Author Archives: Anarchist Black Cross Nijmegen

[Den Haag] Anarchistische Muurkrant verspreid. Één arrestatie voor ‘opruiing en aanzetten tot geweld’

Posted on by

Afgelopen zondagavond is er in Den Haag iemand gearresteerd op verdenking van het plakken van de Anarchistische Muurkrant. Hem word nu opruiing tegen het gezag, het aanzetten tot geweld en het plakken van posters ten laste gelegd. Hij is in verzekering gesteld en het OM wil hem donderdag voorgeleiden bij de rechter commissaris om hem nog langer vast te kunnen houden.

De afgelopen week hebben anarchisten honderden Muurkranten verspreid in o.a. de Haagse wijken Transvaal en de Schilderswijk. Het eerste nummer van de Muurkrant gaat over de opstand vorig jaar in de Haagse Schilderswijk. Hier kwamen duizenden mensen dagen lang in opstand tegen de politie en de staat na de moord op Mitch Henriquez, die door agenten dood werd gewurgd. Henriquez was het zoveelste slachtoffer van geweld door het racistische politiekorps van Den Haag. Het korps dat samen met het OM nog maanden lang jacht heeft gemaakt op de opstandelingen van afgelopen zomer.

Nu er alweer iemand vastzit en het er naar uit ziet dat het OM er alles aan gelegen is om hem zo lang mogelijk vast te houden op verdenking van het verspreiden van een poster met een tekst, is onze solidariteit uiten het enige wat wij kunnen doen. Solidariteit door actie. Hier onder kan je de Anarchistische Muurkrant downloaden. Print de Muurkrant en verspreid hem overal.

Download de Anarchistische Muurkrant: https://www.indymedia.nl/indyfiles/AnarchistischeMuurkrant#1April2016.pdf

Stop de repressie! Solidariteit met de gevangenen! Weg met de politie en de staat! Leve de anarchie!

Hier onder vind je de tekst van het hoofdartikel.

Weg met de politie en de staat. Leve de opstand!

Over de opstand in de Schilderswijk

In de zomer van 2015 woedde er een opstand in de Haagse Schilderswijk. Een opstand tegen de dagelijkse onderdrukking en het racisme van de politie. Tegen de verstikkende realiteit van uitbuiting of werkloosheid. Een opstand van mensen die braken met de normaliteit van staatsrepressie: de rollen werden omgedraaid en de politie werd de straten uitgejaagd. De moord op Mitch Henriquez, de zoveelste racistische politiemoord, was de vonk die de opstand deed oplaaien. Laten wij niet vergeten, laten wij niet vergeven!

Door politici, de media, moskeeën en allerlei buurtclubjes werd de opstand weggezet als een ordinaire rel. Als een criminele daad waarvan de daders hard gestraft moesten worden. Maar geloof niet hen, de organisaties die van subsidie van de staat overleven, zij die hun eigen agenda willen voeren over de ruggen van de onderdrukten, zij die de onderdrukten uitverkopen om met de machthebbers om de tafel te kunnen zitten. Dat mensen in wijken als de Schilderswijk worden onderdrukt is wel duidelijk. Niet aangenomen vanwege je naam of uitgebuit voor een hongerloontje terwijl de bazen, grote bedrijven, politici en banken zich verrijken.

Het is de in de staat geïntegreerde racistische zondebokpolitiek die mensen van kleur de schuld geeft van armoede, huisvestingsproblemen en bezuinigingen, enkel om mensen tegen elkaar uit te spelen. Maar vluchtelingen, Marokkanen en Surinamers zijn niet de oorzaak van deze problemen. Het probleem zijn de politici en de staat die alleen de belangen behartigen van de bazen en grote bedrijven, en het is de moordende politie die dat alles, kosten wat het kost, beschermt.

De opstand in de zomer van 2015 was geen ordinaire rel. Het was een legitieme opstand tegen alles wat ons onderdrukt. Het was een opstand tegen de politie die ons op straat terroriseert. Tegen de controlewaanzin van cameratoezicht, ID controles en het zogenaamde ‘zero-tolerance beleid’ die we alleen in arme wijken zien. Het was een opstand van een gemeenschap die zich niet langer door politieke spelletjes laat verdelen. Jaren lang is er gepraat en gevraagd om verandering maar niemand wilde luisteren. Dan is de enige optie om keihard in opstand te komen. Voor onze waardigheid, voor ons bestaan.

Zij die in opstand kwamen en weigerden te buigen voor onderdrukking en repressie zijn de mensen die hun waardigheid niet zijn verloren. Het zijn juist die mensen die hoop bieden op een andere, een betere toekomst! Laat deze zomer een hete zomer worden!

Weg met de politie en de staat! Leve de opstand! Leve de anarchie!

Internationale oproep tot solidariteit met de Kungsan 15

Posted on by

12316078_1662170170704136_2913799263060737716_nDertien antifascisten werden in Stockholm, Zweden, veroordeeld tot gevangenisstraffen na rellen gelinkt aan een protest tegen een Zweedse nazipartij tijdens de verkiezingen van 2014. Op de bewuste dag hadden meer dan 12000 mensen verzameld in Kungsan voor de antifascistische betoging, en toen de politie de menigte uiteen probeerde te drijven met pepperspray en matrakken, hielden een hele hoop mensen stand in een poging de politie terug te drijven. In de nasleep pikte de Zweedse veiligheidsdienst SÄPO er 15 mensen uit waarvan zij beweren dat ze actief zijn in de antifascistische beweging. Dertien van hen werden veroordeeld tot gevangenisstraffen en moeten nu bovendien €35000 ophoesten aan boetes, schadevergoedingen en gerechtskosten.

De “Free Kungsan 15” campagne heeft tot nu toe al €24000 samengeraapt, maar komen nog €11000 van het totaal tekort, en de tijd raakt op. We doen daarom beroep op internationale solidariteit om ons het laatste beetje te helpen verzamelen. We kunnen de gevangenisstraf niet delen, maar de kosten wel. We moedigen daarom iedereen aan die de mogelijkheid heeft om wat geld te missen om een donatie te doen, elke cent telt. Als je niet de middelen hebt om ons financieel bij te staan, deel dan deze oproep a.u.b. op sociale media.

En volg en deel a.u.b. ook de campagne op Facebook!

www.facebook.com/Fria-Kungsan-15-1658951601025993/?fref=ts

BANKGIRO: 627-0086 or SWISH: 123 091 64 45
Om van een niet-Zweedse bank te doneren:
IBAN: SE0680000832799438650120
Bic: SWEDSE

(NB: geef bij een overschrijving de mededeling: “kungsan15”)

Antifascistische Actie Stockholm

UPDATE: Eén van de gevangenen, Ates, werd vandaag 27 april vrijgelaten. Zijn vrienden wachten hem buiten op met champagne en zoals je in deze video kan zien, is het een blij weerzien.

Vertaald uit het Engels van ABC Brighton en Fria Kungsan 15 Facebook.

Update repressie uit Aken

Posted on by

In juli 2015 werd onze vriendin en kameraad gearresteerd tijdens een paspoortcontrole aan de Grieks-Bulgaarse grens. Het Europese arrestatiebevel tegen haar was op 24 juni 2015 uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie in Aken, Duitsland. In Duitsland werd ze in voorarrest (Untersuchungshaft) opgesloten in Keulen, vanwege veronderstelde deelname aan een gewapende bankoverval die twee jaar eerder plaatshad (2013). Op 2 december 2015, na maanden van onderzoek, werd zij door het OM formeel aangeklaagd voor de bankoverval, gijzelname en wapenbezit. Op 16 december beval de rechtbank de vrijlating van onze kameraad en de opheffing van alle aanklachten, omdat het “bewijs” dat maanden van onderzoek geproduceerd had niet voldoende was om haar voor de rechter te slepen.

Toen we de bovenstaande verklaring schreven (1) omtrent de opsluiting en vrijlating van onze vriendin hoopten we dat het de laatste zou zijn. Helaas was de Duitse smeris het hier niet mee eens, en besloot ze bezwaar in te dienen tegen de beslissing haar vrij te laten. Dit resulteerde in, na eerst afgewezen te zijn door de rechtbank, het besluit van de Hoge Raad om de zaak te heropenen. Concreet betekent dit dat, na bijna zes maanden te hebben vastgezeten in voorarrest, onze vriendin en kameraad nu buiten haar proces aan het afwachten is. Het is nog onduidelijk wanneer de zaak zal voorkomen. Ondanks verscheidene wanhopige pogingen van het OM om ook een nieuw arrestatiebevel te verkrijgen – momenteel zijn we in afwachting van de beslissing van de Hoge Raad omtrent een zoveelste bezwaar – is ze nu buiten bij ons.

Op woensdag 14 april beval hetzelfde OM echter een reeks huiszoekingen in Barcelona, die resulteerde in de arrestatie van een andere kameraad; zij wordt beschuldigd van deelname aan een bankoverval die plaatshad in Aken in 2014. Het is duidelijk dat de Duitse en Spaanse autoriteiten besloten hebben hun krachten te bundelen in het voortdurende project van repressie tegen anarchisten op het Europese terrein, ondersteund door de immer gehoorzame honden van de media.

Zoals verwacht wrijven de media zich in hun handen, en verweven ze “gewone misdaden” met anarchisten. Dit komt niet als een verrassing, en al helemaal niet in een tijd die meer en meer gekenmerkt wordt door repressief handelen tegen alles wat subversief is. Wij denken echter dat het belangrijk is het onderscheid tussen “gewone” en “politieke” misdaden aan de smeris, de aanklagers, en de journalisten over te laten. Het is niet nodig de autoriteiten categorieën aan te reiken die ze maar wat graag accepteren. Zoals gezegd in de verklaring die gepubliceerd is door kameraden van de gearresteerde persoon in Barcelona, is de onteigening van banken “een ethisch juiste en politiek legitieme daad, een methode van strijd die deel uitmaakt van de geschiedenis van iedere revolutionaire beweging.” (2) Of de beschuldigde individuen deel hebben genomen aan de overvallen of niet is voor ons niet van belang. Wat belangrijk is is dat we onze solidariteit uiten met degenen die vervolgd worden door de autoriteiten.

Terwijl de knechten van de Staat hun veronderstellingen en beschuldigingen de wereld in spuien met een hoop bombarie, moeten we onze eigen perspectieven en ideeën niet vergeten. Dit zijn geen tijden voor speculatie, noch over de “motieven” van de overvallen, noch over de veronderstelde schuld of onschuld van de gearresteerden. Eerder dan een moment voor vragen, zou dit een moment van antwoorden moeten zijn – duidelijke antwoorden gericht aan diegenen die ons onderdrukken. Zoals eerder gezegd, “als je aan eén van ons komt, kom je aan ons allemaal”. Meer dan wat dan ook is dit een tijd voor solidariteit, in al haar mogelijke vormen.

Onmiddelijke vrijheid voor de opgesloten kameraad
Tot alle gevangenissen en de banken die ze nodig hebben vernietigd zijn

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is…
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Bron: indymedia.nl

Update on Aachen repression

In July 2015 our friend and comrade got arrested at a passport control at the Greek-Bulgarian border. The Europe-wide arrest warrant against her had been issued by the prosecution office of Aachen, Germany, on the 24th of June 2015. In Germany she got locked up under the ‘U-haft‘ (Untersuchungshaft) regime in Cologne because of a presumed involvement in an armed bank robbery that had taken place two years earlier (2013). On the 2nd December 2015, after months of investigation the prosecution formally charged her with bank robbery, hostage taking and weapon possession. On the 16th of December, the court called the prison instructing them to release our comrade because all charges were to be dropped, since the “evidence” that months of investigation produced was not sufficient for this case to be brought to court.

When we were writing the above statement (1) concerning the imprisonment and release of our friend, we hoped it would be the last. Unfortunately the German cops did not agree, and decided to appeal against the decision of her release. This resulted in, after first being rejected by the normal court, the higher court’s decision to reopen the case. Concretely this means that, after having spent nearly six months in preventive prison, our friend and comrade is now outside awaiting trial. It is still unclear when the court case will take place. Despite several desperate attempts from the prosecutor’s office to also get a new warrant for her arrest – at the moment we are awaiting the high court’s decision of yet another appeal – she is still outside with us.

However, on Wednesday the 13th of April the same prosecutor’s office ordered a series of house raids in Barcelona that resulted in the arrest of another comrade; she is said to have participated in a bank robbery that was carried out in Aachen in 2014. It is clear that the German and Spanish authorities have decided to join forces in the ongoing project of repression against anarchists in the European territory, supported by the ever obedient dogs of the media.

As expected the media are rubbing their hands together, intertwining “common crimes” with anarchists. This does not come as a surprise, especially in a time that more and more is defined by repressive blows against anything subversive. However, we think it is important to leave the distinction between “common” or “political” crimes to the cops, the prosecutors, the journalists. We do not need to provide the authorities with categories they are only too willing too accept. As has been stated in the communiqué published by comrades of the person arrested in Barcelona, expropriation of banks is “an ethically just and politically legitimate practice, a method of struggle that forms part of the history of every revolutionary movement.” (2) Whether the accused individuals have participated in the robberies or not is not important to us. What is important is that we express our solidarity with those persecuted by the authorities.

While the servants of the State are spawning their assumptions and accusations into the world with a lot of spectacle, we should remember our own perspectives and ideas. These are not times for speculation, neither on the “motives” of the robberies, nor on the presumed innocence or guilt of the arrested. Rather than being a moment for questions, this should be a moment of answers – clear answers directed at those who oppress us. As has been said before, “you touch one of us, you touch all of us”. More than anything this is a time for solidarity, in every possible form it can take.

Freedom for the imprisoned comrade now
Until all prisons and the banks that need them are destroyed

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is…
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Source: indymedia.nl

Nieuwe repressieve operatie in Barcelona

Posted on by

Woensdag 13 april begon om 5u ‘s morgens een operatie van de Mossos d’Esquadra [Catalaanse politie] in Barcelona. Twee woningen en een sociaal centrum van de wijk La Salut, “Blokes Fantasma” werden doorzocht. Het twintigtal mensen die in de “Blokes Fantasma” wonen werden 12 uur vastgehouden.

Naast de vernielingen die altijd gepaard gaan met een huiszoeking werd tijdens deze operatie één kameradin aangehouden. Reeds in het kader van de Operatie Pandora werd ze een tijdlang opgesloten in de gevangenis, nu kwam het tot haar aanhouding omwille van een Europees aanhoudingsbevel dat tegen haar werd uitgevaardigd op 11 april. Ze wordt beschuldigd van betrokkenheid bij onteigeningen van banken op het Duitse grondgebied

Nadat ze voor de Spaanse Audiencia Nacional gebracht werd, beval de rechter Eloy Velasco de voorlopige hechtenis van onze kameradin. Ze werd overgebracht naar de gevangenis van Soto del Real in Madrid. Vermits ze ook in verdenking gesteld is in het kader van Operatie Pandora (die zich momenteel in de onderzoeksfase bevindt) en ze zich verzet tegen haar uitlevering aan Duitsland, heeft onze verdediging een “herziening” van het aanhoudingsbevel gevraagd opdat ze haar voorlopige hechtenis in de Spaanse staat zou kunnen zitten, in afwachting van het proces dat haar hier te wachten staat. Binnen maximaal 2 maanden (verlengbaar met één extra maand) zal de Audience Nacional beslissen of de uitlevering van onze kameradin aan de Duitse autoriteiten tijdelijk opgeschort wordt. Uit informatie die verscheen in de Duitse media zijn we te weten gekomen dat men haar een onteigening toeschrijft die plaatsgevonden heeft in Aken. Bij die onteigening zou – zegt de pers – een groep overvallers een grote som geld buitgemaakt hebben in een bank, zonder enige letsel toe te brengen aan het personeel.

Wat het verdere verloop van de juridische procedure ook mag zijn, willen wij publiekelijk onze steun uiten aan deze kameradin. We eisen haar revolutionaire doelen, haar strijd en haar militante activiteit op als de onze. We kennen haar goed, we weten dat ze kan rekenen op de solidariteit van allen. Ze is een anarchiste in strijd die al jarenlang actief is in verschillende antiracistische, feministische en libertaire projecten in Barcelona, altijd solidair met mensen die getroffen worden door de repressie, altijd bereid om in de mate van het mogelijke te helpen, altijd ondernemend, altijd genereus, vrolijk en glimlachend met haar naasten, altijd onverzettelijk en vastberaden tegen alles wat ze ziet als onrechtvaardig.

De poging van de media om haar te bombarderen tot “publiek gevaar” kon niet perverser zijn. Te meer daar deze operatie van mediamanipulatie impliceert de banken voor te stellen als slachtoffers in een totale omkering van de realiteit. Ze verheerlijken nu de banken die jarenlang ongestraft mensen bestolen hebben, uitgeperst als citroenen, opgelicht, uit hun huizen gezet en drastische besparingen doorgevoerd hebben, terwijl degenen die zich revolteren tegen hun orde en hen durven aanvallen gecriminaliseerd worden.

Het doet er voor ons totaal niet toe te weten of onze kameradin werkelijk verantwoordelijk is voor deze overvallen of niet. Onteigening is een ethisch juiste en politiek legitieme praktijk, een strijdmethode die deel uitmaakt van de geschiedenis van de hele revolutionaire beweging.

Ondanks de onophoudelijke pogingen van de Macht om deze methode te reduceren tot “gewone misdaad” ingegeven door individueel belang en hebzucht, is het zeker dat dat onteigingen van plaatsen waar kapitaal geaccumuleerd wordt een constante zijn in onze geschiedenis: van de anarchosyndicalistische groepen die aan het begin van de 20ste eeuw banken beroofden om stakingen of families van gevangen kameraden te ondersteunen tot de verschillende autonome groepen in de jaren 70-80 zoals de MIL, de OLLA of de ERAT (gevormd door arbeiders van de SEAT-fabriek) die geld dat opgestapeld werd door de rijken naar projecten van uitgebuiten in strijd brachten, over de guerillagroepen zoals die van Sabaté of Facerias die in de naoorlogse periode overvallen deden om de weerstand tegen het franquistische regime te financieren. Onteigening, zowel als uitdrukking van een algemene politieke strijd als onder de vorm van sociaal banditisme waarbij alles wat de banken ons afhandig maken terug wordt gestolen om zich te bevrijden van de loonslavernij lijkt ons onder geen enkel voorwendsel verwerpelijk, wel integendeel. Het feit dat sommige mensen het kotsbeu worden om systematisch vertrappeld en uitgezogen te worden door de legale maffia bevestigt dat “we geen koopwaar in handen van de politici en de bankiers” zijn en dat de menselijke conditie zich gelukkig verzet tegen het klakkeloos aanvaarden van de dictatuur van het kapitaal over onze levens.

De politionele en mediatieke klopjacht rond deze overvallen in Duitsland mag ons niet het perspectief doen kwijtraken noch ons van vijand doen vergissen. Het werkelijke publieke gevaar is de macht die vertegenwoordigd wordt door criminelen als Wolfgang Schäuble en Angela Merkel, de macht die niet gewoon maar enkele kluizen heeft leeggeroofd, maar de sociale rijkdom van hele volkeren en gebieden. Het is de macht van de transnationale elites die miljoenen mensen in de ellende geduwd hebben om besparingsmaatregelen op te leggen die hun neoliberaal en imperialistisch project dienen. De aanhouding van onze kameradin is dan ook gewoon een extra reden om deze elites en het systeem dat ze vertegenwoordigen te bestrijden, een systeem dat fanatiek gedreven wordt door accumulatie van geld in de handen van enkelen ten koste van het lijden, de ontbering en de uitbuiting van anderen. De politievervolging noch de massieve propaganda van het regime kunnen verbergen wat reeds evident is voor iedereen: zoals de dichter zei, wat voor een misdaad is het bestelen van een bank in vergelijking met er één op te richten?

Onmiddellijke vrijheid voor de kameradin opgesloten in Madrid!
Laten we de uitlevering verhinderen.
Solidariteit met het bezette sociaal centrum Blokes Fantasma en alle mensen in strijd die vervolgd worden!
Zolang er ellende bestaat zal er revolte zijn!

Kameradinnen en kameraden van de opgesloten anarchiste – 15 april 2016

Bron: indymedia [vertaald uit het Spaans]

Eric King

Posted on by

Eric G. King,  een 29 jaar oude veganist en anarchist, werd gearresteerd en beschuldigd van poging tot brandstichting van een overheidsgebouw in Kansas City, Missouri in september 2014. Eric werd beschuldigd van het gooien van een hamer door een raam van het gebouw, gevolgd door twee aangestoken molotov cocktails. De aanklacht stelt dat beide brandbommen niet ontbrandden. Eric kwam in het oog van de lokale politie omdat hij een tijd ervoor was gearresteerd voor het aanbrengen van grafitti.

Op 3 maart 2016 heeft Eric schuldig gepleit voor de aanklacht ivm het gebruik van explosieve stoffen om brand te stichten in (of aanpalend van) een overheidsgebouw. De vastgestelde minimum- en maximumstraf voor deze beschuldiging is tien jaar gevangenisstraf.

Eric heeft het voorbije jaar en een half veel nagedacht over hoe hij met zijn veroordeling het best kan omgaan, zonder een gevaarlijk precedent te stellen voor andere anarchisten. Hij heeft de hele tijd beslissingen genomen in het belang van andere anarchisten, en heeft meerdere malen duidelijk gemaakt dat hij nooit zijn veroordeling zou oplossing op een manier dat hij moet samenwerken met de staat of dat hij anderen in gevaar moet brengen.

Dat hij schuldig gepleit heeft, heeft te maken met een “plea agreement”, waarin de verdachte schuldig pleit in ruil voor bepaalde ‘voordelen’. In Eric zijn zaak gaat het over een “non-cooperation plea agreement”, en dat het jaar en half dat hij in voorhechtenis heeft gezeten afgetrokken wordt van de tien jaar gevangenisstraf die hij waarschijnlijk moet uitzitten. Eric heeft geaccepteerd dat hij 8,5 jaar in de cel zal zitten… .

Sinds zijn opsluiting is Eric extreem geïsoleerd van zijn vrienden en geliefden en is hij meerdere malen geviseerd geweest door de cipiers, die meermaals zijn veiligheid in gevaar hebben gebracht. Eric heeft al zes maanden doorgebracht in isolatie en wordt nog geregeld in isolatie gestoken nadat hij geviseerd wordt door cipiers. Ondanks alles wat hij doormaakt, blijft hij de hoop niet verliezen, zowel niet in zijn eigen situatie als in de strijd voor een wereld zonder overheersing en repressie.

Je kan Eric steunen door hem te schrijven of door te doneren aan zijn steunfonds. Als Eric jouw kaartjes, brieven en boeken krijgt, zal dat hem helpen om zich verbonden en gesteund te voelen, wanneer de staat er alles aan doet om hem alleen, geïsoleerd en achtergelaten te doen voelen. Waar en hoe je kan doneren, alsook zijn amazon “wishlist” met boeken en meer uitleg over een brief sturen naar Eric King (specificaties ivm de gevangenis waar hij is opgesloten) vind je op https://supportericking.wordpress.com .

Zijn adres:
Eric King
27090045
CCA Leavenworth
100 Highway Terrace
Leavenworth, KS 66048

Bron: ABC-Gent

Over het komende proces tegen anarchisten en anti-autoritairen in België

Posted on by

“Eind 2008, in volle periode van verspreide vijandelijkheden ontketend door de revolte in Griekenland nadat Alexis er door de politie vermoord werd, opent het Federaal Parket een onderzoek naar anarchisten en anti-autoritairen in België. In 2010, op basis van een lijst acties die de politie toeschrijft aan de “anarchistische beweging” en terwijl de strijd tegen de bouw van een nieuw gesloten centrum in Steenokkerzeel zich een weg baant, wordt een onderzoeksrechter, Isabelle Panou, aangesteld. Het onderzoek valt vanaf dan onder anti-terrorisme. In mei en vervolgens in september 2013 vinden een tiental huiszoekingen plaats in het kader van dit onderzoek, ondermeer in de anarchistische bibliotheek Acrata in Brussel. Het is pas dan dat voor het eerst iets vernomen wordt over het lopende anti-terroristische onderzoek. Uit het dossier zal blijken dat niet alleen de gerechtelijke Federale politie erbij betrokken is, maar ook de Staatsveiligheid, de Militaire Inlichtingendienst en verschillende anti-terroristische diensten van andere Europese landen. In 2014 wordt het dossier afgesloten, twaalf anarchisten en anti-autoritairen worden vandaag doorverwezen naar de Raadkamer.

Na een sessie om de bijzondere opsporingsmethodes die gebruikt worden in het kader van dit onderzoek te legaliseren (schaduwen, telefoontap, plaatsing van microfoons in een huis, stiekeme huisdoorzoekingen, pogingen tot infiltratie, plaatsing van videobewaking voor huizen en in een huis) in oktober 2015, werd het dossier nu dus doorgestuurd naar de Raadkamer. De zitting van die Raadkamer zal plaatsvinden op 10 mei 2016; daar zal dan beslist worden of er een proces volgt en met welke aanklachten.

Het Federaal Parket heeft uit haar jarenlange onderzoek niet minder dan 29 aanklachten geperst. Negen kameraden worden beschuldigd van lidmaatschap van een terroristische organisatie en deelname aan terroristische activiteiten voor langere of kortere periodes. Drie onder hen worden beschuldigd er de “leiders” van te zijn. Drie andere mensen die in de nasleep van een aanval tegen het politiekantoor in de Marolles aangehouden werden, worden op hun beurt beschuldigd van één dag lidmaatschap van deze terroristische groep, naast de andere aanklachten inzake deze aanval. Dat algemene schema wordt aangevuld met meer specifieke beschuldigingen zoals deelname aan een wilde betoging voor het gesloten centrum 127bis in Steenokkerzeel (omgevormd tot “poging tot vrijwillige brandstichting” door het Parket), voorbereiding en deelname aan een aanval tegen het politiecommissariaat in de Marollen (door het Parket gekwalificeerd als “terroristisch misdrijf”), slagen en verwondingen aan agenten, blokkeren van de openbare weg, verschillende beschadigingen, winkeldiefstallen, brandstichting tegen wagens van cipiers op de parking van de gevangenis van Ittre, aanzetting tot terroristische misdrijven,… Deze specifieke aanklachten viseren telkens bepaalde kameraden, niet iedereen wordt dus van dezelfde zaken beschuldigd.

Als een rode draad doorheen het onderzoek dat jarenlang aangesleept heeft en niet minder dan 32 kartons papier geproduceerd heeft, gaat het Federaal Parket uit van het bestaan van een anarchistische “terroristische groep” die actief zou zijn in het Brusselse en waarvan de beklaagden de activiteiten zouden “bevorderd” hebben of eraan “deelgenomen” hebben. In het dossier vinden we bijvoorbeeld een lange lijst terug van een 150-tal aanvallen, waarvan een groot deel brandstichtingen, tegen structuren van de overheersing: commissariaten, rechtbanken, banken, bedrijven die geld verdienen met opsluiting, werven, wagens van diplomaten, NAVO-medewerkers en eurocraten, GSM-masten,… die plaatsgevonden hebben in Brussel en de nabije omgeving in de jaren 2008 tot 2013.

De uitvinding van een terroristische groep die verantwoordelijk zou zijn voor al deze feiten (al was het maar door ze “mogelijk gemaakt te hebben”) laat het Parket acrobatische sprongen toe: een bibliotheek wordt een recruteringsplek, discussies worden clandestiene vergaderingen, talloze pamfletten en kranten worden handleidingen voor stadsguerilla, bijeenkomsten en betogingen worden oproepen tot terroristische misdrijven, affiniteiten tussen mensen in strijd en de zelforganisatie die daaruit kan voortvloeien worden een “gestructureerde terroristische groep”. Dit is natuurlijk een onhandige poging van de staat om de anti-autoritaire en revolutionaire subversie te reduceren tot het werk van één enkele “gestructureerde groep”. Door een hanvol anarchisten die storen achter de tralies te proberen krijgen, wil de Staat de ongehoorzamen proberen ontmoedigen  over te gaan tot directe actie tegen wat ons onderdrukt en uitbuit, en een absolute stilte op te leggen aan de verlangens, mogelijkheden, gedachten en kritieken die het gevecht aangaan met deze autoritaire wereld.

Hetgeen ze voor de rechtbank willen slepen is dus een hele mozaïek aan strijden, revoltes, directe acties, revolutionaire verbeeldingen en agitatie die al sinds jarenlang proberen de overheersing aan te vallen. In die zin gaat het eventuele proces niet alleen maar de beschuldigden aan, maar evenzeer elk individu, elke anarchist, elke revolutionnaire, elke rebel, elke ongehoorzame die niet de handen in de schoot wil leggen tegenover uitbuiting en onderdrukking. Wat geviseerd wordt, is de zoektocht naar autonomie in actie, zelforganisatie in strijd, directe actie in al haar verscheidenheid, de keuze om anarchistische ideeën te verdedigen en te verspreiden en samen met anderen deel te nemen aan zelfgeorganiseerde en autonome gevechten. En tot slot wil de staat zonder twijfel een slag toedienen aan een strijdbare benadering van het anarchisme die vertrekt vanuit het individu, affiniteit en informaliteit.

Het zou vreemd zijn om de repressie die vandaag een handvol anarchisten en anti-autoritairen treft los te zien van het geheel aan repressie die (vaak preventief) alle kritiek op de bestaande orde en revolte ertegen probeert de kop in te drukken. De statelijke repressie schakelt in deze dagen op het ritme van “terroristische dreigingen”, vluchtelingencrisis, strijd tegen criminaliteit en erg reële oorlogen in een hogere versnelling. We leven een periode waarin veranderingen en herstructureringen alsmaar sneller de terreinen van de sociale conflictualiteit wijzigen. Degenen die storen omwille van hun gedachtegoed en daden neutraliseren maakt dan ook deel uit van een geheel dat zoals altijd de uitgebuiten, uitgeslotenen en onderdrukten treft: de verharding van de levensomstandigheden, de militarisering van de grenzen, een massieve technologische controle, de bouw van nieuwe gevangeniskampen,…

Je verdedigen tegen deze repressieve slag die kameraden voor de rechtbank wil slepen met beschuldigingen van terrorisme betekent de mogelijkheid en de ruimte verdedigen voor anarchistisch en anti-autoritair handelen. En doorheen de solidariteit met de beschuldigde kameraden het hoofd bieden aan de statelijke repressie die alle subversieve actie wil lamleggen.

Als vechten voor vrijheid een misdaad is zou onschuld werkelijk het ergste zijn dat je kan overkomen.

april 2016″

Download PDF (Français)

Download PDF (Nederlands)

Overgenomen van https://lalime.noblogs.org .

(En français : https://lalime.noblogs.org/post/2016/03/31/a-propos-du-proces-antiterroriste-a-venir-contre-des-anarchistes-et-anti-autoritaires-en-belgique/ )

Spanje: Monica en Francisco veroordeeld tot 12 jaar celstraf

Posted on by

Monica en Francisco, twee kameraden die gearresteerd werden in Barcelona in november 2013 en beschuldigd worden van terrorisme, zijn veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Ze zitten beide al twee jaar opgesloten, wachtende op hun proces.

De veroordeling door het Spaanse “Audiencia Nacional” houdt in dat ze schuldig zijn aan vernielingen met terroristisch doeleinde en verwondingen. Ze zijn niet veroordeeld voor de beschuldiging van lid zijn van een terroristische organisatie, wat betekent dat er geen gevaarlijk precedent gezet is voor de meer dan dertig anti-terrorisme onderzoeken tegen anarchisten in Spanje (operaties Pandora, Pinata en andere).

Tijdens het proces, begin maart, werd het duidelijk dat de politie geen overtuigend fysiek bewijs had. Videobewijs was wazig en bijna allemaal van in Barcelona (waar Monica en Francisco woonden), uren verwijderd van Zaragoza, waar ze beschuldigd worden van het plaatsen van een kleine bom in een lege kathedraal. DNA gevonden op de bom en in een telefooncel matchen niet met hun DNA. De politiegetuige die beweerde dat hij gebruik had gemaakt van geavanceerde biometrie om hen te identificeren gebaseerd op hoe ze wandelen, bleek een simpele agent te zijn met geen enkel diploma in biometrie.

Monica en Francisco werden veroordeeld omdat ze anarchisten zijn.
De strijd gaat verder.

Vrij vertaald van: http://anarchistnews.org/content/spain-monica-and-francisco-sentenced-12-years

IWW’s in Texaanse gevangenissen plannen stakingen begin april

Posted on by

Texaanse gevangenen aangesloten bij de vakbond Industrial Workers of the World (IWW) hebben aangekondigd dat ze vanaf maandag 4 april het werk neerleggen als hun eisen niet ingewilligd worden.

De gevangenen in Texas zijn geïnspireerd door een groeiende golf van stakingen in gevangenissen in Alabama, Georgia en Californië om slavernij in de gevangenis te beëindigen en een halt toe te roepen aan de overbevolking in de gevangenissen. De gevangenen zeggen dat het nu hun beurt is, en zijn aangesloten bij de IWOC (“Incarcerated Workers Organizing Committee”) van het IWW, de eerste wijdverspreide poging voor een vakbond onder gevangenen in jaren, met meer dan 750 leden over gans de USA.

“Dit verhaal is niets nieuw”, zegt Nicholas Onwukwe, ex-gevangene en co-hoofd van de IWOC. “Texas runt een slavenbeleid. Ze werken samen met bedrijven om handig gebruik te maken van de lage lonen en houden de uitgaven zo laag mogelijk door mensen te dwingen in onveilige werkomstandigheden. Maar gevangenissen kunnen niet draaien zonder de arbeid van gevangenen. Verandering zit er aan te komen omdat er een massabeweging van gevangenen aan het ontstaan is, een beweging die niet zal stoppen tot gevangenisslavernij afgeschaft is.”

IWOC-gevangenen in Texas hebben eisen voor hun staking gecommuniceerd naar de buitenwereld, samen met een oproep tot solidariteit. Ze eisen betere leef- en werkomstandigheden in de Texaanse gevangenissen. Hun vijf belangrijkste eisen bestaan uit :

  1. Probatie – ze eisen een systeem waarin de gevangene vrijgelaten wordt na zijn minimumstraf uitgezeten te hebben, tenzij er geldige, objectieve redenen zijn om dat niet toe te staan. Deze redenen mogen bv. slecht gedrag in de gevangenis inhouden, maar hun misdrijf zelf (waarvoor ze in de gevangenis zijn beland) of eender welke andere reden die de gevangene niet meer kan veranderen vanaf dat hij opgesloten zit, zijn geen geldige redenen om vroegtijdige vrijlating te weigeren.
  2. Intrekking van de 100 dollar medisch voorschot – in Texas moeten gevangenen 100 dollar kunnen betalen indien ze medische hulp verzoeken. Het onderliggende motief hiervoor was om gevangenen te ontmoedigen om medische hulp te vragen. Medische hulp is een basis mensenrecht en aangezien de gevangenen in Texas niet betaald worden voor hun arbeid, is het fundamenteel oneerlijk en onproductief om zo’n hoog bedrag te vragen voor medische hulp.
  3. Het recht op legale bijstand tijdens voorarrest – de huidige structuur, ontwerp en werking van het Texaanse systeem stelt dat een behoeftige gevangene in Texas geen recht heeft op bijstand om een geldige klacht neer te leggen in verband met ineffectieve legale bijstand tijdens hun proces. Ze eisen dat deze wet veranderd wordt.
  4. “TOCJ Oversight Committee” – een wetsvoorstel dat de voorbije jaren meerdere keren op tafel is gelegd, maar nog niet is goedgekeurd. Dit wetsvoorstel houdt een restructurering in van de werkwijze om een klacht neer te leggen door gevangenen, en creëert een onafhankelijk comité om hun klachten te onderzoeken. Dit comité bezit uitzonderlijke onderzoeksbevoegdheden, zoals de mogelijkheid tot een inspectie in de gevangenis zonder voorafgaande kennisgeving.
  5. Humane leefomstandigheden en behandeling – de gevangenen blijven mensen. Ze hebben het recht om met waardigheid en respect behandeld te worden. Ze hebben het recht op veilige leefomstandigheden. Ze eisen dat TDCJ ze noodzakelijke veranderingen doorvoert om te zorgen dat de gevangenen air-conditioning hebben tijdens de warme zomers, fatsoenlijke medische hulp, voldoende en voedzame maaltijden, een gelimiteerd gebruik van isoleercellen, het repareren van lekkende daken en bestrijden van ongedierte, … , en alle andere omstandigheden en behandelingen die in strijd zijn met de mensenrechten.

Jocelin Johnson, de verloofde van een Texaanse gevangene én voormalig cipier, heeft het misbruik met eigen ogen gezien : “een cipier heeft maanden geleden ‘per ongeluk’ het topje van mijn verloofde zijn vinger afgesneden, maar de klachten gaan nergens naartoe.”

De IWW is een vakbond die openstaat voor alle arbeiders, inclusief gevangenen. De IWOC werkt met de families van gevangenen en met vakbondsleden in de USA om steun voor de staking te genereren, in de vorm van publieke druk en steun op sociale media.

Meer info (Engelstalig) te vinden op https://iwoc.noblogs.org .
Bron: ABC-Gent

Solidariteit met Oleg Serebrennikov

Posted on by

Anarchist Black Cross Moscow (ABC Moscow) roept op tot solidariteit met de antifascist en anarchist Oleg Serebrennikov. Oleg zet zich al meer dan tien jaar in voor de anarchistische en antifascistische beweging in Izhevsk en elders in Rusland, onder andere door zich in te zetten voor ABC Moscow. In 2004 is Oleg aangevallen door neonazi’s. Sindsdien kampt hij met serieuze gezondheidsproblemen omdat hij niet de juiste zorgen kreeg in de eerste fase van zijn behandeling. Twee keer per jaar moet hij allerlei behandelingen ondergaan in verschillende ziekenhuizen, en in het algemeen voelt hij dat zijn gezondheid er op achteruit gaat. De behandeling die hij nodig heeft kost 2000 euro per jaar, wat hij niet kan betalen. Soms krijgt hij wat steun van ABC, maar hij heeft nu extra donaties nodig, omdat hij zonder zijn behandeling niet kan verderzetten. Sinds de aanval op zijn leven gaat Oleg verder met zijn activisme, en wordt hij nog steeds bedreigd en aangevallen door neonazi’s (in 2007 hebben neonazi’s nog geprobeerd zijn appartement in brand te steken).

Meer informatie over Oleg Serebrennikov en waar je kan doneren, kan je vinden op de website http://avtonom.org/en/news/statement-collective-anarchist-black-cross-moscow-anti-fascist-and-anarchist-serebrennikov-oleg

Bron: Anarchist Black Cross Gent

Operatie Fenix: politie infiltratie en mogelijk opgezet spel

Posted on by

In april 2015 begon de Tsjechische politie een operatie tegen de anarchistische, antiautoritaire en dierenbevrijdingsbeweging. Deze operatie staat bekend als Operatie Fenix. Tijdens het beginstadium ervan werden een groot aantal personen ondervraagd, sommigen onder hen gearresteerd en vonden er op verschillende plaatsen raids plaats. De politie heeft servers, computers, USB-sticks, camera’s, gsm’s en andere digitale apparaten en datadragers in beslag genomen. Tot nu toe is er niet geweten hoe diepgaand de operatie gaat, hoeveel mensen in de gaten gehouden worden, en wat de intenties van de politie zijn. Op een aantal verschillende momenten heeft de politie belangrijke feiten verzonnen of moedwillig achtergehouden om toestemming te verkrijgen om verschillende plaatsen te doorzoeken en mensen te arresteren. Lees hier meer: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/03/interview-with-an-activist-detained-during-operation-fenix/

De enige media-aandacht die er tot nu toe geweest is, heeft gefocust op het onderwerp “extreemlinks terrorisme”. Van de oorspronkelijke 11 aangehoudenen zitten er momenteel nog drie achter tralies terwijl ze op hun proces wachten. Petr en Martin worden beschuldigd met “samenzwering om een terroristische aanval te plannen” en Ales met illegaal wapenbezit.

Ondertussen weten we dat de hele “actie” om de trein aan te vallen, waarvan de politie beweert dat ze die verhinderd heeft door Petr, Martin en twee anderen (die momenteel onderzocht worden zonder aanhouding) te arresteren, mee gepland werd door (op zijn minst) twee undercovers (meer info hier: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/07/01/the-czech-undercover-police-agents-reveald/) . Specifiek opgeleide undercover politieagenten infiltreerden een groep mensen en won hun vertrouwen om informatie te vergaren. Toen het informeren over hun nieuwe “vrienden” goed op gang was, begonnen ze te praten over de noodzaak om meer militante acties te doen en namen ze actief deel aan de voorbereiding van een dergelijk plan.

Martins advocaat zei in een interview:
“Mijn cliënt beschouwt de hele zaak als het resultaat van politie-uitlokking en hij had niet de intentie om een terroristische aanval te plannen of uit te voeren. Hij beweert dat als hij de undercover agenten niet had ontmoet, hij hoogstwaarschijnlijk niet in zijn huidige problemen zou zitten.”

De politie heeft zelf het hele gebeuren verzonnen. Zonder hun initiatief zou de hele affaire niet eens plaatsgevonden hebben. Het doel van de politie was hoogstwaarschijnlijk het discrediteren, intimideren en verdelen van de hele anarchistische beweging en om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de groepen, activiteiten en individuen.

Op 29 juni besliste het districtsgerecht van Praag dat onze kameraad I. in hechtenis te nemen. I. wordt beschuldigd in een andere zaak van repressie van “extreemlinks terrorisme”. I. werd op vrijdag gearresteerd en op zondag beklaagd. Volgens de politie nam I. deel aan de ‘aanval’ op het huis van de Tsjechische minister van defensie met molotov cocktails op 8 juni 2015.

Er zijn geen foto’s of video’s van deze ‘aanval’. Er was geen effectieve brand, hoewel er 4 flessen gesmeten werden. Geen ander bewijs van de ‘aanval’ is publiek gemaakt, niemand heeft de actie opgeëist. I.’s DNA komt niet overeen met de DNA-sporen die op de fles gevonden werden. De politie heeft de beelden van de bewakingscamera voor de ingang van I.’s studentenhome niet bekeken (de enige mogelijk in- en uitgang, de ramen zijn versterkt met tralies), die zouden tonen dat I. thuis was op het moment van de aanval.

Deze zogenaamde Molotov-aanval komt over als nog een opgezet plot, zeker als je bedenkt dat het (vermeende) plan om een militaire trein aan te vallen opgezet werd door politie-infiltranten.

Het simpele feit dat I. een Russisch burger is, past verdacht goed binnen de context van het politieke discours. Als antwoord op de vermeende dreiging van Rusland is het Ministerie van Defensie momenteel contracten aan het tekenen om de aanwezigheid van Amerikaanse militairen en toekomstige plannen voor Amerikaanse militaire basissen in Tsjechië te regelen. De dienstplicht ligt ook weer op de onderhandelingstafel.

“Voor mij is dit eigenlijk een bevestiging dat de huidige koers van het Ministerie van Defensie, dat ik leid, juist is,” reageerde minister Stropnický.

I. kreeg de ergste vorm van opsluiting, met heel erg strikte omstandigheden. Geen bezoekers toegelaten en nauwkeurig gevolg e-mailverkeer, die I. pas enkele weken na datum kan inkijken.

We zijn bij jullie.

De Fenix 4, gevangenisomstandigheden, eenzaamheid en honger
Tot nu toe hebben er geen rechtszaken plaatsgevonden. Bijgevolg moeten de beklaagden als onschuldigd beschouwd worden. De realiteit is echter dat niet enkel in de media (van wie we niet anders verwachten dan een sensatiehonger), maar vooral in de gevangenis de veronderstelling van onschuld blijkbaar vergeten wordt, en de beschuldigden behandeld worden alsof ze al veroordeeld zijn.

Ze werden alle drie toegewezen aan verschillende gevangenissen in Tsjechië. Petr zit in de gevangenis van Ruzyne, Martin in die van Pankrác en Ales werd onlangs overgeplaatst naar de gevangenis van Brno. Petr heeft de kans gekregen om andere gevangenen te ontmoeten, al was het maar voor enkele ogenblikken. Ales en Martin zaten in isolatieregimes zonder enige mogelijkheid tot sociaal contact. Maar sinds midden juli zijn ze verplaatst en delen ze een cel met andere gevangenen. Petr, Martin en Ales krijgen elk één bezoek van 90 minuten om de twee weken, beperkt tot 4 mensen. Ze krijgen de toestemming om 90 minuten te wandelen in een afgesloten deel van de gevangenis. I. heeft geen toestemming voor bezoek en alle e-mail wordt zorgvuldig gelezen door een politieprocureur dus het duurt weken vooraleer I. enige mail krijgt.

Martin werd begin juni overgeplaatst naar de gevangenis van Pankrác en de reeds onbenijdenswaardige omstandigheden zijn nog verslechterd. Hij werd van andere gevangenen gescheiden en in een isolatiecel geplaatst. Al zijn persoonlijke bezittingen werden hem ontnomen en geld werd wekenlang niet doorgegeven aan hem. Hierdoor kreeg Martin geen toegang tot een radio die hem opgestuurd werd. De radio moet een ‘input onderzoek’ ondergaan dat betaald wordt met Martins eigen geld. Hij heeft mensen enkel achter tralies en plexiglas ontmoet, is altijd gehandboeid en krijgt 90 minuten per dag te toestemming om te wandelen in een smalle betonnen gang.

De situatie rond Martins en I.’s dieet is ronduit schandalig. Volgens de statuten van de gevangenis van Pankrác heeft Martin het recht op een veganistisch dieet, maar in realiteit krijgt hij zelfs niet eens een vegetarische maaltijd. Martin kreeg ironisch genoeg de optie tot een “alternatief” Halal dieet aangeboden, dat dierlijke producten bevat (maar op een speciale wijze gedood), met de afwezigheid van varken, overduidelijk niet veganistisch. I. krijgt in Ruzyně een zogenaamd vegetarisch dieet maar hij zegt dat er desondanks vlees in zit. Geen van beide is een oplossing voor een veganistisch dieet. Martin en I. krijgen bijgevolg niet genoeg eten. Daarbovenop mogen ze allemaal maximaal 5 kg aan pakketten per drie maand krijgen, waarvan de inhoud strikt gereguleerd is. Hoe dan ook zou basisvoedsel moeten voorzien worden voor de gevangenis en niet door mensen buitenaf!

We roepen op tot steun voor alle drie de beklaagden, vooral Martin en I. op dit moment, die lijden omdat de gevangenisautoriteiten hun veganistisch dieet niet respecteren en weigeren in hun eetvoorkeuren te voorzien.

Er zijn heel veel mogelijkheden, zelfs kleine groepen kunnen succesvol iets op poten zetten:

  • Vertel mensen over de zaak: er wordt veel foute informatie verspreid over de Fenix. De politie en de media hebben er alles aan gedaan om een narratief op te bouwen waarin anarchisten er op uit zijn eender wat te vernietigen en mensen aan te vallen of zelfs te doden, en waarin de politie in alle haast terroristen arresteerde die een aanval aan het plannen waren. Dit verhaal is gebaseerd op de belangen van de autoriteiten, niet op de realiteit. Dit discours moet ontkracht worden voordat de Fenix 4 berecht worden om vergelijkbare repressie in de toekomst te voorkomen.
  • Verdeel deze informatie en ander ondersteunend materiaal: er is vanalles beschikbaar op de website, naast flyers en fantastische t-shirts en zo verder. Je kan een stand opzetten op het volgende evenement in je buurt, een distro in sociale – en gemeenschapsruimten zoals onze kameraden in Stockholm, Edinburgh en Dresden deden. Vertel het aan vrienden en buren. Ondersteunend materiaal kan gevonden worden op de website https://antifenix.noblogs.org/ en je kan hen bereiken via antifenix[at]riseup.net
  • Doneer: dit is helaas slechts het begin van een zeer lange en dure legale strijd. Fondsen zijn nog steeds nodig voor advocaten- en gerechtskosten naast andere legale uitgaven en veganistisch eten. Donaties, benefieten en fondsenwervende inspanningen zijn enorm nodig en worden immens geapprecieerd.
    Bankgegevens: 8760190237/0100, IBAN: CZ98 0100 0000 0087 6019 0237
    Swift code: KOMBCZPPXXX (KOMBCZPP)
  • Je kan ook bellen, schrijven of (indien mogelijk) een bezoek brengen aan/naar de gevangenisautoriteiten van Pankrác en gevolg vragen aan hun statuten betreffende het dieet van gevangenen.
    Het adres van Martin: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha – Pankrác, PO Box 5,
    140 57 Praha 4, Czech Republic, Phone: +420 261 031 111,
    Email: vvpankrac@vez.pan.justice.czI. – Ruzyně: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha-Ruzyně, Staré náměstí 3, 161 02, Praha 6, telefon: 220 510 000, e-podatelna@grvs.justice.cz
  • Indien mogelijk kan je een solidariteitsdemonstratie op poten zetten, zoals die van de Solidariteitsgroep in Sint-Petersburg: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/15/petrohrad-report-z-demonstrace-proti-represim-anarchistu-a-antifasistu/
  • In het buitenland kan je politieke druk uitoefenen op de Tsjechische ambassade zoals onze vrienden in Edinburgh deden: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/12/solidarita-v-edinburghu/
  • Steun kan ook uitgedrukt worden door creatieve acties of gouwe ouwe benefietconcerten, skatesessies, graffiti, spandoeken, kraken, het schrijven van liedjes. Alle macht aan de inbeelding! Creativiteit kent geen grenzen, net als onze wil om te helpen. Zorg wel dat je nadenkt over het type actie/evenement dat je op poten zet, zodat je de situatie niet nog erger maakt dan ze al is.

Bijna alles kan gebruikt worden tegen de repressie en om gevangen kameraden te steunen. Zoals Peter in zijn brief zei:

“Liefste vrienden, mijn grootste en meest vurige verlangen is dat je blijft zoals je bent, en niet geïntimideerd raakt. Mijn levenslange motto was altijd om vertrouwen te hebben in mensen en mijn gevangenschap bevestigt dit des te meer. Zelfs hier, tussen de gevangenen en de cipiers, kan het verlangen naar echte vrijheid gevonden worden.
Hou je goed en dankjewel, met een broederlijke knuffel van Peter S.”

AntiFénix
Naast theoretische, informatieve en communicatieve activiteiten, organiseren we ook de gewone coördinatie van steun- en solidariteitscorrespondentie met gevangenen. Brieven zijn essentieel voor het contact van gevangenen met de buitenwereld waarvan ze afgesloten zijn. Als het te moeilijk voor je is om evenementen in Tsjechië te bezoeken of om een briefschrijfavond te organiseren, maar je graag naar gevangen kameraden wil schrijven, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Je kan via e-mail een brief naar antifenix[t]riseup.net sturen en zij zullen hem voor jou op de post doen. Je kan hen ook een mail sturen om ons het juiste adres van de gevangenen te vragen. Een downloadbare gids over hoe naar gevangenen te schrijven staat op de Antifénix website en we raden aan deze te lezen voor je effectief een brief opstuurt.

Een paar mensen met fluitjes of die luid roepen als ze voorbij de muren van een gevangenis lopen kunnen een hoop steun en energie geven aan de gevangenen. Hoewel individuele gevangenen misschien niks zullen kunnen horen, verspreidt het nieuws zich vaak als een vuurtje doorheen de gevangenis. Het is mogelijk dat dit hun toestand verergert, maar ze verwelkomen alle vier zo’n bezoek.

Na de spontane demonstraties in Ruzyně schreef Petr het volgende: “Zaterdag hoorde ik de geluiden van een solidariteitsactie! Woorden schieten te kort om uit te drukken hoeveel dat voor me betekende! Dank jullie, zusters en broeders!”

Martins zus stuurde dit bericht:
“Toen op zaterdag (6 juni) de protesten gehouden werden aan de gevangenissen van Pankrác en Ruzyně, vertelden de autoriteiten aan Martin dat, als zijn vrienden zouden doorgaan met hun show, zijn omstandigheden zouden verstrakken. Martin zei me om iedereen te vertellen dat ze moeten doorgaan met de protesten en om ze luider en frequenter te maken. Hij was zich bewust dat er een protest plaatsvond, maar werd overgeplaatst naar een andere kamer met een klein raampje. De steun die hij krijgt van zowel familie als vrienden betekent veel voor hem, alsook voor Petr en Ales.”

Solidariteit in ons echte wapen
Met het oog op de veronderstelling van onschuld, zouden we er graag op wijzen dat de machten die mensen arresteren en vervolgen paradoxaal genoeg niet hun eigen wetten (waarmee we niet akkoord gaan, en die buiten onze macht om te veranderen liggen) naleven. We zouden graag de hoop leugens die over Martin, Petr, Ales and I. geschreven werden, ontkrachten. In onze ogen blijven ze allemaal vrienden, kameraden, of op zijn minst mensen die steun verdienen, zelfs in het geval van verlies en veroordeling.

Veroordeeld en gevangen omwille van een actie die ze nooit uitgevoerd hebben en die hoogstwaarschijnlijk het resultaat was van gecoördineerd undercover politiewerk. Veroordeeld in een nieuwe heksenjacht, waar we allen hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. Veroordeeld omwille van het uitdrukkelijk niet-accepteren van overheersing en ongelijkheid.

De werking en noodzakelijkheid van de gevangenis krijgt nooit onze steun en goedkeuring, ongeacht of de “Fenix 4” schuldig bevonden worden of niet.

Voor Ales, Martin, Petr en I. is steun van buitenaf momenteel het belangrijkste. In de gevangenis gaat de tijd anders voorbij, en terwijl wij van de zomer genieten, zitten zij in complete isolatie, zonder planten, fluitende vogels, zwemmen in de rivier, fietstripjes, rond het kampvuur zitten met vrienden, lieve woorden, knuffels, liefde, vrije beweging, de zon zien, zelfs bijna zonder eten.

Ales:
“De grootste oorzaak van mijn neerslachtigheid (die niet heel erg enorm is), is de afwezigheid van mijn favoriete muziek, prachtige natuurtaferelen, waarvan ik hou, van mijn favoriete plaatsen waarnaar ik terugkeer en waar ik over het leven kan mijmeren. De plek waar ik kan nadenken over de dood, de liefde, haat of over iemand met wie ik mijn ideeën en dromen deel over het echte leven in de microkosmos van de eindeloze anarchie.”

Solidariteit is voor ons, als antiautoritair-ingestelde individuen, het meest basic idee en ook één van de meest krachtige leermeesters, omdat het onmogelijk te vernietigen is met simpelweg fysieke kracht.

Martins zus:
“Als ze weten dat we er zijn voor hen, vastberaden om te toen wat nodig is om hen te steunen en aan te moedigen, worden ze sterker en moeilijker te breken. Ze moeten weten dat we er zijn voor hen…”

Deel dit alstublieft!
AntiFénix

Vertaald uit het Engels. Bron: https://antifenix.noblogs.org/english-info/
Bron: Anarchist Black Cross Gent