Straight Edge Madrid – brief van Nahuel

Op 4 november 2015 zijn zes kameraden van “Straight Edge Madrid” (SxE Madrid) gearresteerd bij huiszoekingen. Ze werden beschuldigd door het Spaanse “Audiencia Nacional”, dat gaat over beschuldigingen van terrorisme. Hun enige misdaad zijn hun idealen : anarchistisch, veganistisch en tegen alle drugs. Ze worden geviseerd door hun werk als organisators van hardcorepunk concerten waar ze een gezonde, drugvrije levensstijl voor jongeren promoten.

De rechten van arrestanten werden niet gerespecteerd tijdens de arrestatie. Na de repressieve politie-operatie, zijn vier van hen op borg vrijgelaten (3.000 tot 10.000 euro elk), twee anderen worden vastgehouden tot hun rechtzaak. Een van hen is Nahuel (Juan Manuel Bustamante Vergara), die nog steeds een gijzelaar van de staat is in het speciale detentie systeem “FIES 3”. Dit systeem is speciaal opgezet voor gevangenen die als “gevaarlijk of weerspannig” worden beschouwd. Hij heeft er ondertussen al dertig dagen in isolatie opzitten, is al overgeplaatst naar andere gevangenissen zonder daarvan 24u op voorhand over ingelicht te worden (wat verplicht is) en zijn communicatie naar de buitenwereld toe is beperkt en wordt gecontroleerd. Zijn recht op veganistisch eten in de gevangenis is ook 16 weken lang geweigerd. Dit allen met als doel om Nahuel nog verder af te sluiten van de buitenwereld en niet te laten wennen aan het gevangenisregime. Gedurende deze gebeurtenissen was het onderzoek onder een “gag order”, een bevel van een rechter dat een zaak niet mag bediscussieerd worden, waardoor de advocaten en de beschuldigden niet wisten waarvan ze beschuldigd werden, waardoor hun recht op een degelijke verdediging werd afgenomen. Op hetzelfde moment had de Spaanse staatsmedia toegang tot alle informatie waar de beschuldigden en hun advocaten geen toegang toe hadden. De operatie tegen sXe Madrid is de laatste in een reeks van aanvallen op jongeren die geëngageerd zijn in de strijd voor sociale verandering in Spanje. Recentelijk zijn er raids geweest op gekraakte sociale centra en tientallen arrestaties verricht binnen de operaties “Pandora” en “Pinata”. Er is een duidelijke ideologische vervolging tegen zij die er een andere, radicale mening op nahouden, en wij zijn er zeker van dat de beschuldigden onschuldig zijn. Omwille van al deze redenen eisen we de vrijheid van Nahuel en de vrijspraak van alle beschuldigden!

Nahuel heeft vanuit zijn cel een brief gestuurd naar WOLF DOWN, een veganistische, straight edge en anarchistische hardcoregroep :

Ik ben hier misschien alleen, maar bedankt aan al mijn broeders en zusters van heel de wereld. Ik voel de warmte en vrede die jullie zenden; ik hou echt van alle brieven die jullie me sturen. Ik voel jullie vriendschap. Jullie zijn vlakbij me.

Ik dank jullie allemaal, maar ik wou de volgende mensen nog extra bedanken: Valentino van xCenerex, de mensen in To Ashes, Wolf Down, Joel en zijn vriendin, xIronx, de mensen van Berlin SXE en al de dierenbevrijdingscollectieven die me van over heel de wereld steunen.

Het is enorm moeilijk om in de gevangenis veganist en drugsvrij te zijn. Drugs zijn hier op dagdagelijkse basis enorm aanwezig, en niet enkel illegale drugs. Dokters schrijven pillen voor die je in een zombie veranderen, en als je je verzet, dienen ze je (met geweld) Lexatin toe;  die rommel veegt je totaal van de kaart, als een levende dode. De laatste tijd schreef ik over de problemen van veganist zijn in de gevangenis, maar drugshandel is hier ook een serieus probleem. Gedetineerden zijn bijna elke dag high of onder invloed, drugs worden zonder problemen binnengesmokkeld, geconsumeerd en gemakkelijk verkocht. Ik zit in een blok (module 3) dat zogezegd speciaal ontworpen is om mensen met verslavingsproblemen in te houden, maar het werkt niet. Soms, als ik de badkamer binnenkom, kan ik de heroïne ruiken branden, en ik moet echt oppassen voor pijpjes en naalden op de vloer. Soms zie je gevangenen tegen zichzelf praten en lachen, of tegen iets schreeuwen, of soms raken ze compleet verlamd voor minuten. Braaksel op de vloer en mensen met ademhalingsproblemen zie je normaal gezien op woensdagen, de dag dat we geld ontvangen van onze families.

Ik kan het hen niet kwalijk nemen. Ik denk dat dit hun eigen manier is om te ontsnappen aan deze strontrealiteit. Elke dag is hetzelfde als de vorige. We staan op op hetzelfde uur, eten, lopen rond, lezen en slapen. En dan alles opnieuw. Sommigen van hen verloren hun families, hun vrouwen, of de mensen buiten geven niet meer om hen. Dagelijks afzien en in een drukke omgeving wonen met meer dan 100 mensen is fucking hard. En dit is een blok dat mensen met verslavingsproblemen “helpt”. Ik wil me niet inbeelden hoe de situatie in andere blokken is.

Daarnaast zijn er de legale drugs. De drugs van de staat, van de goeien, die verdomde pillen die je in een zombie veranderen, wandelend zonder doel. En de speciale pillen voor de rebellen. Nu hebben we een pil voor elk probleem, een speciaal medicijn dat ziektes kan genezen, echt of niet. En een rebel zijn of je koppig gedragen is even serieus als een erge ziekte hier; als je rebels bent, ben je ziek, en de goede gevangenisdoktoren hebben speciale drugs voor u. Arm zijn moet ook een ziekte zijn, want de dokters hebben hier ook pillen voor hen die stelen. Vechten voor dat waarin je gelooft? Wel, er is een kuur voor dat wat ze vrijheid noemen, maar ik denk dat het gemakkelijker is om je gewoon op te sluiten in de maximaal beveiligde afdeling (FIES).

De gevangenen zijn zich bewust van het drugsprobleem. Ik bedoel, ze hebben niet allemaal een drugsverslaving, sommigen van hen drinken zelfs geen alcohol. Voor mij persoonlijk is de rook ook een groot probleem. Man, elke ruimte waar ik ga is er wel iemand aan het roken. Maar in dit blok waar ze drugsmisbruik behandelen, wordt roken niet als een probleem gezien. Een medewerker zei tegen me “roken verbieden, dat zou radicaal zijn”. Maar dan zijn er alle gevangenen met longkanker, en niemand lijkt de connectie te leggen.
Als ik hier zeg dat ik drugsvrij ben, kijken mensen me aan alsof ik gek ben. Maar wanneer ik zeg dat ik veganist ben (of “radicale vegetariër”, zoals ze me noemen), kijken ze me aan alsof ik buitenaards ben. Een andere gevangene zei tegen me: “Als je niet drinkt, rookt, drugs pakt of vlees eet… Waarom zit je eigenlijk hier?”

Ze begrijpen veganisme niet, slechts twee van hen hebben vegetarisme geprobeerd. Maar soms bewonderen ze mijn drugsvrije levenswijze wel. Sommigen van hen dachten zelfs dat ik een of andere rare religie aanhing toen ik hen vertelde dat ik geen koffie drink.
Ik ben wel blij dat, na met enkele gevangenen te praten over het feit dat ik geen drugs neem, drie van hen gestopt zijn met roken in mijn bijzijn. Voor mij is dat iets wonderlijks dat toont dat ze goeie mensen zijn.

90% van de gevangenen zijn hier voor twee redenen; arm zijn en uiteraard drugs. Voor het verkopen, smokkelen of verstoppen van drugs, of voor één of andere misdaad begaan onder de invloed van drugs. Ja, dat is fucked up, maar den bak is niet de oplossing. Dat zal het nooit zijn. Sommigen van hen zijn zelfs junkies geworden nadat ze hier binnenkwamen.
Deze plek is als een monster dat mensen verslindt. Een monster dat gecreëerd is voor en door dit systeem. Op een dag zal den bak iets uit het verleden zijn. Die dag zal komen.
Maar voorlopig is verzet de enige manier om deze dag dichter te laten komen.
Niemand geloofde dat het Romeinse Rijk zou vallen.

Gomorrah’s Season Ends! – Earth Crisis.
“From the core of my being comes this promise to myself that I won’t break my honor before all. A one way mission through life. I won’t change my course. There’s far too much to experience and accomplish to waste a precious second drunk or hazed. An effective revolutionary thought the clarity of mind that I’ve attained. I see it all for WHAT IT IS as Gomorrah’s season ends in the grave…In this self is all I need with this oath that keeps me FREE. To this I am forever true. I am Straight Edge. I AM STRAIGHT EDGE!”

Er zijn meer dan twee maanden gepasseerd sinds ik in de gevangenis zit. Ik werd gearresteerd samen met andere vrienden omdat ik deel uitmaakte van Straight Edge Madrid. De regering beschouwt ons als een terroristische organisatie. De reden daarvoor? Deelnemen aan een betoging tegen de overheid hier in Spanje. Omdat we deel uitmaakten van de groep mensen die mensen die hun huis hadden verloren niet aan hun lot overlieten. Ik maakte, net als mijn vrienden, deel uit van de anti-uitzettingsbeweging, en ook van de dierenbevrijdingsbeweging.

Ze noemen ons terroristen. Ze noemen mij een terrorist. Maar we waren gewoon een groep vrienden die een drugsvrije ruimte wouden in de anarchistische en antifascistische hardcore punk scene in Madrid. We wilden tonen dat Straight Edge zijn veel meer is dan dure schoenen, moshen en stagedives. Het betekent een verandering teweeg brengen. Ik gebruik mijn soberheid om anderen te helpen die hun verslavingen willen bevechten. Ik gebruikte het om onrechtvaardigheid en onderdrukking te bevechten, om naar dieren- en mensenbevrijding te streven. Dat is mijn misdaad, een dissident zijn.

Ik ben een FIES-3 gevangene. Een maximum-beveiligingsgevangene, als terrorist beschouwd. Ik kan slechts twee brieven per week versturen, al mijn communicatie wordt afgeluisterd en ik word constant in de gaten gehouden. Ik wil niet graag praten over mijn triestheid en mijn pijn, maar als je wil weten wat FIES is, kan je het boek “Huye, hombre, huye” van Xosé Tarrio lezen, een andere FIES gevangene. Ik denk dat het in het Nederlands iets zou moeten zijn van “Vlucht, mens, vlucht”. Ik voel me gebroken, maar ik heb de steun van mijn vrienden, mijn geliefden, mijn moeder. Ze zei tegen me: “Als je valt, is het ok. Ik ben hier om je recht te helpen staan.” Dus is verzet het enige waarin ik nu denk.

Hier vegan zijn is ongelofelijk moeilijk, maar niet onmogelijk. Nu goed, het leven voor dieren in boerderijen, dierentuinen en laboratoria is zoveel harder dan dit. Zelfs als ik enkel brood en pasta kan eten, zal ik geen dierenmishandeling steunen. Ik ben ook blij dat ik straight edge ben en geen deel uitmaak van deze wereld van drugs. Ik zal mijn edge niet breken.

Ik zit in de gevangenis. Dat is iets dat ik moet kunnen voor ogen zien. Ik ben niet vrij, dat is een feit, maar er zijn nog steeds veel dieren die je kan bevrijden die om hulp roepen, die ons roepen om hen te bevrijden. Er zijn veel mensen die geen plaats hebben om te slapen of iets om te eten, en wij kunnen hen helpen. Er zijn er velen die alles verloren hebben en nu hun eigen leven riskeren voor een kans om opnieuw te beginnen. Mijn situatie is niets in vergelijking met anderen die heel hun leven afzien.

Ik schrijf dit niet om steun te verkrijgen, maar omdat ik wil dat mijn stem gehoord (of gelezen) wordt buiten deze muren. Ik wil niet dat je mij steunt. Ik wil dat je de dierenbevrijdingsbeweging steunt, en de Earth liberation beweging. Elke actie is een stap vooruit richting een betere wereld. Aan al jullie vegans, straight edge, punk, hardcore kids, ik ben hier omdat ik in deze wereld slechts twee opties had: gehoorzamen of vechten, en ik heb voor het laatste gekozen. De moeilijkste van de twee. Ik ben ver verwijderd van mijn familie en geliefden, maar ik hoop dat deze brief me dicht bij jullie allemaal brengt.
Ik weet dat wat ik je vertel misschien geschift overkomt, maar het is niet onmogelijk. Als we verenigd zijn, kunnen we het allemaal werkelijkheid maken. Voor alle mensen die tegen onrechtvaardigheid vechten om ons de droom van een betere wereld te brengen. Voor al degenen die nog steeds over heel de wereld vechten om dit allemaal waar te maken. Alleen door safe spaces voor iedereen en webben van solidariteit met andere kameraden te creëren, zullen we dit doen uitkomen.

Ik ben arm, migrant (Peruviaans), een ‘spic’ voor de flikken. Ik ben Vegan Straight Edge. Deze wereld is zo fucked up, maar ik geloof nog steeds dat we de kracht hebben om dit te veranderen. Doe mij een plezier, laat deze nieuwe wereld het daglicht zien.

——————————————————————————–

Als je Nahuel wilt steunen, schrijf hem een brief of een kaartje naar het volgende adres:

Manuel “Nahuel” Bustamante Vergara
Centro Penitenciario Madrid IV
Navalcarnero CTRA N-V Km 27,7
280600 Navalcarnero, Madrid.

——————————————————————————–

Bron: Anarchist Black Cross Gent