Oproep tot solidariteit met Martin Ignačák

Het Anarchist Black Cross Tsjechië en het Antifenix Collective roepen op tot acties in internationale solidariteit met de repressie tegen anarchisten in Tsjechië. De repressie heeft het label Operatie Fenix gekregen van de staat – waarbij 8 mensen beschuldigd of vervolgd worden, waarvan sommige een levenslange gevangenisstraf boven het hoofd hangt, en waarbij vele andere activisten lastiggevallen en ondervraagd worden door de politie, waarbij er verscheidene huiszoekingen zijn uitgevoerd en waarbij er heel wat zaken in beslag zijn genomen.

De oproep tot solidariteit is om iedereen te steunen die vervolgd wordt of enigszins geraakt wordt door de repressie, maar in het bijzonder om Martin Ignacak te steunen, een anarchist die in de val werd gelokt en beschuldigd wordt van het voorbereiden van een terroristische aanval, een plan van twee infiltranten. Martin zit momenteel al bijna veertien maanden in de cel in verschrikkelijke omstandigheden, en als antwoord is hij in hongerstaking gegaan. Vooral op plaatsen waar je Tsjechische ambassades of consultaten hebt kan je tonen dat grenzen anarchistische solidariteit niet kunnen tegenhouden.

Martin zijn Engels is niet erg goed, maar toch zal hij meer dan blij zijn met post. Zijn adres :

Martin Ignačák 10.8.1986
V.V. Praha – Pankrác
P.O.BOX – 5
Praha 4
140 57
Czech Republic.

Opgesloten anarchist Martin Ignačák is in hongerstaking gegaan (Tsjechië)

Op vrijdag 27 mei 2016 ging anarchist Martin Ignačák, beschuldigd van terrorisme, in de voorhechtenisgevangenis van Pankrác in hongerstaking. Hij deed dit omdat het Stedelijk Gerecht van Praag op 29 april 2016 besloot hem zijn vrijlating te gunnen, maar de openbare aanklager ging tegen deze beslissing in beroep bij het Hooggerechtshof in Praag. Op vrijdag 27 mei 2016 besloot het Hooggerechtshof in Praag om de voorhechtenis te verlengen. Daardoor besloot de anarchist om te protesteren door in hongerstaking te gaan, en dus is hij gestopt met het innemen van voeding en vloeistoffen. Dit type hongerstaking bedreigt het leven van de hongerstaker na een week.

Gedurende het onderzoek van een jaar naar de voorbereiding van een vermeende terroristische aanval heeft de opgesloten anarchist alle legale opties uitgeput om een objectieve procedure van de respectieve organen actief in de criminele procedures te verkrijgen. Geen van zijn pogingen hadden enig effect. Daarom kiest hij nu voor deze radicale vorm van expressie, om aandacht te trekken voor zijn gemanipuleerde politiezaak. “Ik beschouw de aanpak van de rechercheurs en de politie als erg problematisch, het is een bedreiging voor de vrijheid van elke mens, een bedreiging voor de vrije meningsuiting, een bedreiging voor het activisme voor een betere wereld, en het gaat niet alleen anarchisten aan.”

Martin wordt vervolgd in de zogenaamde zaak Fénix van april 2015, waarin in totaal 5 mensen beschuldigd werden van de voorbereiding van en schuldig verzuim m.b.t. het informeren over een terroristische aanval op een militaire transporttrein. Martin is de enige die al de hele tijd in gevangenis wordt vastgehouden en door de interventie van de openbare aanklager is zijn detentie nu verlengd. Als reden voor de extensie van de voorhechtenis gaf de openbare aanklager een verklaring van een politieagent die de anarchistische beweging in 2014 infiltreerde. Op basis van zijn verklaring trok de openbare aanklager de conclusie dat Martin zou kunnen proberen ontsnappen naar Spanje. Een andere reden, volgens hem, is dat Martin “gelinkt is aan de zogenaamde Síť revolučních buněk (SRB)/Netwerk van Revolutionaire Cellen en bijgevolg ook aan vergelijkbare organisaties in het buitenland”. De politie sprak over de SRB toen ze aan Fénix begonnen en gaven informatie aan de media. “Alle connecties tussen de vijf aanvallen toegeschreven aan de SRB en alle gearresteerden en beklaagden zijn weerlegd. Zelfs de rechercheurs zelf hebben het uitgesloten,” zegt Martin.

Op dit moment is Martin de tweede langste gedetineerde gevangene in de voorhechtenisgevangenis van Pankrác. Reeds 13 maand leeft hij daar onder omstandigheden die zijn psychologische en fysieke staat negatief beïnvloeden. Men weigert hem bijvoorbeeld eten vrij van dierlijke producten te geven, wat betekent dat hij praktisch geen toegang tot warm eten heeft. Vrienden die hem zijn komen bezoeken zijn bij naam genoemd in de aanklacht. Politie van de departement bestrijding van georganiseerde misdaad zijn begonnen met het verzamelen van informatie over Martins zus, enkel omdat ze haar broer probeert te ondersteunen op elke manier die ze kan.

Voor Martin zou voorwaardelijke vrijlating betekenen dat hij na 13 lange maanden zijn vrienden, familie en de natuur weer zou kunnen zien, en dat hij niet meer onderworpen wordt aan emotionele en fysieke ontbering.

Update zondag 29 mei: Martin’s zus Pavla B. is haar broer in zijn protest bijgetreden en deze ochtend is ze zelf ook met een hongerstaking begonnen.

Voor meer informatie, ga naar antifenix.noblogs.org.

Tekst vertaald uit het Engels. Originele tekst: https://antifenix.noblogs.org/post/2016/05/29/imprisoned-anarchist-martin-ignacak-has-gone-on-hunger-strike/

Verslag van de rechtzaak van Igor (Tsjechië)

Het is iets meer dan een jaar geleden sinds de politieoperatie ‘Fenix’ bekend werd bij de bevolking van Tsjechië. Net iets meer dan een jaar sinds de eerste arrestaties plaatsvonden, waarvan Martin nog steeds in voorhechtenis zit als het gevolg van wat een zaak van uitlokking lijkt te zijn. Mensen worden nog steeds lastiggevallen, achtervolgd en onderdrukt op een dagelijkse basis. Op 26 en 27 april vond (voor zover we weten) het eerste proces sinds de repressie begon plaats. De zaak van Igor Shevstov, die beschuldigd werd van het smijten van Molotov cocktails naar het huis van defensieminister Stropnický, en van het filmen van iemand die graffiti spoot op de gevangenis. Hij keek tegen 15 jaar opsluiting aan, bovenop de 3 maand die hij al in voorhechtenis doorbracht, waar hij het grootste deel van de tijd in de maximale beveiligingsafdeling doorbracht (lees meer onder de tag Igor op antifenix.noblogs.org).

Het gerecht hield de eerste grote publieke vertoning van deze farce, ook bekend als Fenix.

igor1De rechtszaak werd in een kleine ruimte gehouden, toegankelijk voor slechts 18 personen, van wie de meerderheid journalisten waren. Dit weerhield Igors supporters er niet van om te verzamelen in de gang en buiten het gerechtsgebouw.

Nadat de aanklachten voorgelezen werden, kwam de bewijslast naar voor. Van alle digitale en geprinte bewijzen die de politie in dit onderzoek verzamelde, koos de rechter een foto die op Igors gsm gevonden werd, een foto van zijn voet op een deurmat van de Amerikaanse vlag. Toen hij ondervraagd werd over waarom hij deze foto bewaarde, antwoordde Igor “Ik vond dat grappig”. Op dit moment werd het duidelijk dat de aanklager zou focussen op Igors Russische afkomst als motief voor zijn vermeende aanval op het huis van Stropnický. Om het meer uit te leggen: Stropnický’s onvoorwaardelijke liefde voor het Westen maakt hem een doelwit voor iedere Rus! In dit geval vertaalt Russisch als pro-Putin/anti-Westen. Igor werd in de media afgeschilderd als een gestoorde Russische nationalist na zijn arrestatie. De grote contradictie hier is dat Igor in Rusland vervolgd werd voor onaangekondigde demonstraties tegen de Russische bezetting van de Krim en tegen Putin’s imperialistische regering. En zoals hij uitlegde in zijn slotspeech, simpelweg Russisch zijn maakt je niet automatisch pro-Russisch of een soort van Russisch nationalist.

De volgende lach in de rechtszaal kwam na de rechters interesse in Igors tattoos, voornamelijk de ACAB in zijn nek. De zaal barstte in lachen uit na zijn uitleg. Het was niet de laatste keer dat de rechter het gelach van het publiek moest kalmeren.

Het kwam niet als een verrassing, maar het stak toch nog steeds. De contradictie. Eén wet voor Igor, een andere voor Stropnický. Zoals vele anarchisten voor hem werd Igor verboden om enig politiek argument in zijn verdediging te gebruiken. Toen Stropnický het spreekgestoelte nam, gebruikte hij zijn vrijheid compleet, met een mix van politiek, angst en laster, om van Igor een monster te maken, bewerend dat sinds de beklaagde naar Tsjechië verhuisde, hij een grote radicalisering van de samenleving voelde, met toegenomen haat bij links en rechts. Hij verwees naar de vermeende Molotov aanval als een moordpoging (de sensatieterm van de media voor deze zaak) en zei min of meer dat Igors aanwezigheid in het land bijdroeg aan de opkomst van het zogenaamde rechts, linkse en fundamentalistische extremisme. Stropnický was ook de enige persoon aanwezig in de rechtszaal die openlijk toegaf te weten hoe een Molotov cocktail te maken, geleerd van een anarchistische website, en legde uit waarom de fles niet correct ontvlamde en vervolgde zijn betoog met te zeggen dat zijn huis in seconden tot as gereduceerd zou zijn als de Molotovs succesvol waren geweest. Interessant.

Wat nog?

Martin Stropnický en zijn vrouw Veronika Stropnická spraken over hoe de aanval duidelijk gericht was op de kamer van hun dochters, alsof anarchisten er een gewoonte van maken kinderen aan te vallen. We moeten erbij vermelden dat de familie, rond hetzelfde moment als de aanval, een collage met foto’s kreeg waarbij de dochters zwarte kruisen over hun gezichten hadden. De familie denkt blijkbaar dat de foto’s en de aanval aan elkaar gelinkt zijn. De politie zei dat ze eigenlijk een persoon hadden die beweerde dat hij ervaring had in het maken van Molotov cocktails en voor de Bernard brouwerij werkte (de Molotovs werden gemaakt met Bernard flesjes). En het was deze persoon die brieven stuurde naar Stropnický. Vervolgens zei de politie dat deze persoon niet verdacht is en dat ze hem naar het psychiatrisch ziekenhuis stuurden.

De aanklagers grootste bewijslast was de vermeende geurovereenkomst tussen Igor en de Molotov flesjes. De verdediging vroeg of er een expert van de wetenschappelijk sector van geur kon getuigen, omdat ze dit soort bewijs als onbetrouwbaar beschouwden, maar dit verzoek werd door de rechter verworpen.

igor2

In verdediging.

Grappig genoeg is het Facebook dat in Igors verdediging gebruikt werd. Op het moment van de aanval was Igor Facebook aan het gebruiken om vanuit de studentenclub met zijn partner te communiceren. De rechter beweerde dat de conversaties onbetrouwbaar waren en trok de bewering in vraag, aangezien het Facebook alias niet identiek is aan Igors naam, en het bijgevolg eender wie kon zijn die daar schreef. Maar voordat dit tegen Igor gebruikt kan worden, moet de aanklager data en logs verzamelen en het vergelijken met Igors persoonlijke communicatiestijl, zoals een ouderwetse handschrifttest misschien. Dit gebeurde uiteraard niet.

De graffiti.

De gevangenisofficier bracht de rekening om de graffiti van de buitenmuren van de gevangenis te verwijderen naar voren. De graffiti verscheen blijkbaar omdat Igor het filmde. De factuur was 6267Kč (ongeveer €230). Drie opmerkingen waard om te vermelden. Ten eerste werd het materiaal om de graffiti die in mei 2015 gezet werd, aangekocht in maart 2015. Ten tweede was het nodig om verscheidene gevangenen te vergoeden voor de 96 uur werk die ze nodig hadden om een muur van 8,5m² te herstellen. En ten slotte werd het opschrift “Bevrijd nationalisten”, dat er lang voorheen al opstond, ook verwijderd en bij Igors rekening toegevoegd. De rechtbank zei echter dat Igor dit niet hoeft te betalen omdat er fouten gemaakt werden in de gevangenisprotocollen rond schade. Ze schijten op hun eigen bureaucratie.

igor3

Het verdict.

Het verdict werd op 27 april 2016 om 13u aangekondigd. Het gerecht besloot dat Igor niet schuldig was aan de aanval op het huis van de Minister van Defensie. De rechter benadrukte echter dat dit niet is omdat het bewezen werd dat hij het niet gedaan had, maar omdat ze er jammer genoeg niet in geslaagd waren om te bewijzen dat hij het deed!

De tweede paragraaf van de aanklacht; medeplichtigheid in de overtreding van de vernietiging van buitenlandse zaken (het filmen van de graffiti). Igor werd schuldig bevonden en veroordeeld tot deportatie uit Tsjechië voor twee jaar, en dat hij binnen de 20 dagen het land moet verlaten. Hij gaat echter in beroep tegen de beslissing, dus hoeft hij nog niet te vertrekken. Voorlopig. De camera werd ook verbeurd aan de staat.

De verklaring.

Degene die filmde was duidelijk naar links en naar rechts aan het kijken, en dus de daders die de graffiti spoten fysiek aan het bijstaan. Naast het psychologisch ondersteunen van “medeplichtigen”, wat het spuiten van slogans als steun aan mensen in de gevangenis betekent.

Igor heeft zogezegd geen banden in Tsjechië, geen voorzieningen of een degelijk visum en dus werd de straf van uitzetting als de meest gepaste gezien. De rechter vergat te vermelden dat Igor zonder reden al drie maand in de gevangenis doorbracht, dat hij hierdoor zijn studentenvisum verloor, en dat hij talrijke vrienden heeft in Tsjechië. Igor heeft een werkvisum aangevraagd, wat hem het recht geeft in Tsjechië te verblijven tot het moment dat de staat hem dit waarschijnlijk zal weigeren.

De uitspraak is duidelijk beïnvloed door politieke redenen. Voor twee jaar verband worden (naar Rusland!) voor het filmen van iemand die graffiti spoot en het niet respecteren van de lokale democratie, was de beste manier om van Igor af te raken.

De rechter nam het feit dat Igor al drie maand in voorhechtenis doorbracht, zonder reden, zonder mogelijkheid om zijn geliefden te contacteren, niet in overweging.

Je moet geen anarchist zijn om te begrijpen waarom Igor “onze” democratie verwerpt. Net zoals wij niet van Rusland moeten zijn om de democratische staten te verwerpen. En dat is niet omdat we Putins dictatuur willen (hoe de politie, rechtbanken en de media het lijken te zien), maar omdat ze gebaseerd zijn op een regime van ongelijkheid en uitsluiting door de instituties en de markt.

Igor zelf zei na het verdict dat “het hele proces gewoon gepolitiseerd is en de staat een gedehumaniseerde bureaucratische machine is, niet in staat om de banden en verlangens van de echte mensen te begrijpen”. Dit kreeg een instemmend applaus, waarna de rechter zei dat dit echt de laatste keer zou zijn, of dat ze anders de hele achterste rij zou buitengooien.

Vertaald uit het Engels. Originele tekst: https://antifenix.noblogs.org/post/2016/05/20/report-from-the-court-with-igor/

Operatie Fenix: politie infiltratie en mogelijk opgezet spel

In april 2015 begon de Tsjechische politie een operatie tegen de anarchistische, antiautoritaire en dierenbevrijdingsbeweging. Deze operatie staat bekend als Operatie Fenix. Tijdens het beginstadium ervan werden een groot aantal personen ondervraagd, sommigen onder hen gearresteerd en vonden er op verschillende plaatsen raids plaats. De politie heeft servers, computers, USB-sticks, camera’s, gsm’s en andere digitale apparaten en datadragers in beslag genomen. Tot nu toe is er niet geweten hoe diepgaand de operatie gaat, hoeveel mensen in de gaten gehouden worden, en wat de intenties van de politie zijn. Op een aantal verschillende momenten heeft de politie belangrijke feiten verzonnen of moedwillig achtergehouden om toestemming te verkrijgen om verschillende plaatsen te doorzoeken en mensen te arresteren. Lees hier meer: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/03/interview-with-an-activist-detained-during-operation-fenix/

De enige media-aandacht die er tot nu toe geweest is, heeft gefocust op het onderwerp “extreemlinks terrorisme”. Van de oorspronkelijke 11 aangehoudenen zitten er momenteel nog drie achter tralies terwijl ze op hun proces wachten. Petr en Martin worden beschuldigd met “samenzwering om een terroristische aanval te plannen” en Ales met illegaal wapenbezit.

Ondertussen weten we dat de hele “actie” om de trein aan te vallen, waarvan de politie beweert dat ze die verhinderd heeft door Petr, Martin en twee anderen (die momenteel onderzocht worden zonder aanhouding) te arresteren, mee gepland werd door (op zijn minst) twee undercovers (meer info hier: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/07/01/the-czech-undercover-police-agents-reveald/) . Specifiek opgeleide undercover politieagenten infiltreerden een groep mensen en won hun vertrouwen om informatie te vergaren. Toen het informeren over hun nieuwe “vrienden” goed op gang was, begonnen ze te praten over de noodzaak om meer militante acties te doen en namen ze actief deel aan de voorbereiding van een dergelijk plan.

Martins advocaat zei in een interview:
“Mijn cliënt beschouwt de hele zaak als het resultaat van politie-uitlokking en hij had niet de intentie om een terroristische aanval te plannen of uit te voeren. Hij beweert dat als hij de undercover agenten niet had ontmoet, hij hoogstwaarschijnlijk niet in zijn huidige problemen zou zitten.”

De politie heeft zelf het hele gebeuren verzonnen. Zonder hun initiatief zou de hele affaire niet eens plaatsgevonden hebben. Het doel van de politie was hoogstwaarschijnlijk het discrediteren, intimideren en verdelen van de hele anarchistische beweging en om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de groepen, activiteiten en individuen.

Op 29 juni besliste het districtsgerecht van Praag dat onze kameraad I. in hechtenis te nemen. I. wordt beschuldigd in een andere zaak van repressie van “extreemlinks terrorisme”. I. werd op vrijdag gearresteerd en op zondag beklaagd. Volgens de politie nam I. deel aan de ‘aanval’ op het huis van de Tsjechische minister van defensie met molotov cocktails op 8 juni 2015.

Er zijn geen foto’s of video’s van deze ‘aanval’. Er was geen effectieve brand, hoewel er 4 flessen gesmeten werden. Geen ander bewijs van de ‘aanval’ is publiek gemaakt, niemand heeft de actie opgeëist. I.’s DNA komt niet overeen met de DNA-sporen die op de fles gevonden werden. De politie heeft de beelden van de bewakingscamera voor de ingang van I.’s studentenhome niet bekeken (de enige mogelijk in- en uitgang, de ramen zijn versterkt met tralies), die zouden tonen dat I. thuis was op het moment van de aanval.

Deze zogenaamde Molotov-aanval komt over als nog een opgezet plot, zeker als je bedenkt dat het (vermeende) plan om een militaire trein aan te vallen opgezet werd door politie-infiltranten.

Het simpele feit dat I. een Russisch burger is, past verdacht goed binnen de context van het politieke discours. Als antwoord op de vermeende dreiging van Rusland is het Ministerie van Defensie momenteel contracten aan het tekenen om de aanwezigheid van Amerikaanse militairen en toekomstige plannen voor Amerikaanse militaire basissen in Tsjechië te regelen. De dienstplicht ligt ook weer op de onderhandelingstafel.

“Voor mij is dit eigenlijk een bevestiging dat de huidige koers van het Ministerie van Defensie, dat ik leid, juist is,” reageerde minister Stropnický.

I. kreeg de ergste vorm van opsluiting, met heel erg strikte omstandigheden. Geen bezoekers toegelaten en nauwkeurig gevolg e-mailverkeer, die I. pas enkele weken na datum kan inkijken.

We zijn bij jullie.

De Fenix 4, gevangenisomstandigheden, eenzaamheid en honger
Tot nu toe hebben er geen rechtszaken plaatsgevonden. Bijgevolg moeten de beklaagden als onschuldigd beschouwd worden. De realiteit is echter dat niet enkel in de media (van wie we niet anders verwachten dan een sensatiehonger), maar vooral in de gevangenis de veronderstelling van onschuld blijkbaar vergeten wordt, en de beschuldigden behandeld worden alsof ze al veroordeeld zijn.

Ze werden alle drie toegewezen aan verschillende gevangenissen in Tsjechië. Petr zit in de gevangenis van Ruzyne, Martin in die van Pankrác en Ales werd onlangs overgeplaatst naar de gevangenis van Brno. Petr heeft de kans gekregen om andere gevangenen te ontmoeten, al was het maar voor enkele ogenblikken. Ales en Martin zaten in isolatieregimes zonder enige mogelijkheid tot sociaal contact. Maar sinds midden juli zijn ze verplaatst en delen ze een cel met andere gevangenen. Petr, Martin en Ales krijgen elk één bezoek van 90 minuten om de twee weken, beperkt tot 4 mensen. Ze krijgen de toestemming om 90 minuten te wandelen in een afgesloten deel van de gevangenis. I. heeft geen toestemming voor bezoek en alle e-mail wordt zorgvuldig gelezen door een politieprocureur dus het duurt weken vooraleer I. enige mail krijgt.

Martin werd begin juni overgeplaatst naar de gevangenis van Pankrác en de reeds onbenijdenswaardige omstandigheden zijn nog verslechterd. Hij werd van andere gevangenen gescheiden en in een isolatiecel geplaatst. Al zijn persoonlijke bezittingen werden hem ontnomen en geld werd wekenlang niet doorgegeven aan hem. Hierdoor kreeg Martin geen toegang tot een radio die hem opgestuurd werd. De radio moet een ‘input onderzoek’ ondergaan dat betaald wordt met Martins eigen geld. Hij heeft mensen enkel achter tralies en plexiglas ontmoet, is altijd gehandboeid en krijgt 90 minuten per dag te toestemming om te wandelen in een smalle betonnen gang.

De situatie rond Martins en I.’s dieet is ronduit schandalig. Volgens de statuten van de gevangenis van Pankrác heeft Martin het recht op een veganistisch dieet, maar in realiteit krijgt hij zelfs niet eens een vegetarische maaltijd. Martin kreeg ironisch genoeg de optie tot een “alternatief” Halal dieet aangeboden, dat dierlijke producten bevat (maar op een speciale wijze gedood), met de afwezigheid van varken, overduidelijk niet veganistisch. I. krijgt in Ruzyně een zogenaamd vegetarisch dieet maar hij zegt dat er desondanks vlees in zit. Geen van beide is een oplossing voor een veganistisch dieet. Martin en I. krijgen bijgevolg niet genoeg eten. Daarbovenop mogen ze allemaal maximaal 5 kg aan pakketten per drie maand krijgen, waarvan de inhoud strikt gereguleerd is. Hoe dan ook zou basisvoedsel moeten voorzien worden voor de gevangenis en niet door mensen buitenaf!

We roepen op tot steun voor alle drie de beklaagden, vooral Martin en I. op dit moment, die lijden omdat de gevangenisautoriteiten hun veganistisch dieet niet respecteren en weigeren in hun eetvoorkeuren te voorzien.

Er zijn heel veel mogelijkheden, zelfs kleine groepen kunnen succesvol iets op poten zetten:

  • Vertel mensen over de zaak: er wordt veel foute informatie verspreid over de Fenix. De politie en de media hebben er alles aan gedaan om een narratief op te bouwen waarin anarchisten er op uit zijn eender wat te vernietigen en mensen aan te vallen of zelfs te doden, en waarin de politie in alle haast terroristen arresteerde die een aanval aan het plannen waren. Dit verhaal is gebaseerd op de belangen van de autoriteiten, niet op de realiteit. Dit discours moet ontkracht worden voordat de Fenix 4 berecht worden om vergelijkbare repressie in de toekomst te voorkomen.
  • Verdeel deze informatie en ander ondersteunend materiaal: er is vanalles beschikbaar op de website, naast flyers en fantastische t-shirts en zo verder. Je kan een stand opzetten op het volgende evenement in je buurt, een distro in sociale – en gemeenschapsruimten zoals onze kameraden in Stockholm, Edinburgh en Dresden deden. Vertel het aan vrienden en buren. Ondersteunend materiaal kan gevonden worden op de website https://antifenix.noblogs.org/ en je kan hen bereiken via antifenix[at]riseup.net
  • Doneer: dit is helaas slechts het begin van een zeer lange en dure legale strijd. Fondsen zijn nog steeds nodig voor advocaten- en gerechtskosten naast andere legale uitgaven en veganistisch eten. Donaties, benefieten en fondsenwervende inspanningen zijn enorm nodig en worden immens geapprecieerd.
    Bankgegevens: 8760190237/0100, IBAN: CZ98 0100 0000 0087 6019 0237
    Swift code: KOMBCZPPXXX (KOMBCZPP)
  • Je kan ook bellen, schrijven of (indien mogelijk) een bezoek brengen aan/naar de gevangenisautoriteiten van Pankrác en gevolg vragen aan hun statuten betreffende het dieet van gevangenen.
    Het adres van Martin: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha – Pankrác, PO Box 5,
    140 57 Praha 4, Czech Republic, Phone: +420 261 031 111,
    Email: vvpankrac@vez.pan.justice.czI. – Ruzyně: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha-Ruzyně, Staré náměstí 3, 161 02, Praha 6, telefon: 220 510 000, e-podatelna@grvs.justice.cz
  • Indien mogelijk kan je een solidariteitsdemonstratie op poten zetten, zoals die van de Solidariteitsgroep in Sint-Petersburg: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/15/petrohrad-report-z-demonstrace-proti-represim-anarchistu-a-antifasistu/
  • In het buitenland kan je politieke druk uitoefenen op de Tsjechische ambassade zoals onze vrienden in Edinburgh deden: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/12/solidarita-v-edinburghu/
  • Steun kan ook uitgedrukt worden door creatieve acties of gouwe ouwe benefietconcerten, skatesessies, graffiti, spandoeken, kraken, het schrijven van liedjes. Alle macht aan de inbeelding! Creativiteit kent geen grenzen, net als onze wil om te helpen. Zorg wel dat je nadenkt over het type actie/evenement dat je op poten zet, zodat je de situatie niet nog erger maakt dan ze al is.

Bijna alles kan gebruikt worden tegen de repressie en om gevangen kameraden te steunen. Zoals Peter in zijn brief zei:

Liefste vrienden, mijn grootste en meest vurige verlangen is dat je blijft zoals je bent, en niet geïntimideerd raakt. Mijn levenslange motto was altijd om vertrouwen te hebben in mensen en mijn gevangenschap bevestigt dit des te meer. Zelfs hier, tussen de gevangenen en de cipiers, kan het verlangen naar echte vrijheid gevonden worden.
Hou je goed en dankjewel, met een broederlijke knuffel van Peter S.

AntiFénix
Naast theoretische, informatieve en communicatieve activiteiten, organiseren we ook de gewone coördinatie van steun- en solidariteitscorrespondentie met gevangenen. Brieven zijn essentieel voor het contact van gevangenen met de buitenwereld waarvan ze afgesloten zijn. Als het te moeilijk voor je is om evenementen in Tsjechië te bezoeken of om een briefschrijfavond te organiseren, maar je graag naar gevangen kameraden wil schrijven, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Je kan via e-mail een brief naar antifenix[t]riseup.net sturen en zij zullen hem voor jou op de post doen. Je kan hen ook een mail sturen om ons het juiste adres van de gevangenen te vragen. Een downloadbare gids over hoe naar gevangenen te schrijven staat op de Antifénix website en we raden aan deze te lezen voor je effectief een brief opstuurt.

Een paar mensen met fluitjes of die luid roepen als ze voorbij de muren van een gevangenis lopen kunnen een hoop steun en energie geven aan de gevangenen. Hoewel individuele gevangenen misschien niks zullen kunnen horen, verspreidt het nieuws zich vaak als een vuurtje doorheen de gevangenis. Het is mogelijk dat dit hun toestand verergert, maar ze verwelkomen alle vier zo’n bezoek.

Na de spontane demonstraties in Ruzyně schreef Petr het volgende: “Zaterdag hoorde ik de geluiden van een solidariteitsactie! Woorden schieten te kort om uit te drukken hoeveel dat voor me betekende! Dank jullie, zusters en broeders!”

Martins zus stuurde dit bericht:
“Toen op zaterdag (6 juni) de protesten gehouden werden aan de gevangenissen van Pankrác en Ruzyně, vertelden de autoriteiten aan Martin dat, als zijn vrienden zouden doorgaan met hun show, zijn omstandigheden zouden verstrakken. Martin zei me om iedereen te vertellen dat ze moeten doorgaan met de protesten en om ze luider en frequenter te maken. Hij was zich bewust dat er een protest plaatsvond, maar werd overgeplaatst naar een andere kamer met een klein raampje. De steun die hij krijgt van zowel familie als vrienden betekent veel voor hem, alsook voor Petr en Ales.”

Solidariteit in ons echte wapen
Met het oog op de veronderstelling van onschuld, zouden we er graag op wijzen dat de machten die mensen arresteren en vervolgen paradoxaal genoeg niet hun eigen wetten (waarmee we niet akkoord gaan, en die buiten onze macht om te veranderen liggen) naleven. We zouden graag de hoop leugens die over Martin, Petr, Ales and I. geschreven werden, ontkrachten. In onze ogen blijven ze allemaal vrienden, kameraden, of op zijn minst mensen die steun verdienen, zelfs in het geval van verlies en veroordeling.

Veroordeeld en gevangen omwille van een actie die ze nooit uitgevoerd hebben en die hoogstwaarschijnlijk het resultaat was van gecoördineerd undercover politiewerk. Veroordeeld in een nieuwe heksenjacht, waar we allen hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. Veroordeeld omwille van het uitdrukkelijk niet-accepteren van overheersing en ongelijkheid.

De werking en noodzakelijkheid van de gevangenis krijgt nooit onze steun en goedkeuring, ongeacht of de “Fenix 4” schuldig bevonden worden of niet.

Voor Ales, Martin, Petr en I. is steun van buitenaf momenteel het belangrijkste. In de gevangenis gaat de tijd anders voorbij, en terwijl wij van de zomer genieten, zitten zij in complete isolatie, zonder planten, fluitende vogels, zwemmen in de rivier, fietstripjes, rond het kampvuur zitten met vrienden, lieve woorden, knuffels, liefde, vrije beweging, de zon zien, zelfs bijna zonder eten.

Ales:
“De grootste oorzaak van mijn neerslachtigheid (die niet heel erg enorm is), is de afwezigheid van mijn favoriete muziek, prachtige natuurtaferelen, waarvan ik hou, van mijn favoriete plaatsen waarnaar ik terugkeer en waar ik over het leven kan mijmeren. De plek waar ik kan nadenken over de dood, de liefde, haat of over iemand met wie ik mijn ideeën en dromen deel over het echte leven in de microkosmos van de eindeloze anarchie.”

Solidariteit is voor ons, als antiautoritair-ingestelde individuen, het meest basic idee en ook één van de meest krachtige leermeesters, omdat het onmogelijk te vernietigen is met simpelweg fysieke kracht.

Martins zus:
“Als ze weten dat we er zijn voor hen, vastberaden om te toen wat nodig is om hen te steunen en aan te moedigen, worden ze sterker en moeilijker te breken. Ze moeten weten dat we er zijn voor hen…”

Deel dit alstublieft!
AntiFénix

Vertaald uit het Engels. Bron: https://antifenix.noblogs.org/english-info/
Bron: Anarchist Black Cross Gent