangenis waar je zat die focussen op de rechten van gevangenen?
In Zweden zijn er raden van gevangenen in zo goed als elke gevangenis, of er zou de mogelijkheid moeten zijn om er een op te richten als die nog niet bestaat. Het is een raad die geleid wordt door en voor gevangenen, die handelen in het belang van alle gevangenen en hun rechten. Het varieert hoe effectief deze raden zijn, aangezien de gevangenissen doen wat ze kunnen om de raden te verdelen, tegen te gaan of te breken.

Het lijkt alsof de laatste jaren de repressie tegen antifascisten in Zweden is toegenomen, waarom denk jij dat dat zo is?

Ik denk dat er verschillende redenen zijn. Eén ervan kan een consequentie zijn van verschillende rapporten, uitgaande van de Zweedse overheid, over wat voor een bedreiging “extremistische” groepen vormen voor de democratie, waarbij ze de rol van anti-fascistische, islamistische en fascistische groepen hebben onderzocht. En dan hebben we onze MI5 (de Zweedse staatsveiligheid) die al verschillende keren geclaimd hebben dat georganiseerde linkse groepen een grotere bedreiging vormen voor onze nationale veiligheid dan georganiseerde fascisten, wat absurd is aangezien er meer dan 25 moorden gelinkt kunnen worden aan fascistische groepen over de laatste twintig jaar. Het aantal voor de autonome beweging is nul, dus kan het niet anders bekeken worden als de inname van een politiek standpunt van de Zweedse politie. Dit kan bijgedragen hebben aan het feit dat ze ons proberen te pakken om hun punt te bewijzen. Het is een cirkelredenering, waar hun aanvallen worden gezien als een rechtvaardiging voor verdere acties tegen ons. Het feit waarvoor ik veroordeeld ben bewijst het; er zijn ontzettend veel werkuren en andere middelen gebruikt om georganiseerde antifascisten te vervolgen die in Kungsan aanwezig waren, die niet actief deelnamen maar er gewoon waren, terwijl er niet wordt omgekeken naar andere mensen die deelnamen aan de rellen maar niet tot een georganiseerde groep behoren.

Wat voor steun is er nodig voor de overige twaalf?
Het meest dringende is momenteel de financiële kant, om genoeg geld in te zamelen om de boetes en andere kosten te betalen. We zijn er al in geslaagd om een serieus deel van het geld in te zamelen, maar er is nog meer nodig en ondertussen is het een race tegen de klok aan het worden. Ik moedig iedereen die in een situatie zit dat hij/zij financieel kan bijdragen aan om te doneren, of indien dat niet mogelijk is, om de Fria Kungsan 15 campagne te delen op sociale media of via andere netwerken. En natuurlijk hebben de anderen ook steun nodig via brieven, geld en solidariteit terwijl ze in de gevangenis zitten. Een brief betekent heel erg veel daar, het toont iedereen, inclusief andere gevangenen en de gevangenis zélf, dat we zorg dragen voor elkaar.

[Interview afgenomen via e-mail door ABC Brighton, 23-26 april 2016, vrij vertaald door ABC Gent]

Fria Kungsan 15 website.

Om te doneren aan Fria Kungsan 15 :

IBAN: SE0680000832799438650120
Bic: SWEDSE

(NB: geef bij een overschrijving de mededeling: “kungsan15”)

Staats- en bedrijfsmoordenaars bestrijden begint met zeggen dat het nodig is

De Anarchistische Muurkrant, geplakt in een aantal wijken in Den Haag waar de bevolking het meest last heeft van staatsrepressie, mag niet gezien worden. Het zou de door institutioneel racisme geplaagde bevolking wel eens op het idee kunnen brengen om het niet meer te pikken. En dus is er iemand opgepakt en beschuldigd van ‘opruiing’ en ‘aanzetten tot geweld’.

De Anarchistische Muurkrant, geplakt in een aantal wijken in Den Haag waar de bevolking het meest last heeft van staatsrepressie, mag niet gezien worden. Het zou de door institutioneel racisme geplaagde bevolking wel eens op het idee kunnen brengen om het niet meer te pikken. En dus is er iemand opgepakt en beschuldigd van ‘opruiing’ en ‘aanzetten tot geweld’.

Een paar weken geleden: de poster ‘De Vries en Verburg – uw duurzame partner in deportaties’, mag ook niet gezien worden. Het bedrijf heeft liever niet dat bekend wordt dat zij een gezinsgevangenis voor vluchtelingen bouw(d)en op Kamp Zeist. En dus zijn er twee mensen opgepakt en gedagvaard wegens ‘smaadschrift’.

In het eerste geval is dus de aanklacht ‘opruiing en aanzetten tot geweld’. In het tweede geval het lichtere ‘smaadschrift’. Overeenkomst is dat de staat haar waakhonden erop uit stuurt om meningen die hen niet aanstaan ongehoord en ongezien te maken. Nieuw is het niet. Menigeen heeft al ervaren wat het is om vanwege het verkondigen van een mening het doelwit van staatsrepressie te zijn. Het anti-autoritaire en anarchistische gedachtengoed zit de staat dwars en zo hoort het ook. Als dat niet zo was, deden we iets niet goed. Dan waren we ingekapseld of geïntimideerd. Dan hadden we onze ideeën verloochend, ingeruild voor privileges en voorrechten. Ja, het is de bedoeling dat de staat de hete adem van verzet voelt. Het is de bedoeling dat waarheden aan het licht komen. Het is de bedoeling dat de roep om opstand mensen motiveert. Wat mij betreft wel. En daarom deel ik de Anarchistische Muurkrant bij dit artikel.

Want verzet begint met gedachten en woorden. Het begint met: dit gebeurt en wordt systematisch onder tafel geschoven en laten we hier iets aan doen. Het begint met iemand of een groep mensen die dat uitspreekt. Laten we de stilte doorbreken. Laten we de straat op gaan. Laten we terugslaan indien nodig. Het begint met: we laten ons niet registreren, fotograferen, controleren. We laten ons niets verbieden, ons achtervolgen en lastig vallen. Het begint met: En dat laten we niet alleen ons niet gebeuren, maar ook een ander, die daar nog veel meer last van heeft dan wij, niet. Het begint met de stelling: vrijheid is pas vrijheid als iedereen vrij is. Het begint met: solidariteit. En dat zijn gevaarlijke woorden voor de staat.

Solidariteit met de onderdrukten! Solidariteit met de gevangenen van de staat! Solidariteit met migranten! We hebben genoeg staatsmoorden gezien. Staatsmoorden door de waakhonden die jachthonden worden en er op los slaan, schieten en wurgen. Men noemt hen: politie, marechaussee. Staatsmoorden door de schrijftafelmoordenaars achter hun bureaus, die van de ambtenaren van IND en DT&V, van burgermeesters, van ministers en staatssecretarissen en minister-presidenten en alle andere politici die alleen maar op electoraal gewin uit zijn en daarvoor mensen vertrappen die al vertrapt zijn.

We hebben genoeg gezien van de profiteurs van al dat staatsgeweld, van hen die winst maken door uit te voeren en voor te bereiden, van bewakingsbedrijven en bouwbedrijven, architecten en financiers, deurwaarders en incassobureaus: zij die zich verschuilen achter beleid en achter geld dat verdiend moet worden aan gevangenissen en deportaties, aan huisuitzettingen en belastingschulden. Genoeg!

De lijst met slachtoffers is eindeloos en zelfs dan nog niet volledig omdat niet alle slachtoffers zichtbaar zijn. Denk aan de wanhopige zelfmoorden en sterfgevallen op straat, in gevangenissen en detentiecentra en het lot van gedeporteerden. Denk aan al die mensen onderweg naar een veilig leven in Europa die verdrinken of worden doodgeschoten door grenswachten. Onzichtbaar buiten en binnen de grenzen. De staat wil controle en dat mag levens kosten. De opstand in de Schilderswijk begon met de verwurging van Mitch Henriquez, maar voor hem gingen Rishi Chandrikasing en vele anderen. Voor hen en na hen werden arrestanten zwaar mishandeld. Denk aan Mustafa Sealiti die er een hernia aan heeft overgehouden. Afgelopen week bleek uit door Buro Jansen & Janssen opgevraagde documenten dat een onderzoek naar het racistische politieoptreden in de Haagse Schilderswijk direct door de politie is beïnvloed om te voorkomen dat de conclusie de waarheid aan het licht zou brengen. Namelijk deze waarheid: De Haagse politie is racistisch. Het is niet de enige waarheid die verborgen wordt gehouden. Wie weet wat er gebeurt met al die vluchtelingen en hun kinderen nadat ze door de Neederlandse staat, door de EU, door Turkije namens de EU, over de grens zijn gezet? Er is niemand die dat bijhoudt.

Opstand tegen de staat en verzet tegen die politie is terecht en noodzakelijk. Hoe lang kunnen mensen nog verdragen dat ze niet ongestoord over straat kunnen? Dat ze moeten vrezen voor arrestaties en invallen en zelfs voor hun leven? Als de staat spreekt over oproepen tot geweld, moet die staat zichzelf als eerste opheffen want de wetboeken doen niets anders dan oproepen tot geweld. Staatsgeweld in handen gegeven van ambtenaren in kantoren die beslissingen over het lot van mensen mogen nemen. Staatsgeweld in handen gegeven van de uniformdragers op straat die zijn uitgerust met een groot scala aan wapens om die beslissingen uit te voeren. Allen zijn zij uit hoofde van hun functie verheven boven elke verdenking van machtsmisbruik omdat macht hebben per definitie machtsmisbruik is. Vervolgd zullen zij nooit worden voor mishandeling, bedreiging, doodslag of moord, behalve om hen vrij te kunnen spreken en zo de schuld bij hun slachtoffers te leggen. Nimmer zijn zij aansprakelijk of verantwoordelijk te houden.

Ik begon met te zeggen: Staats- en bedrijfsmoordenaars bestrijden begint met zeggen dat het nodig is. De Anarchistische Muurkrant wordt nu gezien als opruiing. En hierna? Het wetsartikel 131 (opruiing) is vanouds in gebruik om revolutie te voorkomen en de kop in te drukken, net zoals het wetsartikel 261 (smaad) bedoeld is om de waarheid geweld aan te doen, en artikelen die belediging (bijvoorbeeld van ‘Het Koningshuis’ of een ‘Bevriend Staatshoofd’ of een smeris) strafbaar stellen bedoeld zijn om gehoorzaamheid af te dwingen want gezagsdragers, daar hoor je voor te buigen.

Verzet tegen al deze uitingsverboden wordt met de dag noodzakelijker. We horen een hoop boegeroep over het inperken van de pers- en uitingsvrijheid in andere landen, en zelfs dat is selectief, maar Neederland loopt voorop wanneer meningen niet de staatsideologie van bij wetten en regels vastgelegd racisme, nationalisme, apartheid en vluchtelingenhaat onderschrijven. De beste manier om onze spreek- en demonstratieruimte terug te eisen, is door deze letterlijk te nemen. Dit kunnen we doen door bijvoorbeeld de Anarchistische Muurkrant die nu verboden is te verspreiden, via het web en op straat. Laat de repressie de boemerang zijn die keihard terugkomt in het lelijke smoelwerk van de staat. Laat elke poging tot censuur meer mensen doen opstaan om tot opstand op te roepen en eraan deel te nemen. Opstand, waar dan ook en wanneer dan ook. Wij mogen-, nee-, wij moeten ons beschermen tegen de staatsterreur, en de aanval is de beste verdediging.

Het initiatief aan de onderdrukten, de straten het terrein dat wij beter kennen dan de ambtenaren die er de camera’s hebben opgehangen. Opstand! Want er is één ding erger dan onderdrukking, en dat is toestaan dat je je laat onderdrukken.

Joke Kaviaar 29 april 2016

[Den Haag] Anarchistische Muurkrant verspreid. Één arrestatie voor ‘opruiing en aanzetten tot geweld’

Afgelopen zondagavond is er in Den Haag iemand gearresteerd op verdenking van het plakken van de Anarchistische Muurkrant. Hem word nu opruiing tegen het gezag, het aanzetten tot geweld en het plakken van posters ten laste gelegd. Hij is in verzekering gesteld en het OM wil hem donderdag voorgeleiden bij de rechter commissaris om hem nog langer vast te kunnen houden.

De afgelopen week hebben anarchisten honderden Muurkranten verspreid in o.a. de Haagse wijken Transvaal en de Schilderswijk. Het eerste nummer van de Muurkrant gaat over de opstand vorig jaar in de Haagse Schilderswijk. Hier kwamen duizenden mensen dagen lang in opstand tegen de politie en de staat na de moord op Mitch Henriquez, die door agenten dood werd gewurgd. Henriquez was het zoveelste slachtoffer van geweld door het racistische politiekorps van Den Haag. Het korps dat samen met het OM nog maanden lang jacht heeft gemaakt op de opstandelingen van afgelopen zomer.

Nu er alweer iemand vastzit en het er naar uit ziet dat het OM er alles aan gelegen is om hem zo lang mogelijk vast te houden op verdenking van het verspreiden van een poster met een tekst, is onze solidariteit uiten het enige wat wij kunnen doen. Solidariteit door actie. Hier onder kan je de Anarchistische Muurkrant downloaden. Print de Muurkrant en verspreid hem overal.

Download de Anarchistische Muurkrant: https://www.indymedia.nl/indyfiles/AnarchistischeMuurkrant#1April2016.pdf

Stop de repressie! Solidariteit met de gevangenen! Weg met de politie en de staat! Leve de anarchie!

Hier onder vind je de tekst van het hoofdartikel.

Weg met de politie en de staat. Leve de opstand!

Over de opstand in de Schilderswijk

In de zomer van 2015 woedde er een opstand in de Haagse Schilderswijk. Een opstand tegen de dagelijkse onderdrukking en het racisme van de politie. Tegen de verstikkende realiteit van uitbuiting of werkloosheid. Een opstand van mensen die braken met de normaliteit van staatsrepressie: de rollen werden omgedraaid en de politie werd de straten uitgejaagd. De moord op Mitch Henriquez, de zoveelste racistische politiemoord, was de vonk die de opstand deed oplaaien. Laten wij niet vergeten, laten wij niet vergeven!

Door politici, de media, moskeeën en allerlei buurtclubjes werd de opstand weggezet als een ordinaire rel. Als een criminele daad waarvan de daders hard gestraft moesten worden. Maar geloof niet hen, de organisaties die van subsidie van de staat overleven, zij die hun eigen agenda willen voeren over de ruggen van de onderdrukten, zij die de onderdrukten uitverkopen om met de machthebbers om de tafel te kunnen zitten. Dat mensen in wijken als de Schilderswijk worden onderdrukt is wel duidelijk. Niet aangenomen vanwege je naam of uitgebuit voor een hongerloontje terwijl de bazen, grote bedrijven, politici en banken zich verrijken.

Het is de in de staat geïntegreerde racistische zondebokpolitiek die mensen van kleur de schuld geeft van armoede, huisvestingsproblemen en bezuinigingen, enkel om mensen tegen elkaar uit te spelen. Maar vluchtelingen, Marokkanen en Surinamers zijn niet de oorzaak van deze problemen. Het probleem zijn de politici en de staat die alleen de belangen behartigen van de bazen en grote bedrijven, en het is de moordende politie die dat alles, kosten wat het kost, beschermt.

De opstand in de zomer van 2015 was geen ordinaire rel. Het was een legitieme opstand tegen alles wat ons onderdrukt. Het was een opstand tegen de politie die ons op straat terroriseert. Tegen de controlewaanzin van cameratoezicht, ID controles en het zogenaamde ‘zero-tolerance beleid’ die we alleen in arme wijken zien. Het was een opstand van een gemeenschap die zich niet langer door politieke spelletjes laat verdelen. Jaren lang is er gepraat en gevraagd om verandering maar niemand wilde luisteren. Dan is de enige optie om keihard in opstand te komen. Voor onze waardigheid, voor ons bestaan.

Zij die in opstand kwamen en weigerden te buigen voor onderdrukking en repressie zijn de mensen die hun waardigheid niet zijn verloren. Het zijn juist die mensen die hoop bieden op een andere, een betere toekomst! Laat deze zomer een hete zomer worden!

Weg met de politie en de staat! Leve de opstand! Leve de anarchie!

Internationale oproep tot solidariteit met de Kungsan 15

12316078_1662170170704136_2913799263060737716_nDertien antifascisten werden in Stockholm, Zweden, veroordeeld tot gevangenisstraffen na rellen gelinkt aan een protest tegen een Zweedse nazipartij tijdens de verkiezingen van 2014. Op de bewuste dag hadden meer dan 12000 mensen verzameld in Kungsan voor de antifascistische betoging, en toen de politie de menigte uiteen probeerde te drijven met pepperspray en matrakken, hielden een hele hoop mensen stand in een poging de politie terug te drijven. In de nasleep pikte de Zweedse veiligheidsdienst SÄPO er 15 mensen uit waarvan zij beweren dat ze actief zijn in de antifascistische beweging. Dertien van hen werden veroordeeld tot gevangenisstraffen en moeten nu bovendien €35000 ophoesten aan boetes, schadevergoedingen en gerechtskosten.

De “Free Kungsan 15” campagne heeft tot nu toe al €24000 samengeraapt, maar komen nog €11000 van het totaal tekort, en de tijd raakt op. We doen daarom beroep op internationale solidariteit om ons het laatste beetje te helpen verzamelen. We kunnen de gevangenisstraf niet delen, maar de kosten wel. We moedigen daarom iedereen aan die de mogelijkheid heeft om wat geld te missen om een donatie te doen, elke cent telt. Als je niet de middelen hebt om ons financieel bij te staan, deel dan deze oproep a.u.b. op sociale media.

En volg en deel a.u.b. ook de campagne op Facebook!

www.facebook.com/Fria-Kungsan-15-1658951601025993/?fref=ts

BANKGIRO: 627-0086 or SWISH: 123 091 64 45
Om van een niet-Zweedse bank te doneren:
IBAN: SE0680000832799438650120
Bic: SWEDSE

(NB: geef bij een overschrijving de mededeling: “kungsan15”)

Antifascistische Actie Stockholm

UPDATE: Eén van de gevangenen, Ates, werd vandaag 27 april vrijgelaten. Zijn vrienden wachten hem buiten op met champagne en zoals je in deze video kan zien, is het een blij weerzien.

Vertaald uit het Engels van ABC Brighton en Fria Kungsan 15 Facebook.

Update repressie uit Aken

In juli 2015 werd onze vriendin en kameraad gearresteerd tijdens een paspoortcontrole aan de Grieks-Bulgaarse grens. Het Europese arrestatiebevel tegen haar was op 24 juni 2015 uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie in Aken, Duitsland. In Duitsland werd ze in voorarrest (Untersuchungshaft) opgesloten in Keulen, vanwege veronderstelde deelname aan een gewapende bankoverval die twee jaar eerder plaatshad (2013). Op 2 december 2015, na maanden van onderzoek, werd zij door het OM formeel aangeklaagd voor de bankoverval, gijzelname en wapenbezit. Op 16 december beval de rechtbank de vrijlating van onze kameraad en de opheffing van alle aanklachten, omdat het “bewijs” dat maanden van onderzoek geproduceerd had niet voldoende was om haar voor de rechter te slepen.

Toen we de bovenstaande verklaring schreven (1) omtrent de opsluiting en vrijlating van onze vriendin hoopten we dat het de laatste zou zijn. Helaas was de Duitse smeris het hier niet mee eens, en besloot ze bezwaar in te dienen tegen de beslissing haar vrij te laten. Dit resulteerde in, na eerst afgewezen te zijn door de rechtbank, het besluit van de Hoge Raad om de zaak te heropenen. Concreet betekent dit dat, na bijna zes maanden te hebben vastgezeten in voorarrest, onze vriendin en kameraad nu buiten haar proces aan het afwachten is. Het is nog onduidelijk wanneer de zaak zal voorkomen. Ondanks verscheidene wanhopige pogingen van het OM om ook een nieuw arrestatiebevel te verkrijgen – momenteel zijn we in afwachting van de beslissing van de Hoge Raad omtrent een zoveelste bezwaar – is ze nu buiten bij ons.

Op woensdag 14 april beval hetzelfde OM echter een reeks huiszoekingen in Barcelona, die resulteerde in de arrestatie van een andere kameraad; zij wordt beschuldigd van deelname aan een bankoverval die plaatshad in Aken in 2014. Het is duidelijk dat de Duitse en Spaanse autoriteiten besloten hebben hun krachten te bundelen in het voortdurende project van repressie tegen anarchisten op het Europese terrein, ondersteund door de immer gehoorzame honden van de media.

Zoals verwacht wrijven de media zich in hun handen, en verweven ze “gewone misdaden” met anarchisten. Dit komt niet als een verrassing, en al helemaal niet in een tijd die meer en meer gekenmerkt wordt door repressief handelen tegen alles wat subversief is. Wij denken echter dat het belangrijk is het onderscheid tussen “gewone” en “politieke” misdaden aan de smeris, de aanklagers, en de journalisten over te laten. Het is niet nodig de autoriteiten categorieën aan te reiken die ze maar wat graag accepteren. Zoals gezegd in de verklaring die gepubliceerd is door kameraden van de gearresteerde persoon in Barcelona, is de onteigening van banken “een ethisch juiste en politiek legitieme daad, een methode van strijd die deel uitmaakt van de geschiedenis van iedere revolutionaire beweging.” (2) Of de beschuldigde individuen deel hebben genomen aan de overvallen of niet is voor ons niet van belang. Wat belangrijk is is dat we onze solidariteit uiten met degenen die vervolgd worden door de autoriteiten.

Terwijl de knechten van de Staat hun veronderstellingen en beschuldigingen de wereld in spuien met een hoop bombarie, moeten we onze eigen perspectieven en ideeën niet vergeten. Dit zijn geen tijden voor speculatie, noch over de “motieven” van de overvallen, noch over de veronderstelde schuld of onschuld van de gearresteerden. Eerder dan een moment voor vragen, zou dit een moment van antwoorden moeten zijn – duidelijke antwoorden gericht aan diegenen die ons onderdrukken. Zoals eerder gezegd, “als je aan eén van ons komt, kom je aan ons allemaal”. Meer dan wat dan ook is dit een tijd voor solidariteit, in al haar mogelijke vormen.

Onmiddelijke vrijheid voor de opgesloten kameraad
Tot alle gevangenissen en de banken die ze nodig hebben vernietigd zijn

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Bron: indymedia.nl


Update on Aachen repression

In July 2015 our friend and comrade got arrested at a passport control at the Greek-Bulgarian border. The Europe-wide arrest warrant against her had been issued by the prosecution office of Aachen, Germany, on the 24th of June 2015. In Germany she got locked up under the ‘U-haft‘ (Untersuchungshaft) regime in Cologne because of a presumed involvement in an armed bank robbery that had taken place two years earlier (2013). On the 2nd December 2015, after months of investigation the prosecution formally charged her with bank robbery, hostage taking and weapon possession. On the 16th of December, the court called the prison instructing them to release our comrade because all charges were to be dropped, since the “evidence” that months of investigation produced was not sufficient for this case to be brought to court.

When we were writing the above statement (1) concerning the imprisonment and release of our friend, we hoped it would be the last. Unfortunately the German cops did not agree, and decided to appeal against the decision of her release. This resulted in, after first being rejected by the normal court, the higher court’s decision to reopen the case. Concretely this means that, after having spent nearly six months in preventive prison, our friend and comrade is now outside awaiting trial. It is still unclear when the court case will take place. Despite several desperate attempts from the prosecutor’s office to also get a new warrant for her arrest – at the moment we are awaiting the high court’s decision of yet another appeal – she is still outside with us.

However, on Wednesday the 13th of April the same prosecutor’s office ordered a series of house raids in Barcelona that resulted in the arrest of another comrade; she is said to have participated in a bank robbery that was carried out in Aachen in 2014. It is clear that the German and Spanish authorities have decided to join forces in the ongoing project of repression against anarchists in the European territory, supported by the ever obedient dogs of the media.

As expected the media are rubbing their hands together, intertwining “common crimes” with anarchists. This does not come as a surprise, especially in a time that more and more is defined by repressive blows against anything subversive. However, we think it is important to leave the distinction between “common” or “political” crimes to the cops, the prosecutors, the journalists. We do not need to provide the authorities with categories they are only too willing too accept. As has been stated in the communiqué published by comrades of the person arrested in Barcelona, expropriation of banks is “an ethically just and politically legitimate practice, a method of struggle that forms part of the history of every revolutionary movement.” (2) Whether the accused individuals have participated in the robberies or not is not important to us. What is important is that we express our solidarity with those persecuted by the authorities.

While the servants of the State are spawning their assumptions and accusations into the world with a lot of spectacle, we should remember our own perspectives and ideas. These are not times for speculation, neither on the “motives” of the robberies, nor on the presumed innocence or guilt of the arrested. Rather than being a moment for questions, this should be a moment of answers – clear answers directed at those who oppress us. As has been said before, “you touch one of us, you touch all of us”. More than anything this is a time for solidarity, in every possible form it can take.

Freedom for the imprisoned comrade now
Until all prisons and the banks that need them are destroyed

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is…
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Source: indymedia.nl

Nieuwe repressieve operatie in Barcelona

Woensdag 13 april begon om 5u ‘s morgens een operatie van de Mossos d’Esquadra [Catalaanse politie] in Barcelona. Twee woningen en een sociaal centrum van de wijk La Salut, “Blokes Fantasma” werden doorzocht. Het twintigtal mensen die in de “Blokes Fantasma” wonen werden 12 uur vastgehouden.

Naast de vernielingen die altijd gepaard gaan met een huiszoeking werd tijdens deze operatie één kameradin aangehouden. Reeds in het kader van de Operatie Pandora werd ze een tijdlang opgesloten in de gevangenis, nu kwam het tot haar aanhouding omwille van een Europees aanhoudingsbevel dat tegen haar werd uitgevaardigd op 11 april. Ze wordt beschuldigd van betrokkenheid bij onteigeningen van banken op het Duitse grondgebied

Nadat ze voor de Spaanse Audiencia Nacional gebracht werd, beval de rechter Eloy Velasco de voorlopige hechtenis van onze kameradin. Ze werd overgebracht naar de gevangenis van Soto del Real in Madrid. Vermits ze ook in verdenking gesteld is in het kader van Operatie Pandora (die zich momenteel in de onderzoeksfase bevindt) en ze zich verzet tegen haar uitlevering aan Duitsland, heeft onze verdediging een “herziening” van het aanhoudingsbevel gevraagd opdat ze haar voorlopige hechtenis in de Spaanse staat zou kunnen zitten, in afwachting van het proces dat haar hier te wachten staat. Binnen maximaal 2 maanden (verlengbaar met één extra maand) zal de Audience Nacional beslissen of de uitlevering van onze kameradin aan de Duitse autoriteiten tijdelijk opgeschort wordt. Uit informatie die verscheen in de Duitse media zijn we te weten gekomen dat men haar een onteigening toeschrijft die plaatsgevonden heeft in Aken. Bij die onteigening zou – zegt de pers – een groep overvallers een grote som geld buitgemaakt hebben in een bank, zonder enige letsel toe te brengen aan het personeel.

Wat het verdere verloop van de juridische procedure ook mag zijn, willen wij publiekelijk onze steun uiten aan deze kameradin. We eisen haar revolutionaire doelen, haar strijd en haar militante activiteit op als de onze. We kennen haar goed, we weten dat ze kan rekenen op de solidariteit van allen. Ze is een anarchiste in strijd die al jarenlang actief is in verschillende antiracistische, feministische en libertaire projecten in Barcelona, altijd solidair met mensen die getroffen worden door de repressie, altijd bereid om in de mate van het mogelijke te helpen, altijd ondernemend, altijd genereus, vrolijk en glimlachend met haar naasten, altijd onverzettelijk en vastberaden tegen alles wat ze ziet als onrechtvaardig.

De poging van de media om haar te bombarderen tot “publiek gevaar” kon niet perverser zijn. Te meer daar deze operatie van mediamanipulatie impliceert de banken voor te stellen als slachtoffers in een totale omkering van de realiteit. Ze verheerlijken nu de banken die jarenlang ongestraft mensen bestolen hebben, uitgeperst als citroenen, opgelicht, uit hun huizen gezet en drastische besparingen doorgevoerd hebben, terwijl degenen die zich revolteren tegen hun orde en hen durven aanvallen gecriminaliseerd worden.

Het doet er voor ons totaal niet toe te weten of onze kameradin werkelijk verantwoordelijk is voor deze overvallen of niet. Onteigening is een ethisch juiste en politiek legitieme praktijk, een strijdmethode die deel uitmaakt van de geschiedenis van de hele revolutionaire beweging.

Ondanks de onophoudelijke pogingen van de Macht om deze methode te reduceren tot “gewone misdaad” ingegeven door individueel belang en hebzucht, is het zeker dat dat onteigingen van plaatsen waar kapitaal geaccumuleerd wordt een constante zijn in onze geschiedenis: van de anarchosyndicalistische groepen die aan het begin van de 20ste eeuw banken beroofden om stakingen of families van gevangen kameraden te ondersteunen tot de verschillende autonome groepen in de jaren 70-80 zoals de MIL, de OLLA of de ERAT (gevormd door arbeiders van de SEAT-fabriek) die geld dat opgestapeld werd door de rijken naar projecten van uitgebuiten in strijd brachten, over de guerillagroepen zoals die van Sabaté of Facerias die in de naoorlogse periode overvallen deden om de weerstand tegen het franquistische regime te financieren. Onteigening, zowel als uitdrukking van een algemene politieke strijd als onder de vorm van sociaal banditisme waarbij alles wat de banken ons afhandig maken terug wordt gestolen om zich te bevrijden van de loonslavernij lijkt ons onder geen enkel voorwendsel verwerpelijk, wel integendeel. Het feit dat sommige mensen het kotsbeu worden om systematisch vertrappeld en uitgezogen te worden door de legale maffia bevestigt dat “we geen koopwaar in handen van de politici en de bankiers” zijn en dat de menselijke conditie zich gelukkig verzet tegen het klakkeloos aanvaarden van de dictatuur van het kapitaal over onze levens.

De politionele en mediatieke klopjacht rond deze overvallen in Duitsland mag ons niet het perspectief doen kwijtraken noch ons van vijand doen vergissen. Het werkelijke publieke gevaar is de macht die vertegenwoordigd wordt door criminelen als Wolfgang Schäuble en Angela Merkel, de macht die niet gewoon maar enkele kluizen heeft leeggeroofd, maar de sociale rijkdom van hele volkeren en gebieden. Het is de macht van de transnationale elites die miljoenen mensen in de ellende geduwd hebben om besparingsmaatregelen op te leggen die hun neoliberaal en imperialistisch project dienen. De aanhouding van onze kameradin is dan ook gewoon een extra reden om deze elites en het systeem dat ze vertegenwoordigen te bestrijden, een systeem dat fanatiek gedreven wordt door accumulatie van geld in de handen van enkelen ten koste van het lijden, de ontbering en de uitbuiting van anderen. De politievervolging noch de massieve propaganda van het regime kunnen verbergen wat reeds evident is voor iedereen: zoals de dichter zei, wat voor een misdaad is het bestelen van een bank in vergelijking met er één op te richten?

Onmiddellijke vrijheid voor de kameradin opgesloten in Madrid!
Laten we de uitlevering verhinderen.
Solidariteit met het bezette sociaal centrum Blokes Fantasma en alle mensen in strijd die vervolgd worden!
Zolang er ellende bestaat zal er revolte zijn!

Kameradinnen en kameraden van de opgesloten anarchiste – 15 april 2016

Bron: indymedia [vertaald uit het Spaans]

Eric King

Eric G. King,  een 29 jaar oude veganist en anarchist, werd gearresteerd en beschuldigd van poging tot brandstichting van een overheidsgebouw in Kansas City, Missouri in september 2014. Eric werd beschuldigd van het gooien van een hamer door een raam van het gebouw, gevolgd door twee aangestoken molotov cocktails. De aanklacht stelt dat beide brandbommen niet ontbrandden. Eric kwam in het oog van de lokale politie omdat hij een tijd ervoor was gearresteerd voor het aanbrengen van grafitti.

Op 3 maart 2016 heeft Eric schuldig gepleit voor de aanklacht ivm het gebruik van explosieve stoffen om brand te stichten in (of aanpalend van) een overheidsgebouw. De vastgestelde minimum- en maximumstraf voor deze beschuldiging is tien jaar gevangenisstraf.

Eric heeft het voorbije jaar en een half veel nagedacht over hoe hij met zijn veroordeling het best kan omgaan, zonder een gevaarlijk precedent te stellen voor andere anarchisten. Hij heeft de hele tijd beslissingen genomen in het belang van andere anarchisten, en heeft meerdere malen duidelijk gemaakt dat hij nooit zijn veroordeling zou oplossing op een manier dat hij moet samenwerken met de staat of dat hij anderen in gevaar moet brengen.

Dat hij schuldig gepleit heeft, heeft te maken met een “plea agreement”, waarin de verdachte schuldig pleit in ruil voor bepaalde ‘voordelen’. In Eric zijn zaak gaat het over een “non-cooperation plea agreement”, en dat het jaar en half dat hij in voorhechtenis heeft gezeten afgetrokken wordt van de tien jaar gevangenisstraf die hij waarschijnlijk moet uitzitten. Eric heeft geaccepteerd dat hij 8,5 jaar in de cel zal zitten… .

Sinds zijn opsluiting is Eric extreem geïsoleerd van zijn vrienden en geliefden en is hij meerdere malen geviseerd geweest door de cipiers, die meermaals zijn veiligheid in gevaar hebben gebracht. Eric heeft al zes maanden doorgebracht in isolatie en wordt nog geregeld in isolatie gestoken nadat hij geviseerd wordt door cipiers. Ondanks alles wat hij doormaakt, blijft hij de hoop niet verliezen, zowel niet in zijn eigen situatie als in de strijd voor een wereld zonder overheersing en repressie.

Je kan Eric steunen door hem te schrijven of door te doneren aan zijn steunfonds. Als Eric jouw kaartjes, brieven en boeken krijgt, zal dat hem helpen om zich verbonden en gesteund te voelen, wanneer de staat er alles aan doet om hem alleen, geïsoleerd en achtergelaten te doen voelen. Waar en hoe je kan doneren, alsook zijn amazon “wishlist” met boeken en meer uitleg over een brief sturen naar Eric King (specificaties ivm de gevangenis waar hij is opgesloten) vind je op https://supportericking.wordpress.com .

Zijn adres:
Eric King
27090045
CCA Leavenworth
100 Highway Terrace
Leavenworth, KS 66048

Bron: ABC-Gent