Mexicaanse gevangenen kondigen hongerstaking in solidariteit aan

Tijdens een persconferentie op 28 september hebben anarchistische gevangenen het begin van een hongerstaking aangekondigd. Het gaat om de kameraden Fernando Barcenas en Abraham Cortés, gevangenen in ‘North Prison’, Luis Fernando Sotelo, gevangene in “South Prison” in Mexico City, en Miguel Peralta, gevangene in “Cuicatlan Prison” in Oaxaca. De hongerstaking is gericht tegen de straf van 33 jaar en 5 maanden die Luis Fernando Sotelo gekregen heeft, om de derde ‘verjaardag’ te vieren sinds de arrestatie van kameraad Abraham Cortés op 2 oktober 2013 en in solidariteit met de staking van gevangenen in de US, tegen de uitbuiting van gevangenen en in solidariteit met de opstanden als reactie op de vermoorde Afrikaanse Amerikanen door de politie in de US.

Bron : http://anarchistnews.org/content/anarchist-prisoners-hunger-strike-solidarity-prison-strike

Bijgevoegd is een statement (Engelstalig) ondertekend door Fernando Barcenas en Abraham Cortés.

September 28

To the rebel compañerxs

To the peoples and communities in war

To the freed slaves

To those who identify with these sentiments and words…

Today we declare an indefinite hunger strike for total liberation as an act of self-determination, of incitement to widespread revolt. Because we can no longer continue simply going along day by day with the genocide of our communities and peoples.

There is a hidden reality in this society; democracy is a coup d’état that rules not with tanks but TV cameras and reporters’ microphones, democracy governs through the power of its propaganda and we therefore argue that democracy is the art and science that power uses in order to not be perceived as oppression, capitalism is the boss and democracy is its press secretary.

And because of that we are not addressing the media, nor the dominant classes, we’re addressing and speaking to our compañerxs in this immense prison called earth, who like us are also the children of war simply for the fact of being born disinherited.

But these words are not intended to manipulate their rebellious efforts and much less to unify them under any kind of banner; but rather to open a line of communication, a space in tune with the struggles and with all the responses and acts of self-determination that may emerge anywhere…

In our understanding and from our perspective, where authority exists, prisons exist, and that is why prisons are much more than just a physical structure imposed on us through images of walls and barbed-wire fences. Prison, as we understand it, is constituted by society as a whole, while physical prisons are only concrete expressions of the social isolation that sustains and legitimizes power.

Urbanization (for instance) is the same representation of mass incarceration or what is equal to the fortification of urban space, accompanied by the extermination of the most marginalized popular classes and presents itself today as an integral part of the latest geohistorical phase of techno-industrial capitalism. (The latest restructuring effort of this crisis stage where the only way to maintain domination is through war.)

We can no longer believe in their lies because their “wonderful world” doesn’t exist in our midst; they call us criminals just as they called the old inhabitants of the Americas savages and thus justified their genocide; what happens daily in our neighborhoods is a colonial war that seeks to assuage the revolutionary fervor of our people with dirty tactics such as inundating us with drugs and weapons and its subsequent result of bringing more occupation troops into our neighborhoods and communities. All of this is directly connected with the increase in poverty and lack of education and healthcare in the most marginalized communities and neighborhoods. This results in an increased crime rate that justifies repression from the state’s political-military apparatus and prison becomes a monument to the slaughter, the social garbage dump into which those who displease or bother the capitalist system are thrown…

Yet, there are currently 226,000 prisoners in the country, and though the prisons are overcrowded the crime rate doesn’t drop, but on the contrary, it increases or remains stable. Therefore, the problem is not found in the 226,000 people in prison, but in the techno-industrial society that needs to justify the slaughter.

Prison is a business that legitimizes the war on the poor and protects extermination and a society based on capitalist accumulation.

And what is the pretext for the covert interventions? That neighborhoods are devastated by crime, assaults, robberies, killings, and disturbances, “the streets are not safe”, so the mayors and city councils agree with the residents calling for “more protection”, without bothering to analyze the backdrop of this dirty war.

Of course it’s true that those who have fallen victim to drugs are responsible for the crimes happening in their neighborhoods, it is something that can’t be denied. But before we jump in desperation screaming and asking for “more police protection”, better we remember who imposed this plague in our neighborhoods and communities. It would be better to remember who ultimately benefits from the addiction of people to drugs, it would be better to remember that the police are occupation troops sent to our communities by the dominant class, not to protect the lives of poor people, but rather to protect the interests and private property of the capitalists.

The police, politicians and big businesspeople are delighted that working-class youth are victims of this plague, and for two reasons, the first being that drug trafficking is economically profitable and the second is that while they keep our youth on the corners jonesing for a hit, they won’t have to worry about us launching an effective liberation struggle.

The police can’t solve the problem because they are part of the problem, nor can the system’s institutions solve the social, economic and political problems of the people because they are the ones who create and feed them. The “war on drugs” is nothing more than a counter-revolutionary doctrine charged with maintaining and strengthening the domination, exploitation and imprisonment of the most oppressed classes of the proletariat.

We are the only ones capable of eradicating the plague from our communities and so, instead of collaborating with this sick and decadent society we’ve decided to live on the margins of it in order to build a world with our own hands. This requires the revolutionary organization of the people.

Liberate a space, squat, arm yourself and take care of yours.

The more these actions happen in a haphazard and disordered way, without any center, but rather becoming thousands of centers, each one self-determined, then it will be much less susceptible to formalization and recuperation by the technological system.

We live in a technological era in which capitalism has restructured itself through applying technology to the system of social control and all of that has changed the world in a substantial way.

A virtual reality of fictitious needs has been imposed, and the interests of the proletariat have been broken into thousands of pieces, lost in the meanderings of virtual reality. Democracy itself is a virtual reality just like all the others.

It’s clear that a system like this cannot be defended except by transforming the very people who live in its territory into the police of the system. No repressive apparatus would be capable of safeguarding such a system.

And that’s why the state/modern-technological capital can only be destroyed in its territory through the widespread rise of insurrection.

The answer then doesn’t happen within theories, but concretely in the demands and needs of those excluded by the system, the insubordinate, ultimately, the socially lynched who are the natural result of a society divided between the privileged on one side and the subjugated on the other.

Rebellion is also a natural event that wasn’t discovered by anarchists or any other revolutionary.

But this rebellion is not immediately traced back to the old “revolutionary” programs and manuals, the rebellion of our days is unsettled, disorderly, an end in itself.

For us, as social rebels, insurgency is a total rejection of ideologies looking to be a fundamental part of the system that oppresses us.

Equipped with this method based in the practice of direct action, in permanent conflict and in the self-organization of struggles, without the acceptance of moderators, endless possibilities open up for insurrection to flow.

From this perspective it is clear that anarchism is not an ideology but a concrete way of opposing the existent and for its definitive and total destruction.

We are for permanent revolt, for widespread insurrection; it is the only way to make it impossible for centralized power to appear.

We issue this war cry, a way to defend the struggle of the prisoners in the United State and at the same time we are in solidarity with the African-American compas who, like us, live in the genocide of drugs.

Solidarity with rebel peoples and communities.

Total solidarity with our compañero Luis Fernando Sotelo Zambrano.

For total liberation! For the destruction of the prison society!

Three years since the imprisonment of Abraham Cortés Ávila, October 2, 2013.

Fernando Bárcenas.

Abraham Cortés Ávila.”

IWW’s in Texaanse gevangenissen plannen stakingen begin april

Texaanse gevangenen aangesloten bij de vakbond Industrial Workers of the World (IWW) hebben aangekondigd dat ze vanaf maandag 4 april het werk neerleggen als hun eisen niet ingewilligd worden.

De gevangenen in Texas zijn geïnspireerd door een groeiende golf van stakingen in gevangenissen in Alabama, Georgia en Californië om slavernij in de gevangenis te beëindigen en een halt toe te roepen aan de overbevolking in de gevangenissen. De gevangenen zeggen dat het nu hun beurt is, en zijn aangesloten bij de IWOC (“Incarcerated Workers Organizing Committee”) van het IWW, de eerste wijdverspreide poging voor een vakbond onder gevangenen in jaren, met meer dan 750 leden over gans de USA.

“Dit verhaal is niets nieuw”, zegt Nicholas Onwukwe, ex-gevangene en co-hoofd van de IWOC. “Texas runt een slavenbeleid. Ze werken samen met bedrijven om handig gebruik te maken van de lage lonen en houden de uitgaven zo laag mogelijk door mensen te dwingen in onveilige werkomstandigheden. Maar gevangenissen kunnen niet draaien zonder de arbeid van gevangenen. Verandering zit er aan te komen omdat er een massabeweging van gevangenen aan het ontstaan is, een beweging die niet zal stoppen tot gevangenisslavernij afgeschaft is.”

IWOC-gevangenen in Texas hebben eisen voor hun staking gecommuniceerd naar de buitenwereld, samen met een oproep tot solidariteit. Ze eisen betere leef- en werkomstandigheden in de Texaanse gevangenissen. Hun vijf belangrijkste eisen bestaan uit :

  1. Probatie – ze eisen een systeem waarin de gevangene vrijgelaten wordt na zijn minimumstraf uitgezeten te hebben, tenzij er geldige, objectieve redenen zijn om dat niet toe te staan. Deze redenen mogen bv. slecht gedrag in de gevangenis inhouden, maar hun misdrijf zelf (waarvoor ze in de gevangenis zijn beland) of eender welke andere reden die de gevangene niet meer kan veranderen vanaf dat hij opgesloten zit, zijn geen geldige redenen om vroegtijdige vrijlating te weigeren.
  2. Intrekking van de 100 dollar medisch voorschot – in Texas moeten gevangenen 100 dollar kunnen betalen indien ze medische hulp verzoeken. Het onderliggende motief hiervoor was om gevangenen te ontmoedigen om medische hulp te vragen. Medische hulp is een basis mensenrecht en aangezien de gevangenen in Texas niet betaald worden voor hun arbeid, is het fundamenteel oneerlijk en onproductief om zo’n hoog bedrag te vragen voor medische hulp.
  3. Het recht op legale bijstand tijdens voorarrest – de huidige structuur, ontwerp en werking van het Texaanse systeem stelt dat een behoeftige gevangene in Texas geen recht heeft op bijstand om een geldige klacht neer te leggen in verband met ineffectieve legale bijstand tijdens hun proces. Ze eisen dat deze wet veranderd wordt.
  4. “TOCJ Oversight Committee” – een wetsvoorstel dat de voorbije jaren meerdere keren op tafel is gelegd, maar nog niet is goedgekeurd. Dit wetsvoorstel houdt een restructurering in van de werkwijze om een klacht neer te leggen door gevangenen, en creëert een onafhankelijk comité om hun klachten te onderzoeken. Dit comité bezit uitzonderlijke onderzoeksbevoegdheden, zoals de mogelijkheid tot een inspectie in de gevangenis zonder voorafgaande kennisgeving.
  5. Humane leefomstandigheden en behandeling – de gevangenen blijven mensen. Ze hebben het recht om met waardigheid en respect behandeld te worden. Ze hebben het recht op veilige leefomstandigheden. Ze eisen dat TDCJ ze noodzakelijke veranderingen doorvoert om te zorgen dat de gevangenen air-conditioning hebben tijdens de warme zomers, fatsoenlijke medische hulp, voldoende en voedzame maaltijden, een gelimiteerd gebruik van isoleercellen, het repareren van lekkende daken en bestrijden van ongedierte, … , en alle andere omstandigheden en behandelingen die in strijd zijn met de mensenrechten.

Jocelin Johnson, de verloofde van een Texaanse gevangene én voormalig cipier, heeft het misbruik met eigen ogen gezien : “een cipier heeft maanden geleden ‘per ongeluk’ het topje van mijn verloofde zijn vinger afgesneden, maar de klachten gaan nergens naartoe.”

De IWW is een vakbond die openstaat voor alle arbeiders, inclusief gevangenen. De IWOC werkt met de families van gevangenen en met vakbondsleden in de USA om steun voor de staking te genereren, in de vorm van publieke druk en steun op sociale media.

Meer info (Engelstalig) te vinden op https://iwoc.noblogs.org .
Bron: ABC-Gent

Tekenen naar gevangenen bij The Big Draw

thebigdrawabcwebDe gehele binnenruimte van 3e Wal transformeert in een driedimensionaal vel papier; Onder het genot van een drankje en muziek mag alles ondergetekend worden, tot de stoelen aan toe!

Ook kan er via projecties van Jurriaan met laser getekend worden.

Met o.a. een soundperformance van; Oscar Wyers en dansbare beats van: Dj Julia en Dj Buurman & Dj Buurman

Doorlopend van 11 t/m 13 september – Postkantoor van ABC Nijmegen Continue reading

ABC Utrecht: schrijfavond + info Ubica gevangen

revolution__pen_hand2Vrijdagavond van 18 tot 20 uur is er weer een schrijfavond  in het ACU (voorstraat 71, Utrecht) voor de Ubica gevangen. Kom langs en schrijf een kaartje, brief, tekening, opruiend communiqué of post modernistische essay!

UBICA gevangenen

Op dinsdag 4 juni werden de 9 arrestanten die werden opgepakt na het verzet bij de ontruiming van het roemruchte kraakpand UBICA veroordeeld tot respectievelijk 4 en 6 weken onvoorwaardelijke geavngenisstraf, met aftrek van hun voorarrest. Daarnaast zijn ze veroordeeld tot een schadevergoeding van 15.000 euro. (Donaties zijn alvast welkom.) Continue reading

Anarchist Black Cross Utrecht opgericht

banner_img_assist_custom-300x134Bron: ak-utrecht

Anarchist Black Cross Utrecht biedt directe praktische ondersteuning voor gevangenen en heeft de wil een infrastructuur te bieden voor anderen die willen corresponderen of anderzijds hun solidariteit willen tonen met de mensen achter de muren. Tegelijk stellen wij ons tegen het gevangenis- en strafsysteem van de staat en streven wij naar een socialere en gelijkwaardigere wereld.

ABC Utrecht is onderdeel van het Anarchistisch Kollektief Utrecht en zet zich in voor met name anarchistische gevangenen.

27 maart: Schrijfavond voor Michaël

Solidarität-mit-Mike-250x151
Aanstaande woensdag 27 maart organiseert Anarchist Black Cross Nijmegen een gevangenen-schrijfavond in de Klinker in Nijmegen. Deze avond zullen we schrijven naar Michaël Dupanloup die gevangen zit in Chambéry, Frankrijk voor het fabriceren van een explosief. Tijdens het fabriceren van dit explosief in 2009 in een leegstaande fabriek samen met zijn vriendin volgde een explosie waarbij zijn vriendin Zoé om het leven kwam en Michaël zwaar gewond raakte. Op de schrijfavond zullen we dieper ingaan op dit verhaal en kaarten schrijven om Michaël te steunen. Een uitgebreidere tekst over Michaël zal snel op deze website verschijnen.

Gevangenenschrijfavond 27 maart / 19.30 / De Klinker / van Broeckhuysenstraat 46 / Nijmegen