Over het komende proces tegen anarchisten en anti-autoritairen in België

“Eind 2008, in volle periode van verspreide vijandelijkheden ontketend door de revolte in Griekenland nadat Alexis er door de politie vermoord werd, opent het Federaal Parket een onderzoek naar anarchisten en anti-autoritairen in België. In 2010, op basis van een lijst acties die de politie toeschrijft aan de “anarchistische beweging” en terwijl de strijd tegen de bouw van een nieuw gesloten centrum in Steenokkerzeel zich een weg baant, wordt een onderzoeksrechter, Isabelle Panou, aangesteld. Het onderzoek valt vanaf dan onder anti-terrorisme. In mei en vervolgens in september 2013 vinden een tiental huiszoekingen plaats in het kader van dit onderzoek, ondermeer in de anarchistische bibliotheek Acrata in Brussel. Het is pas dan dat voor het eerst iets vernomen wordt over het lopende anti-terroristische onderzoek. Uit het dossier zal blijken dat niet alleen de gerechtelijke Federale politie erbij betrokken is, maar ook de Staatsveiligheid, de Militaire Inlichtingendienst en verschillende anti-terroristische diensten van andere Europese landen. In 2014 wordt het dossier afgesloten, twaalf anarchisten en anti-autoritairen worden vandaag doorverwezen naar de Raadkamer.

Na een sessie om de bijzondere opsporingsmethodes die gebruikt worden in het kader van dit onderzoek te legaliseren (schaduwen, telefoontap, plaatsing van microfoons in een huis, stiekeme huisdoorzoekingen, pogingen tot infiltratie, plaatsing van videobewaking voor huizen en in een huis) in oktober 2015, werd het dossier nu dus doorgestuurd naar de Raadkamer. De zitting van die Raadkamer zal plaatsvinden op 10 mei 2016; daar zal dan beslist worden of er een proces volgt en met welke aanklachten.

Het Federaal Parket heeft uit haar jarenlange onderzoek niet minder dan 29 aanklachten geperst. Negen kameraden worden beschuldigd van lidmaatschap van een terroristische organisatie en deelname aan terroristische activiteiten voor langere of kortere periodes. Drie onder hen worden beschuldigd er de “leiders” van te zijn. Drie andere mensen die in de nasleep van een aanval tegen het politiekantoor in de Marolles aangehouden werden, worden op hun beurt beschuldigd van één dag lidmaatschap van deze terroristische groep, naast de andere aanklachten inzake deze aanval. Dat algemene schema wordt aangevuld met meer specifieke beschuldigingen zoals deelname aan een wilde betoging voor het gesloten centrum 127bis in Steenokkerzeel (omgevormd tot “poging tot vrijwillige brandstichting” door het Parket), voorbereiding en deelname aan een aanval tegen het politiecommissariaat in de Marollen (door het Parket gekwalificeerd als “terroristisch misdrijf”), slagen en verwondingen aan agenten, blokkeren van de openbare weg, verschillende beschadigingen, winkeldiefstallen, brandstichting tegen wagens van cipiers op de parking van de gevangenis van Ittre, aanzetting tot terroristische misdrijven,… Deze specifieke aanklachten viseren telkens bepaalde kameraden, niet iedereen wordt dus van dezelfde zaken beschuldigd.

Als een rode draad doorheen het onderzoek dat jarenlang aangesleept heeft en niet minder dan 32 kartons papier geproduceerd heeft, gaat het Federaal Parket uit van het bestaan van een anarchistische “terroristische groep” die actief zou zijn in het Brusselse en waarvan de beklaagden de activiteiten zouden “bevorderd” hebben of eraan “deelgenomen” hebben. In het dossier vinden we bijvoorbeeld een lange lijst terug van een 150-tal aanvallen, waarvan een groot deel brandstichtingen, tegen structuren van de overheersing: commissariaten, rechtbanken, banken, bedrijven die geld verdienen met opsluiting, werven, wagens van diplomaten, NAVO-medewerkers en eurocraten, GSM-masten,… die plaatsgevonden hebben in Brussel en de nabije omgeving in de jaren 2008 tot 2013.

De uitvinding van een terroristische groep die verantwoordelijk zou zijn voor al deze feiten (al was het maar door ze “mogelijk gemaakt te hebben”) laat het Parket acrobatische sprongen toe: een bibliotheek wordt een recruteringsplek, discussies worden clandestiene vergaderingen, talloze pamfletten en kranten worden handleidingen voor stadsguerilla, bijeenkomsten en betogingen worden oproepen tot terroristische misdrijven, affiniteiten tussen mensen in strijd en de zelforganisatie die daaruit kan voortvloeien worden een “gestructureerde terroristische groep”. Dit is natuurlijk een onhandige poging van de staat om de anti-autoritaire en revolutionaire subversie te reduceren tot het werk van één enkele “gestructureerde groep”. Door een hanvol anarchisten die storen achter de tralies te proberen krijgen, wil de Staat de ongehoorzamen proberen ontmoedigen  over te gaan tot directe actie tegen wat ons onderdrukt en uitbuit, en een absolute stilte op te leggen aan de verlangens, mogelijkheden, gedachten en kritieken die het gevecht aangaan met deze autoritaire wereld.

Hetgeen ze voor de rechtbank willen slepen is dus een hele mozaïek aan strijden, revoltes, directe acties, revolutionaire verbeeldingen en agitatie die al sinds jarenlang proberen de overheersing aan te vallen. In die zin gaat het eventuele proces niet alleen maar de beschuldigden aan, maar evenzeer elk individu, elke anarchist, elke revolutionnaire, elke rebel, elke ongehoorzame die niet de handen in de schoot wil leggen tegenover uitbuiting en onderdrukking. Wat geviseerd wordt, is de zoektocht naar autonomie in actie, zelforganisatie in strijd, directe actie in al haar verscheidenheid, de keuze om anarchistische ideeën te verdedigen en te verspreiden en samen met anderen deel te nemen aan zelfgeorganiseerde en autonome gevechten. En tot slot wil de staat zonder twijfel een slag toedienen aan een strijdbare benadering van het anarchisme die vertrekt vanuit het individu, affiniteit en informaliteit.

Het zou vreemd zijn om de repressie die vandaag een handvol anarchisten en anti-autoritairen treft los te zien van het geheel aan repressie die (vaak preventief) alle kritiek op de bestaande orde en revolte ertegen probeert de kop in te drukken. De statelijke repressie schakelt in deze dagen op het ritme van “terroristische dreigingen”, vluchtelingencrisis, strijd tegen criminaliteit en erg reële oorlogen in een hogere versnelling. We leven een periode waarin veranderingen en herstructureringen alsmaar sneller de terreinen van de sociale conflictualiteit wijzigen. Degenen die storen omwille van hun gedachtegoed en daden neutraliseren maakt dan ook deel uit van een geheel dat zoals altijd de uitgebuiten, uitgeslotenen en onderdrukten treft: de verharding van de levensomstandigheden, de militarisering van de grenzen, een massieve technologische controle, de bouw van nieuwe gevangeniskampen,…

Je verdedigen tegen deze repressieve slag die kameraden voor de rechtbank wil slepen met beschuldigingen van terrorisme betekent de mogelijkheid en de ruimte verdedigen voor anarchistisch en anti-autoritair handelen. En doorheen de solidariteit met de beschuldigde kameraden het hoofd bieden aan de statelijke repressie die alle subversieve actie wil lamleggen.

Als vechten voor vrijheid een misdaad is zou onschuld werkelijk het ergste zijn dat je kan overkomen.

april 2016″

Download PDF (Français)

Download PDF (Nederlands)

Overgenomen van https://lalime.noblogs.org .

(En français : https://lalime.noblogs.org/post/2016/03/31/a-propos-du-proces-antiterroriste-a-venir-contre-des-anarchistes-et-anti-autoritaires-en-belgique/ )

Spanje: Monica en Francisco veroordeeld tot 12 jaar celstraf

Monica en Francisco, twee kameraden die gearresteerd werden in Barcelona in november 2013 en beschuldigd worden van terrorisme, zijn veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Ze zitten beide al twee jaar opgesloten, wachtende op hun proces.

De veroordeling door het Spaanse “Audiencia Nacional” houdt in dat ze schuldig zijn aan vernielingen met terroristisch doeleinde en verwondingen. Ze zijn niet veroordeeld voor de beschuldiging van lid zijn van een terroristische organisatie, wat betekent dat er geen gevaarlijk precedent gezet is voor de meer dan dertig anti-terrorisme onderzoeken tegen anarchisten in Spanje (operaties Pandora, Pinata en andere).

Tijdens het proces, begin maart, werd het duidelijk dat de politie geen overtuigend fysiek bewijs had. Videobewijs was wazig en bijna allemaal van in Barcelona (waar Monica en Francisco woonden), uren verwijderd van Zaragoza, waar ze beschuldigd worden van het plaatsen van een kleine bom in een lege kathedraal. DNA gevonden op de bom en in een telefooncel matchen niet met hun DNA. De politiegetuige die beweerde dat hij gebruik had gemaakt van geavanceerde biometrie om hen te identificeren gebaseerd op hoe ze wandelen, bleek een simpele agent te zijn met geen enkel diploma in biometrie.

Monica en Francisco werden veroordeeld omdat ze anarchisten zijn.
De strijd gaat verder.

Vrij vertaald van: http://anarchistnews.org/content/spain-monica-and-francisco-sentenced-12-years

IWW’s in Texaanse gevangenissen plannen stakingen begin april

Texaanse gevangenen aangesloten bij de vakbond Industrial Workers of the World (IWW) hebben aangekondigd dat ze vanaf maandag 4 april het werk neerleggen als hun eisen niet ingewilligd worden.

De gevangenen in Texas zijn geïnspireerd door een groeiende golf van stakingen in gevangenissen in Alabama, Georgia en Californië om slavernij in de gevangenis te beëindigen en een halt toe te roepen aan de overbevolking in de gevangenissen. De gevangenen zeggen dat het nu hun beurt is, en zijn aangesloten bij de IWOC (“Incarcerated Workers Organizing Committee”) van het IWW, de eerste wijdverspreide poging voor een vakbond onder gevangenen in jaren, met meer dan 750 leden over gans de USA.

“Dit verhaal is niets nieuw”, zegt Nicholas Onwukwe, ex-gevangene en co-hoofd van de IWOC. “Texas runt een slavenbeleid. Ze werken samen met bedrijven om handig gebruik te maken van de lage lonen en houden de uitgaven zo laag mogelijk door mensen te dwingen in onveilige werkomstandigheden. Maar gevangenissen kunnen niet draaien zonder de arbeid van gevangenen. Verandering zit er aan te komen omdat er een massabeweging van gevangenen aan het ontstaan is, een beweging die niet zal stoppen tot gevangenisslavernij afgeschaft is.”

IWOC-gevangenen in Texas hebben eisen voor hun staking gecommuniceerd naar de buitenwereld, samen met een oproep tot solidariteit. Ze eisen betere leef- en werkomstandigheden in de Texaanse gevangenissen. Hun vijf belangrijkste eisen bestaan uit :

  1. Probatie – ze eisen een systeem waarin de gevangene vrijgelaten wordt na zijn minimumstraf uitgezeten te hebben, tenzij er geldige, objectieve redenen zijn om dat niet toe te staan. Deze redenen mogen bv. slecht gedrag in de gevangenis inhouden, maar hun misdrijf zelf (waarvoor ze in de gevangenis zijn beland) of eender welke andere reden die de gevangene niet meer kan veranderen vanaf dat hij opgesloten zit, zijn geen geldige redenen om vroegtijdige vrijlating te weigeren.
  2. Intrekking van de 100 dollar medisch voorschot – in Texas moeten gevangenen 100 dollar kunnen betalen indien ze medische hulp verzoeken. Het onderliggende motief hiervoor was om gevangenen te ontmoedigen om medische hulp te vragen. Medische hulp is een basis mensenrecht en aangezien de gevangenen in Texas niet betaald worden voor hun arbeid, is het fundamenteel oneerlijk en onproductief om zo’n hoog bedrag te vragen voor medische hulp.
  3. Het recht op legale bijstand tijdens voorarrest – de huidige structuur, ontwerp en werking van het Texaanse systeem stelt dat een behoeftige gevangene in Texas geen recht heeft op bijstand om een geldige klacht neer te leggen in verband met ineffectieve legale bijstand tijdens hun proces. Ze eisen dat deze wet veranderd wordt.
  4. “TOCJ Oversight Committee” – een wetsvoorstel dat de voorbije jaren meerdere keren op tafel is gelegd, maar nog niet is goedgekeurd. Dit wetsvoorstel houdt een restructurering in van de werkwijze om een klacht neer te leggen door gevangenen, en creëert een onafhankelijk comité om hun klachten te onderzoeken. Dit comité bezit uitzonderlijke onderzoeksbevoegdheden, zoals de mogelijkheid tot een inspectie in de gevangenis zonder voorafgaande kennisgeving.
  5. Humane leefomstandigheden en behandeling – de gevangenen blijven mensen. Ze hebben het recht om met waardigheid en respect behandeld te worden. Ze hebben het recht op veilige leefomstandigheden. Ze eisen dat TDCJ ze noodzakelijke veranderingen doorvoert om te zorgen dat de gevangenen air-conditioning hebben tijdens de warme zomers, fatsoenlijke medische hulp, voldoende en voedzame maaltijden, een gelimiteerd gebruik van isoleercellen, het repareren van lekkende daken en bestrijden van ongedierte, … , en alle andere omstandigheden en behandelingen die in strijd zijn met de mensenrechten.

Jocelin Johnson, de verloofde van een Texaanse gevangene én voormalig cipier, heeft het misbruik met eigen ogen gezien : “een cipier heeft maanden geleden ‘per ongeluk’ het topje van mijn verloofde zijn vinger afgesneden, maar de klachten gaan nergens naartoe.”

De IWW is een vakbond die openstaat voor alle arbeiders, inclusief gevangenen. De IWOC werkt met de families van gevangenen en met vakbondsleden in de USA om steun voor de staking te genereren, in de vorm van publieke druk en steun op sociale media.

Meer info (Engelstalig) te vinden op https://iwoc.noblogs.org .
Bron: ABC-Gent

Solidariteit met Oleg Serebrennikov

Anarchist Black Cross Moscow (ABC Moscow) roept op tot solidariteit met de antifascist en anarchist Oleg Serebrennikov. Oleg zet zich al meer dan tien jaar in voor de anarchistische en antifascistische beweging in Izhevsk en elders in Rusland, onder andere door zich in te zetten voor ABC Moscow. In 2004 is Oleg aangevallen door neonazi’s. Sindsdien kampt hij met serieuze gezondheidsproblemen omdat hij niet de juiste zorgen kreeg in de eerste fase van zijn behandeling. Twee keer per jaar moet hij allerlei behandelingen ondergaan in verschillende ziekenhuizen, en in het algemeen voelt hij dat zijn gezondheid er op achteruit gaat. De behandeling die hij nodig heeft kost 2000 euro per jaar, wat hij niet kan betalen. Soms krijgt hij wat steun van ABC, maar hij heeft nu extra donaties nodig, omdat hij zonder zijn behandeling niet kan verderzetten. Sinds de aanval op zijn leven gaat Oleg verder met zijn activisme, en wordt hij nog steeds bedreigd en aangevallen door neonazi’s (in 2007 hebben neonazi’s nog geprobeerd zijn appartement in brand te steken).

Meer informatie over Oleg Serebrennikov en waar je kan doneren, kan je vinden op de website http://avtonom.org/en/news/statement-collective-anarchist-black-cross-moscow-anti-fascist-and-anarchist-serebrennikov-oleg

Bron: Anarchist Black Cross Gent

Operatie Fenix: politie infiltratie en mogelijk opgezet spel

In april 2015 begon de Tsjechische politie een operatie tegen de anarchistische, antiautoritaire en dierenbevrijdingsbeweging. Deze operatie staat bekend als Operatie Fenix. Tijdens het beginstadium ervan werden een groot aantal personen ondervraagd, sommigen onder hen gearresteerd en vonden er op verschillende plaatsen raids plaats. De politie heeft servers, computers, USB-sticks, camera’s, gsm’s en andere digitale apparaten en datadragers in beslag genomen. Tot nu toe is er niet geweten hoe diepgaand de operatie gaat, hoeveel mensen in de gaten gehouden worden, en wat de intenties van de politie zijn. Op een aantal verschillende momenten heeft de politie belangrijke feiten verzonnen of moedwillig achtergehouden om toestemming te verkrijgen om verschillende plaatsen te doorzoeken en mensen te arresteren. Lees hier meer: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/03/interview-with-an-activist-detained-during-operation-fenix/

De enige media-aandacht die er tot nu toe geweest is, heeft gefocust op het onderwerp “extreemlinks terrorisme”. Van de oorspronkelijke 11 aangehoudenen zitten er momenteel nog drie achter tralies terwijl ze op hun proces wachten. Petr en Martin worden beschuldigd met “samenzwering om een terroristische aanval te plannen” en Ales met illegaal wapenbezit.

Ondertussen weten we dat de hele “actie” om de trein aan te vallen, waarvan de politie beweert dat ze die verhinderd heeft door Petr, Martin en twee anderen (die momenteel onderzocht worden zonder aanhouding) te arresteren, mee gepland werd door (op zijn minst) twee undercovers (meer info hier: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/07/01/the-czech-undercover-police-agents-reveald/) . Specifiek opgeleide undercover politieagenten infiltreerden een groep mensen en won hun vertrouwen om informatie te vergaren. Toen het informeren over hun nieuwe “vrienden” goed op gang was, begonnen ze te praten over de noodzaak om meer militante acties te doen en namen ze actief deel aan de voorbereiding van een dergelijk plan.

Martins advocaat zei in een interview:
“Mijn cliënt beschouwt de hele zaak als het resultaat van politie-uitlokking en hij had niet de intentie om een terroristische aanval te plannen of uit te voeren. Hij beweert dat als hij de undercover agenten niet had ontmoet, hij hoogstwaarschijnlijk niet in zijn huidige problemen zou zitten.”

De politie heeft zelf het hele gebeuren verzonnen. Zonder hun initiatief zou de hele affaire niet eens plaatsgevonden hebben. Het doel van de politie was hoogstwaarschijnlijk het discrediteren, intimideren en verdelen van de hele anarchistische beweging en om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de groepen, activiteiten en individuen.

Op 29 juni besliste het districtsgerecht van Praag dat onze kameraad I. in hechtenis te nemen. I. wordt beschuldigd in een andere zaak van repressie van “extreemlinks terrorisme”. I. werd op vrijdag gearresteerd en op zondag beklaagd. Volgens de politie nam I. deel aan de ‘aanval’ op het huis van de Tsjechische minister van defensie met molotov cocktails op 8 juni 2015.

Er zijn geen foto’s of video’s van deze ‘aanval’. Er was geen effectieve brand, hoewel er 4 flessen gesmeten werden. Geen ander bewijs van de ‘aanval’ is publiek gemaakt, niemand heeft de actie opgeëist. I.’s DNA komt niet overeen met de DNA-sporen die op de fles gevonden werden. De politie heeft de beelden van de bewakingscamera voor de ingang van I.’s studentenhome niet bekeken (de enige mogelijk in- en uitgang, de ramen zijn versterkt met tralies), die zouden tonen dat I. thuis was op het moment van de aanval.

Deze zogenaamde Molotov-aanval komt over als nog een opgezet plot, zeker als je bedenkt dat het (vermeende) plan om een militaire trein aan te vallen opgezet werd door politie-infiltranten.

Het simpele feit dat I. een Russisch burger is, past verdacht goed binnen de context van het politieke discours. Als antwoord op de vermeende dreiging van Rusland is het Ministerie van Defensie momenteel contracten aan het tekenen om de aanwezigheid van Amerikaanse militairen en toekomstige plannen voor Amerikaanse militaire basissen in Tsjechië te regelen. De dienstplicht ligt ook weer op de onderhandelingstafel.

“Voor mij is dit eigenlijk een bevestiging dat de huidige koers van het Ministerie van Defensie, dat ik leid, juist is,” reageerde minister Stropnický.

I. kreeg de ergste vorm van opsluiting, met heel erg strikte omstandigheden. Geen bezoekers toegelaten en nauwkeurig gevolg e-mailverkeer, die I. pas enkele weken na datum kan inkijken.

We zijn bij jullie.

De Fenix 4, gevangenisomstandigheden, eenzaamheid en honger
Tot nu toe hebben er geen rechtszaken plaatsgevonden. Bijgevolg moeten de beklaagden als onschuldigd beschouwd worden. De realiteit is echter dat niet enkel in de media (van wie we niet anders verwachten dan een sensatiehonger), maar vooral in de gevangenis de veronderstelling van onschuld blijkbaar vergeten wordt, en de beschuldigden behandeld worden alsof ze al veroordeeld zijn.

Ze werden alle drie toegewezen aan verschillende gevangenissen in Tsjechië. Petr zit in de gevangenis van Ruzyne, Martin in die van Pankrác en Ales werd onlangs overgeplaatst naar de gevangenis van Brno. Petr heeft de kans gekregen om andere gevangenen te ontmoeten, al was het maar voor enkele ogenblikken. Ales en Martin zaten in isolatieregimes zonder enige mogelijkheid tot sociaal contact. Maar sinds midden juli zijn ze verplaatst en delen ze een cel met andere gevangenen. Petr, Martin en Ales krijgen elk één bezoek van 90 minuten om de twee weken, beperkt tot 4 mensen. Ze krijgen de toestemming om 90 minuten te wandelen in een afgesloten deel van de gevangenis. I. heeft geen toestemming voor bezoek en alle e-mail wordt zorgvuldig gelezen door een politieprocureur dus het duurt weken vooraleer I. enige mail krijgt.

Martin werd begin juni overgeplaatst naar de gevangenis van Pankrác en de reeds onbenijdenswaardige omstandigheden zijn nog verslechterd. Hij werd van andere gevangenen gescheiden en in een isolatiecel geplaatst. Al zijn persoonlijke bezittingen werden hem ontnomen en geld werd wekenlang niet doorgegeven aan hem. Hierdoor kreeg Martin geen toegang tot een radio die hem opgestuurd werd. De radio moet een ‘input onderzoek’ ondergaan dat betaald wordt met Martins eigen geld. Hij heeft mensen enkel achter tralies en plexiglas ontmoet, is altijd gehandboeid en krijgt 90 minuten per dag te toestemming om te wandelen in een smalle betonnen gang.

De situatie rond Martins en I.’s dieet is ronduit schandalig. Volgens de statuten van de gevangenis van Pankrác heeft Martin het recht op een veganistisch dieet, maar in realiteit krijgt hij zelfs niet eens een vegetarische maaltijd. Martin kreeg ironisch genoeg de optie tot een “alternatief” Halal dieet aangeboden, dat dierlijke producten bevat (maar op een speciale wijze gedood), met de afwezigheid van varken, overduidelijk niet veganistisch. I. krijgt in Ruzyně een zogenaamd vegetarisch dieet maar hij zegt dat er desondanks vlees in zit. Geen van beide is een oplossing voor een veganistisch dieet. Martin en I. krijgen bijgevolg niet genoeg eten. Daarbovenop mogen ze allemaal maximaal 5 kg aan pakketten per drie maand krijgen, waarvan de inhoud strikt gereguleerd is. Hoe dan ook zou basisvoedsel moeten voorzien worden voor de gevangenis en niet door mensen buitenaf!

We roepen op tot steun voor alle drie de beklaagden, vooral Martin en I. op dit moment, die lijden omdat de gevangenisautoriteiten hun veganistisch dieet niet respecteren en weigeren in hun eetvoorkeuren te voorzien.

Er zijn heel veel mogelijkheden, zelfs kleine groepen kunnen succesvol iets op poten zetten:

  • Vertel mensen over de zaak: er wordt veel foute informatie verspreid over de Fenix. De politie en de media hebben er alles aan gedaan om een narratief op te bouwen waarin anarchisten er op uit zijn eender wat te vernietigen en mensen aan te vallen of zelfs te doden, en waarin de politie in alle haast terroristen arresteerde die een aanval aan het plannen waren. Dit verhaal is gebaseerd op de belangen van de autoriteiten, niet op de realiteit. Dit discours moet ontkracht worden voordat de Fenix 4 berecht worden om vergelijkbare repressie in de toekomst te voorkomen.
  • Verdeel deze informatie en ander ondersteunend materiaal: er is vanalles beschikbaar op de website, naast flyers en fantastische t-shirts en zo verder. Je kan een stand opzetten op het volgende evenement in je buurt, een distro in sociale – en gemeenschapsruimten zoals onze kameraden in Stockholm, Edinburgh en Dresden deden. Vertel het aan vrienden en buren. Ondersteunend materiaal kan gevonden worden op de website https://antifenix.noblogs.org/ en je kan hen bereiken via antifenix[at]riseup.net
  • Doneer: dit is helaas slechts het begin van een zeer lange en dure legale strijd. Fondsen zijn nog steeds nodig voor advocaten- en gerechtskosten naast andere legale uitgaven en veganistisch eten. Donaties, benefieten en fondsenwervende inspanningen zijn enorm nodig en worden immens geapprecieerd.
    Bankgegevens: 8760190237/0100, IBAN: CZ98 0100 0000 0087 6019 0237
    Swift code: KOMBCZPPXXX (KOMBCZPP)
  • Je kan ook bellen, schrijven of (indien mogelijk) een bezoek brengen aan/naar de gevangenisautoriteiten van Pankrác en gevolg vragen aan hun statuten betreffende het dieet van gevangenen.
    Het adres van Martin: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha – Pankrác, PO Box 5,
    140 57 Praha 4, Czech Republic, Phone: +420 261 031 111,
    Email: vvpankrac@vez.pan.justice.czI. – Ruzyně: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha-Ruzyně, Staré náměstí 3, 161 02, Praha 6, telefon: 220 510 000, e-podatelna@grvs.justice.cz
  • Indien mogelijk kan je een solidariteitsdemonstratie op poten zetten, zoals die van de Solidariteitsgroep in Sint-Petersburg: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/15/petrohrad-report-z-demonstrace-proti-represim-anarchistu-a-antifasistu/
  • In het buitenland kan je politieke druk uitoefenen op de Tsjechische ambassade zoals onze vrienden in Edinburgh deden: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/12/solidarita-v-edinburghu/
  • Steun kan ook uitgedrukt worden door creatieve acties of gouwe ouwe benefietconcerten, skatesessies, graffiti, spandoeken, kraken, het schrijven van liedjes. Alle macht aan de inbeelding! Creativiteit kent geen grenzen, net als onze wil om te helpen. Zorg wel dat je nadenkt over het type actie/evenement dat je op poten zet, zodat je de situatie niet nog erger maakt dan ze al is.

Bijna alles kan gebruikt worden tegen de repressie en om gevangen kameraden te steunen. Zoals Peter in zijn brief zei:

Liefste vrienden, mijn grootste en meest vurige verlangen is dat je blijft zoals je bent, en niet geïntimideerd raakt. Mijn levenslange motto was altijd om vertrouwen te hebben in mensen en mijn gevangenschap bevestigt dit des te meer. Zelfs hier, tussen de gevangenen en de cipiers, kan het verlangen naar echte vrijheid gevonden worden.
Hou je goed en dankjewel, met een broederlijke knuffel van Peter S.

AntiFénix
Naast theoretische, informatieve en communicatieve activiteiten, organiseren we ook de gewone coördinatie van steun- en solidariteitscorrespondentie met gevangenen. Brieven zijn essentieel voor het contact van gevangenen met de buitenwereld waarvan ze afgesloten zijn. Als het te moeilijk voor je is om evenementen in Tsjechië te bezoeken of om een briefschrijfavond te organiseren, maar je graag naar gevangen kameraden wil schrijven, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Je kan via e-mail een brief naar antifenix[t]riseup.net sturen en zij zullen hem voor jou op de post doen. Je kan hen ook een mail sturen om ons het juiste adres van de gevangenen te vragen. Een downloadbare gids over hoe naar gevangenen te schrijven staat op de Antifénix website en we raden aan deze te lezen voor je effectief een brief opstuurt.

Een paar mensen met fluitjes of die luid roepen als ze voorbij de muren van een gevangenis lopen kunnen een hoop steun en energie geven aan de gevangenen. Hoewel individuele gevangenen misschien niks zullen kunnen horen, verspreidt het nieuws zich vaak als een vuurtje doorheen de gevangenis. Het is mogelijk dat dit hun toestand verergert, maar ze verwelkomen alle vier zo’n bezoek.

Na de spontane demonstraties in Ruzyně schreef Petr het volgende: “Zaterdag hoorde ik de geluiden van een solidariteitsactie! Woorden schieten te kort om uit te drukken hoeveel dat voor me betekende! Dank jullie, zusters en broeders!”

Martins zus stuurde dit bericht:
“Toen op zaterdag (6 juni) de protesten gehouden werden aan de gevangenissen van Pankrác en Ruzyně, vertelden de autoriteiten aan Martin dat, als zijn vrienden zouden doorgaan met hun show, zijn omstandigheden zouden verstrakken. Martin zei me om iedereen te vertellen dat ze moeten doorgaan met de protesten en om ze luider en frequenter te maken. Hij was zich bewust dat er een protest plaatsvond, maar werd overgeplaatst naar een andere kamer met een klein raampje. De steun die hij krijgt van zowel familie als vrienden betekent veel voor hem, alsook voor Petr en Ales.”

Solidariteit in ons echte wapen
Met het oog op de veronderstelling van onschuld, zouden we er graag op wijzen dat de machten die mensen arresteren en vervolgen paradoxaal genoeg niet hun eigen wetten (waarmee we niet akkoord gaan, en die buiten onze macht om te veranderen liggen) naleven. We zouden graag de hoop leugens die over Martin, Petr, Ales and I. geschreven werden, ontkrachten. In onze ogen blijven ze allemaal vrienden, kameraden, of op zijn minst mensen die steun verdienen, zelfs in het geval van verlies en veroordeling.

Veroordeeld en gevangen omwille van een actie die ze nooit uitgevoerd hebben en die hoogstwaarschijnlijk het resultaat was van gecoördineerd undercover politiewerk. Veroordeeld in een nieuwe heksenjacht, waar we allen hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. Veroordeeld omwille van het uitdrukkelijk niet-accepteren van overheersing en ongelijkheid.

De werking en noodzakelijkheid van de gevangenis krijgt nooit onze steun en goedkeuring, ongeacht of de “Fenix 4” schuldig bevonden worden of niet.

Voor Ales, Martin, Petr en I. is steun van buitenaf momenteel het belangrijkste. In de gevangenis gaat de tijd anders voorbij, en terwijl wij van de zomer genieten, zitten zij in complete isolatie, zonder planten, fluitende vogels, zwemmen in de rivier, fietstripjes, rond het kampvuur zitten met vrienden, lieve woorden, knuffels, liefde, vrije beweging, de zon zien, zelfs bijna zonder eten.

Ales:
“De grootste oorzaak van mijn neerslachtigheid (die niet heel erg enorm is), is de afwezigheid van mijn favoriete muziek, prachtige natuurtaferelen, waarvan ik hou, van mijn favoriete plaatsen waarnaar ik terugkeer en waar ik over het leven kan mijmeren. De plek waar ik kan nadenken over de dood, de liefde, haat of over iemand met wie ik mijn ideeën en dromen deel over het echte leven in de microkosmos van de eindeloze anarchie.”

Solidariteit is voor ons, als antiautoritair-ingestelde individuen, het meest basic idee en ook één van de meest krachtige leermeesters, omdat het onmogelijk te vernietigen is met simpelweg fysieke kracht.

Martins zus:
“Als ze weten dat we er zijn voor hen, vastberaden om te toen wat nodig is om hen te steunen en aan te moedigen, worden ze sterker en moeilijker te breken. Ze moeten weten dat we er zijn voor hen…”

Deel dit alstublieft!
AntiFénix

Vertaald uit het Engels. Bron: https://antifenix.noblogs.org/english-info/
Bron: Anarchist Black Cross Gent

Oproep tot solidariteit met vier anarchisten in Brussel

 

Vertaling van een communiqué van de vier beschuldigden:

Brussel: Oproep tot solidariteit met de vier aangeklaagd voor de vernieling van de maxigevangenis-maquette.

Door de onstilbare honger van het kapitalisme naar winst, worden meer en meer mensen in precaire levensomstandigheden gedwongen en wordt onze leefomgeving onleefbaar gemaakt. Ondanks het feit dat de staat geconfronteerd wordt met licht ontvlambare woede en miserie inherent aan alles wat er gebeurt, wordt er geïnvesteerd in het behoud van de goede orde en worden er nieuwe gevangenissen gebouwd.

In tijden waar mensen gedwongen worden de broeksriem aan te trekken, vindt de overheid de nog steeds miljarden om onze situatie nog stresserender te maken door hightech gevangenissen te bouwen, waar er geëxperimenteerd wordt met nieuwe martelmethodes (het ontzeggen van zintuigelijk en menselijk contact).

Voor de heersende klasse zijn de voordelen duidelijk, de bouwcontracten voorzien in winst en de daarbij ontwikkelde hightech veiligheidsapparatuur onderhoudt hun privileges en bestendigt het oppressieve en destructieve systeem.

Het meesterplan van de federale overheid voorziet de bouw van zeven nieuwe gevangenissen in België. Eén van deze gevangenissen, de maxi-gevangenis, werd de voorbije jaren het summum van verzet tegen dit soort samenleving. De overheid plant deze mastodont op het terrein van Keelbeek in Haren, aan de Noordelijke rand van Brussel.

Een paar cijfers uit het maxi-gevangenis project:
– een capaciteit van 1200 gevangenen (mannen, vrouwen, minderjarigen en psychiatrische patiënten)
– 19 hectare natuur en akkers wordt gebetonneerd
– een 25 jaar durend privaat-publieke overeenkomst die de overheid meer dan 3 miljard euro zal kosten. Dat komt neer op een minimale dagelijkse kost van 275 euro per gedetineerde. Meer dan 275 euro per dag die gewijd zal worden aan het kapotmaken van een persoon!
– Een locatie ver van centrum Brussel, die moeilijk bereikbaar is voor de families van de gedetineerden.

Sinds de aankondiging van de plannen voor de mega-gevangenis zijn er ontelbare reacties gekomen. In Haren werd er een buurtcomité opgericht om omwonenden te informeren en te mobiliseren tegen het project. In de Brusselse straten wordt het plan onthaald op anti-gevangenis woede, en geïnspireerde groepen strijden om het project te eindigen door middel van directe acties. In Anderlecht (Le Passage) is er een lokaal centrum open om mensen te informeren, te discussiëren en te organiseren.

Gedurende de zomer van 2014 ontstond de Haren ZAD (zone à defendre), het terrein van Keelbeek werd bezet om de voortgang van het project te verhinderen. Omringd door zelfgebouwde cabannes en groentetuinen experimenteerden de bezetters met een alternatieve levensstijl, autonoom en gebaseerd op solidariteit. De bezetting werd in September 2015 brutaal beëindigd door een ontruiming door de Brusselse politie. Vandaag worden door een handvol mensen nog steeds enkele leegstaande huizen in Haren en een terrein naast Keelbeek bezet.

Dit groeiende bottom-up verzet stuurt de plannen van de overheid in de war, die haar waakhonden er op uitstuurt om te proberen het verzet de mond te snoeren. Veel van onze mede-activisten ervaarden raids, achtervolging, afluistering, intimidatie en pogingen tot infiltratie. Maar geconfronteerd met doorzetting en solidariteit, bleek de repressie machteloos.

Op 20 mei 2015 vond de openbare hoorzitting met betrekking tot het gevangenis project in Haren plaats. De opinie van het referendum was niet bindend, de farce misleidde slechts enkele mensen. De zelfde dag besloten een tiental mensen hun ongenoegen met het project te uiten, buiten de uitgetekende weg van het systeem, en demonstreerden binnen in het gebouw van de regie der gebouwen. De maquette van de mega-gevangenis, die tentoongesteld werd in de inkomhal, werd tijdens de manifestatie vernield. Dit instituut, de regie der gebouwen, corrupt tot over de oren, is verantwoordelijk voor het beheer van staatseigendommen en de coördinatie van de bouw van de nieuwe gevangenissen. Zonder op vergunningen te wachten, probeerden ze herhaaldelijk de werken in Keelbeek te starten, maar elke keer opnieuw werden de constructiemachines van het terrein geweerd door tegenstanders.

Ondanks het feit dat het project langs alle kanten wordt tegengewerkt, grijpt de macht haar kans in een poging het verzet te verzwakken. Vier van ons zitten nu op de beklaagdenstoel voor de ‘georganiseerde vernieling van persoonlijk bezit’. Dit is de eerste rechtszaak volgend op een actie tegen de mega-gevangenis. Na uitstel, is de eerste hoorzitting gepland op 22 januari 2016 in de Brusselse rechtbank. Voor deze daad is de te verwachten uitspraak tussen één en vijf jaar gevangenisstraf, de regie der gebouwen claimt 40.000 euro aan schadenvergoedingen en belangen.

Deze vooruitzichten zijn verre van verlammend voor ons, en de rechtszaak is een kans om ons antiautoritair standpunt tegen alle vormen van macht, zowel politiek, media of juridisch, te herbevestigen. Deze zijn deel van het probleem, niet van de oplossing. En met jullie medewerking wordt deze rechtszaak een gelegenheid om kasseien richting het gevangeniswezen te smijten, en enkele radartjes van de machine te laten haperen.

Zet de strijd tegen de gevangenis en de wereld die het beschermt voort!

Om de legale kosten te dekken, roepen we op tot financiële solidariteit. Indien je in de diepte van je broekzakken of in de collectebus van een activistische bijeenkomst wat kleingeld vindt, zouden we je zeer dankbaar zijn indien het onze kant op komt.

BE66 5230 4745 8943 (bankrekening op naam van “soutien procès maquette”)

Steen per steen
Muur per muur
Laten we alle gevangenissen vernietigen!
De Vier beklaagden

Vertaald uit het Frans. Bron: http://bxl.indymedia.org/spip.php?article9945&lang=fr
Brochure – Vuur voor de maxi-gevangenis!: http://www.lacavale.be/spip.php?article293

Op 19 februari veroordeelde de Brusselse correctionele rechtbank de 4 activisten tot 10 maanden gevangenisstraf met 3 jaar opschorting en een boete van 3600 euro. Dat is niet alles, de veroordeling van de 4 personen voor hun aandeel in de vernieling van de maquette van de mega gevangenis op 20 mei 2015, opent de deuren voor de regie der gebouwen om ook de 40.000 euro schadevergoeding nog te eisen.

Bron: Anarchist Black Cross Gent

Tegen nazi’s en repressie – Vrijheid voor Valentin!

Het was de derde maal dat de politie de deur inbeukte van een appartement dat enkele kameraden delen. Net als bij de vorige twee keer waren het gemaskerde SEK-agenten (“Speciale Operaties Commando”) die binnenstormden. Het verschil was dat de agenten deze keer niet de bemeubeling van het appartement doorzochten om bewijs te vinden; nu kwamen ze om een kameraad te arresteren op basis van een bevelschrift tot aanhouding. Zijn naam is Valentin.

Hij wordt beschuldigd van deelgenomen te hebben aan gewelddadige confrontaties bij “Verdener Eck” na een voetbalwedstrijd tussen SV Werder Bremen en het HSV. Die dag heeft een groep nazistische hooligans van Bremen een groep antifascistische Ultras aangevallen. De aanvaring resulteerde in gewelddadige confrontaties tussen de twee groepen. Ook al vond dit plaats na een voetbalwedstrijd, en bestaan de groepen uit voetbalfans, heeft dit niets te maken met voetbalrellen! Het gevecht had een politieke achtergrond. De hooligans vielen de Ultras aan omdat ze hen zagen als extreem-linkse antifascisten.

Sinds zijn arrestatie zit Valentin in voorhechtenis, wachtend op zijn proces. Op een persconferentie op 2 juli 2015 presenteerde de politie hem als de hoofdverdachte in het onderzoek. Hij wordt beschuldigd van ernstige geweldpleging en ernstige verstoring van de openbare orde (“schwerer Landfriedensbruch”). De politie heeft duidelijk gemaakt dat Valentin gebruikt zal worden als rolmodel tegen politiek geweld. Deze situatie is walgelijk! We staan in solidariteit met onze kameraad, vriend en broeder Valentin. We zullen er alles aan doen om aan zijn zijde te staan en hem alle steun te geven die hij nodig heeft.

Om hem financieel te steunen hebben we een bankrekening aangemaakt voor donaties. Draag je steentje bij, aangezien dit over ons allen gaat. Doe hem jouw solidariteit voelen door hem brieven te schrijven. Er is een postbus waar je deze brieven naar kan versturen. Hou er a.u.b. rekening mee dat de politie deze boodschappen kan en zal lezen (adres van de verzender, inhoud, etc). Om je constant op de hoogte te houden van Valentins situatie is er een blog waarop we je zullen informeren over nieuwe ontwikkelingen in zijn zaak.

Gevoed door haat, woede en verzet!”

Bankrekening voor donaties :
Rote Hilfe e.V. Ortsgruppe Bremen
IBAN: DE29 4306 0967 4007 2383 97
BIC: GENODEM1GLS
GLS – Bank
Mededeling: Freiheit für Valentin
(Vergeet a.u.b. de mededeling niet!)

Postbus :
Infoladen Bremen
C/O Valentin
St-Pauli-Str. 10-12
28203 Bremen

Vertaald van : http://valentin.blogsport.de/infos/
Bron: Anarchist Black Cross Gent

Nog 2 jaar te gaan voor Joel

“Vandaag twee jaar geleden werd Joel gearresteerd op verdenking van poging tot doodslag van een neonazi, die samen met 30 andere nazi’s een vredevolle betoging had aangevallen. De reden voor de betoging was dat de nazistische organisatie SMR (“Swedish Resistance Movement”) met grafitti slogans had aangebracht in de wijk Kärrtorp, in het zuiden van Stockholm. De betoging was door antifascisten uit de regio georganiseerd als protest hiertegen. Op de plek waar de SMR de betoging heeft aangevallen waren twee agenten aanwezig, die achteraf tijdens het proces getuigden dat het een van de ergste situaties was waar ze aanwezig waren geweest tijdens hun carrière. Op een video van de aanval, die eveneens gebruikt is als bewijs tijdens het proces, hoor je de nazi’s “Sieg heil!” en “Kill the red” schreeuwen. Omstaanders en betogers hebben getuigd hoe ze hun kinderen trachtten te beschermen toen ze beseften dat nazi’s de betoging aanvielen.

Er waren een dertigtal nazi’s en leden van de SMR, met een achtergrond in de “White Aryan Resistance” (VAM), die actief was in de jaren ’90. Verschillende leden van de SMR hebben immigranten, vakbondsmilitanten of simpelweg mensen die het niet met hen eens waren, vermoord. Tijdens het proces tegen Joel deed de media een poging om het incident af te schilderen als een afrekening tussen twee rivaliserende hooligangroepen, maar we betwijfelen of iemand met een beetje kennis over wat de SMR is of tot wat ze in staat zijn dit zo ziet.

Het hof besliste dat mensen op het plein handelden vanuit het recht op zelfverdediging, maar toch werd Joel veroordeeld voor poging tot doodslag en heeft hij 6,5 jaar gevangenisstraf gekregen. Zowel de aanklager als Joel zijn in beroep gegaan tegen de uitspraak, waarna zijn straf is teruggebracht naar 5,5 jaar gevangenisstraf. Vandaag zit Joel opgesloten in Tidaholm (“Class 1 prison”) en heeft hij nog maar twee jaar te gaan. Hij voelt zich goed, hij houdt zichzelf bezig door brieven te schrijven, te trainen en actief te zijn bij “Fånggruppen” (een groep die zich inzet voor gevangenen).

Joel is een antifascist die veroordeeld is voor de langste gevangenisstraf ooit in Zweden voor een politiek geïnspireerd misdrijf. Maar na Joel’s uitspraak is er nog twintig jaar celstraf verdeeld over antifascisten in Zweden. We bieden hen aan om hen financieel te steunen, door bv. de reiskosten voor hun vrienden en geliefden te vergoeden zodat deze hen kunnen gaan bezoeken, we brengen elke zes weken onze krant “Samsara” uit, we bieden financiële hulp aan om hun huur te betalen tijdens hun gevangenisstraf, etc. Als je ons wil steunen, kan dit door ofwel een van onze t-shirts te bestellen, of door te doneren op onze bankrekening. (IBAN: SE 068 0000 8327 9943 8650 120, BIC SWEDSESS)

In solidariteit met alle opgesloten antifascisten!

Brief van Joel – 24 januari 2016

“Bedankt voor alle wensen en alle felicitaties voor mijn verjaardag. Bedankt voor de steun tijdens deze eerste twee jaar van mijn straf. Bedankt om de hoop in mij niet te verliezen, ik heb de hoop in de strijd niet verloren en ik zal actief blijven terwijl ik binnen zit, en in minder dan twee jaar, als ik weer buiten ben, zal ik verdergaan waar ik gestopt ben. Nogmaals bedankt voor alles!

Vrijheid voor John, Vrijheid voor Jock , Vrijheid voor Nahuel

Bron: Anarchist Black Cross Gent

Straight Edge Madrid – brief van Nahuel

Op 4 november 2015 zijn zes kameraden van “Straight Edge Madrid” (SxE Madrid) gearresteerd bij huiszoekingen. Ze werden beschuldigd door het Spaanse “Audiencia Nacional”, dat gaat over beschuldigingen van terrorisme. Hun enige misdaad zijn hun idealen : anarchistisch, veganistisch en tegen alle drugs. Ze worden geviseerd door hun werk als organisators van hardcorepunk concerten waar ze een gezonde, drugvrije levensstijl voor jongeren promoten.

De rechten van arrestanten werden niet gerespecteerd tijdens de arrestatie. Na de repressieve politie-operatie, zijn vier van hen op borg vrijgelaten (3.000 tot 10.000 euro elk), twee anderen worden vastgehouden tot hun rechtzaak. Een van hen is Nahuel (Juan Manuel Bustamante Vergara), die nog steeds een gijzelaar van de staat is in het speciale detentie systeem “FIES 3”. Dit systeem is speciaal opgezet voor gevangenen die als “gevaarlijk of weerspannig” worden beschouwd. Hij heeft er ondertussen al dertig dagen in isolatie opzitten, is al overgeplaatst naar andere gevangenissen zonder daarvan 24u op voorhand over ingelicht te worden (wat verplicht is) en zijn communicatie naar de buitenwereld toe is beperkt en wordt gecontroleerd. Zijn recht op veganistisch eten in de gevangenis is ook 16 weken lang geweigerd. Dit allen met als doel om Nahuel nog verder af te sluiten van de buitenwereld en niet te laten wennen aan het gevangenisregime. Gedurende deze gebeurtenissen was het onderzoek onder een “gag order”, een bevel van een rechter dat een zaak niet mag bediscussieerd worden, waardoor de advocaten en de beschuldigden niet wisten waarvan ze beschuldigd werden, waardoor hun recht op een degelijke verdediging werd afgenomen. Op hetzelfde moment had de Spaanse staatsmedia toegang tot alle informatie waar de beschuldigden en hun advocaten geen toegang toe hadden. De operatie tegen sXe Madrid is de laatste in een reeks van aanvallen op jongeren die geëngageerd zijn in de strijd voor sociale verandering in Spanje. Recentelijk zijn er raids geweest op gekraakte sociale centra en tientallen arrestaties verricht binnen de operaties “Pandora” en “Pinata”. Er is een duidelijke ideologische vervolging tegen zij die er een andere, radicale mening op nahouden, en wij zijn er zeker van dat de beschuldigden onschuldig zijn. Omwille van al deze redenen eisen we de vrijheid van Nahuel en de vrijspraak van alle beschuldigden!

Nahuel heeft vanuit zijn cel een brief gestuurd naar WOLF DOWN, een veganistische, straight edge en anarchistische hardcoregroep : Continue reading

18/03 – Schrijfavond voor de antifascistische gevangene Joel

Vrijdag 18 maart gaan we schrijven naar Joel, een antifascist uit Zweden die momenteel een straf uitzit van 5,5 jaar. Joel verdedigde op 15 december 2013 een anti-racistische demonstratie in Stockholm tegen een aanval van 30 gewapende neonazi’s.

De demonstratie in Kärrtorp, een buurt in de Zweedse hoofdstad Stockholm, werd georganiseerd door de lokale bevolking in samenwerking met anti-racistische initiatieven in reactie op de groeiende activiteiten van lokale neonazi’s. In de weken voorafgaand aan de demonstratie waren antifascisten aangevallen en werden er in de omgeving hakenkruisen gespoten. De demonstranten, waaronder veel ouders met kinderen en ouderen, werden aangevallen door een groep van zo’n 30 met messen, flessen en knuppels bewapende neonazi’s van de zogenaamde ‘Zweedse Verzetsbeweging’ (Svenska Motståndsrörelsen/Swedish Resistance Movement). Hoewel de demonstratie niet voorbereid was op een extreem-rechtse aanval, slaagden anti-fascisten en buurtbewoners er in de aanval af te slaan en de nazi’s het naastgelegen bos in te jagen.

Een week later, op 22 december, vond de grootste manifestatie tegen racisme en nazisme in de moderne geschiedenis van Zweden plaats, in dezelfde buurt. Ongeveer 20.000 mensen verzamelden met een duidelijke boodschap: nazi’s zijn niet welkom in onze samenleving!10428525_446092275578100_2105380771972968605_n

Vijf dagen na de aanval van 15 december werd Joel opgepakt. Ondanks dat hij zich duidelijk verdedigde tegen de aanval, is hij in 2014 veroordeeld tot 5,5 jaar wegens poging tot moord, openlijke geweldpleging en illegaal wapenbezit. Hij heeft inmiddels de helft van zijn straf uitgezeten. Joel kan onze solidariteit en brieven goed gebruiken. Zeker in tijden van een groeiende extreem-rechtse beweging in Europa is het belangrijk om hen die daar tegen strijden te ondersteunen!

Schrijfavond voor Joel | vrijdag 18 maart | 22:00 | De Onderbroek | Nijmegen | Tweede Walstraat 21

Antifascisme is zelfverdediging. Vrijheid voor Joel en alle antifascistische gevangenen!

Check voor meer info over Joel en andere antifascistische gevangenen in Zweden de FB page Free Joel, en de Zweedse steungroep voor politieke gevangenen ‘Föreningen Fånggruppen‘.