Represailles tegen de kameraad die gevangen zit in Madrid op verdenking van een bankoverval

Sinds een paar dagen is de anarchistische gevangene die vastzit in Soto del Real sinds 13 april het mikpunt van verschillende straffen door de gevangenisdirectie. Onder het mom van “veiligheidsmaatregelen” is het haar niet alleen niet toegestaan om vis-a-vis communicatie met haar partner te hebben op de dag van haar bruiloft, maar is het haar ook verboden om telefonisch contact te hebben met haar partner en eén andere persoon. Verder heeft de assistent-directeur van de gevangenis haar verscheidene soorten disciplinaire maatregelen opgelegd wegens – volgens hem – “oproepen tot muiterij” onder de andere gevangenen op de isolatie-afdeling, en nog een maatregel als straf voor het ‘s nachts praten met andere gevangenen.

We begrijpen dat al deze straffen represailles zijn voor de strijdbare houding van de kameraad en haar solidariteit; ondanks de afstand en isolatie is ze vastberaden gebleven in het deelnemen aan de strijd op straat, door het sturen van een bericht waarin ze haar steun betuigt met de Banc Expropriat in Gràcia, en een brief waarin ze haar overtuigingen en politieke praktijken van strijd tegen de Staat en het kapitalistische systeem opnieuw heeft bevestigd.

Vanuit het perspectief van wij die buiten zijn, kunnen al deze pogingen om haar het zwijgen op te leggen en te isoleren alleen maar beantwoord worden door middel van een vermenigvuldiging van de uitingen van solidariteit en pogingen om haar woorden, waarvoor ze haar nog meer willen straffen, wijd te verspreiden. Laten we ook niet vergeten dat de deadline van haar opsluiting in Soto del Real binnenkort zal eindigen; het wordt verwacht dat ze op 30 juni uitgeleverd zal worden aan Duitsland.

Laten we niet toestaan dat ze de stem van opgesloten vechters tot zwijgen brengen!
Laten we de cirkel breken waarin ze proberen onze kameraden te isoleren!
Zegt het voort! Ga de straat op! Neem deel aan de call-outs! Doe iets!

[1-10 juli] Internationale dagen van solidariteit met anarchistische & antifascistische gevangenen uit Rusland

Toen grote burgerprotesten in Rusland neergeslagen werden in 2011-’12, is de politiestaat van Poetin meteen begonnen met openlijke repressie tegen sociale en politieke activisten, inclusief anarchisten en antifascisten. Veel activisten zijn de laatste vijf jaar veroordeeld tot gevangenisstraffen.

Anarchist Black Cross Moskou roept kameraden in de hele wereld op om solidariteit te tonen met Russische anarchisten en antifascisten, gevangenen van de politiestaat van Poetin, en om zo breed mogelijk informatie te verspreiden over de internationale solidariteitscampagne, bv. door een evenement te organiseren in je eigen stad.

Het zou een info-avond kunnen zijn waar brieven kunnen geschreven worden, een filmavond, een benefiet, een protestactie aan de Russische ambassade, een solidariteitsactie, … Enkel jouw fantasie is jouw grens.

Facebook event: www.facebook.com/events/1774132002816021/

Vkontakte event: http://vk.com/abc_solidarity_days

Bijgevoegd zijn beschrijvingen van de repressie die enkele Russische anarchisten en anarchisten moesten ondergaan. De beschrijvingen zijn in het Engels, indien iemand meer info wil in het Nederlands, contacteer ons gerust op abcgent[at]riseup[dot]net.

Zoals altijd zijn donaties meer dan welkom om onze Russische kameraden te steunen die momenteel in werkkampen of isolatie zitten. Anarchist Black Cross Moskou vraagt iedereen die het kan om solidariteit te tonen, en als het gaat wat geld te doneren op hun bankrekening. Als er vragen zijn hoe je best geld overschrijft kan je dit vragen via avtonom46[at]gmail.com of abc-msk[at]riseup.net.

Paypal-account : avtonom46[at]gmail.com of abc-msk[at]riseup.net

—————————————————————————————————–

Dmitry Buchenkov

A well-known antifascist and anarchist Dmitry Buchenkov, PhD in political science, was arrested in Moscow in December 2015. He is suspected of participating in the riots of May 6, 2012. More than 400 persons were arrested as a result of a mass protest action against Putin’s politics that took place on May 6, 2012 in Moscow. Dmitry was not in Moscow on that day, he was in Nizhny Novgorod, more than 300 km away from Moscow.

Dmitry is a long-time participant of the antifascist and anarchist movements and he has done a lot for their development. Dmitry’s comrades and friends believe that the arrest is related to his political militancy and his active position regarding the developments taking place in the country.

Dmitry Buchenkov, 36, lecturer of history and political science, PhD in political science, associate professor, worked as Deputy Chairman of the Medicine History and Socio-Humanitarian Science Department in the Russian National Research Medical University named after N.I.Pirogov in Moscow. Prior to 2008 he worked as an associate professor of the Philosophy Department in the Volga State Pedagogy University (Nizhny Novgorod) for five years. He was fired for his political activism. Dmitry moved to Moscow after he had had to quit the Volga University.

In Moscow Dmitry joined the local cell of the Autonomous Action, whose member he had already been since 2002. This is how he describes the ideology he shares in a book entitled ‘Anarchists in the late XX century in Russia’ published in 2009: “Basic worldview values of anarchism (self-management, self-organisation, anticapitalism) are still relevant today”. In 2013 Dmitry quit the Autonomous Action organization, but he did not give up his political activism.

He authored several books on history and modern condition of anarchism in Russia. He is an activist of the antifascist and anarchist movements.

Dmitry actively participated in organising efforts and life of the antifascist and anarchist movements in Moscow. He organised many street antifascist protest actions, different cultural events. He took part in the establishment of an antifascist centre called ‘V project’, where antifascists and anarchists held their gigs, meetings, and prepared their actions. Police and FSB more than once threatened to attack Dmitry physically for his political activities and struggles. In 2015 unknown persons, probably police or FSB agents, severely beat Dmitry up, so that he got brain concussion, was all covered in blood and couldn’t even remember how the assault occurred.

Dmitry Buchenkov planned to organise an all-Russian antifascist and anarchist forum “Self-management and Libertarian Communism” in early 2016. But the authoritarian Putinist regime police arrested him.

Dmitry Buchenkov solidarity groups:

www.facebook.com/freebuchenkov/


https://vk.com/freebuchenkov

Address: 125130, Moscow, 20 Vyborgskaya Str., SIZO “Vodnik”, Dmitry E. Buchenkov, (date of birth: August 22, 1978)

Alexei Gaskarov

A well-known antifascist and anarchist. An organiser and participant of many anarchist and left-wing conferences. He was arrested on August 3, 2010 on the Khmiki case after an administrative building in Khimki had been assaulted on July 28 2010. An environmental protest action took place in Khimki against deforestation of big chunks of a reserve forest in order to build a toll road. On October 15, 2010, the court decision on the arrest was recalled. On June 24, 2011, he was legally acquitted by the Khimki municipal court.

He was strongly beaten by police on May 6, 2012, at Bolotnaya square during a political opposition protest, so he filed a petition on riot police power abuses involving violence and riot control weapons.

On April 28, 2013, he was apprehended and the following day arrested on accusation of leading a group of persons who actively participated in mass riots that supposedly took place at Bolotnaya square and of violence against a policeman. Later the accusation included two policemen supposedly attacked by Gaskarov: according to investigation data, Gaskarov grabbed a shoulder of an interior troops soldier and then he grabbed a leg of Igor Ibatulin, a riot police officer. The final version of the charge is also saying that he participated in mass riots at Bolotnaya square. On August 18, 2014, the court sentenced Gaskarov to three and a half years in a general regime penal colony.

Many political activists relate Gaskarov’s imprisonment to a direct revenge from political police called the Centre for Combating Extremism for his long-time political activism. Gaskarov support website: gaskarov.info

Addresses for letters: Gaskarov — 301654, Russia, Tula Oblast, Novomoskovsk, 27 Centralnaya Str., IK-6 UFSIN, detachment 5, Alexei V. Gaskarov, (Date of birth: June 18, 1985)

Alexei Sutuga

A well-known antifascist and anarchist from Autonomous Action. Charged with hooliganism for supposedly beating up nationalists in a brawl. Sentenced to three years and one month of colony.

Sutuga was apprehended in April 2014 in Moscow by political police from the Centre for Combating Extremism after an antifa gig. During interrogation he was asked about his trip to Maidan (Ukrainian protests in Kyiv in 2014). Alexei was accused of participation in a brawl on January 2, 2014, in ‘Sbarro’ bar, where he kicked and beat several persons with a chair and a selfmade hammer.

Sutuga himself said he tried to stop other people fighting — the brawl was between Neo-Nazis and some other youths. On October 1 Sutuga was sentenced to three years and one month of colony. On December 17 the appeal court left the sentence unchanged.

On March 17, 2015, while in Irkutsk remand prison, from where he had to be transferred to a colony, Sutuga went on a dry hunger strike because he had been pressurised in the remand prison: he was offered to stay there instead of the colony, and when Sutuga had refused, they got hold of his letters and books. When the news on his hunger strike leaked outside the remand prison, he was transferred to the colony. The he stopped his hunger strike. In the colony Sutuga was subjected to a solitary confinement cell. He is constantly pressurised by the prison administration.

Address for letters: 665809 Irkutsk Oblast, Angarsk, First Industrial Cluster, quarter 47, building 6, IK No.2, Alexei V. Sutuga, born in 1986 (you can send him only 1st class registered mail) or you can write via Rosuznik website

Ilya Romanov

On August 6, 2015, a visiting board of the Moscow district military court passed a sentence upon Ilya Romanov, anarchist from Nizhny Novgorod – 10 years of high-security prison. The court ignored all arguments brought forward by defence. Afterwards the term was changed to 9 years of high-security prison.

Romanov was injured by a self-made firecracker’s explosion in October 2013, but they re-qualified him from an unfortunate experimenter to a “terrorist”. Apart from that firecracker an “interview” that he had given in December 2012 in a suburb of Donetsk was used in his case. Both “crimes” were incomplete: Ilya Romanov is accused of trying to menace local population and authorities of Nizhny Novgorod in order to save Kulibinsky park from tree-felling, but he didn’t manage because the device exploded during a test. He also supposedly tried to propagate terrorism through Ukrainian media, namely Radio RKAS – Libertaire, but he didn’t manage to accomplish it either. It appears that it is not a radio station, rather an internet blog. The interview itself is just a Dictaphone record made at a party following his release from prison.

Romanov, whose family consists of retired parents and a teenage daughter is the poorest of all inmates. His family hardly manages to bring him parcels now and then, while Romanov also has to pay for a lawyer working on two supervisory complaints.

431130, Republic of Mordovia, Zubovo-Polyansky region, Lepley, FKU IK-22, Ilya E. Romanov. (Birthday: July 3, 1967)

Alexander Kolchenko

On August 25, 2015, the military court in Rostov-upon-Don passed a cruel sentence against Ukrainian film director Oleg Sentsov and Crimean antifascist Alexander Kolchenko. The investigation authorities called them “terrorists” — allegedly Sentzov guided by the Right Sector from Kyiv (banned in Russia) founded a “terrorist group” in Simpheropol that sought to bring Crimea back to Ukraine.

Kolchenko supposedly made part of the group. The “terrorists” set fire on the office doors of Crimean Russian Community and a window in the local office of the United Russia (the ruling party in Russia). During the court, Gennady Afanasiyev — one of key witnesses upon whose words the accusation was built — said that his testimony was either given under torture or simply invented. Afanasyev got 7 years in prison on the “Crimean terrorists” case. Oleg Sentzov was sentenced to 20 years and Alexander Kolchenko to 10 years in prison for burning a door and a window.

Address for letters: 456612, Chelyabinsk Oblast, Kopeisk, 20 Kemerovskaya Str., IK-6, detachment 4, Alexander A. Kolchenko, born in 1989.

Oproep tot solidariteit met Martin Ignačák

Het Anarchist Black Cross Tsjechië en het Antifenix Collective roepen op tot acties in internationale solidariteit met de repressie tegen anarchisten in Tsjechië. De repressie heeft het label Operatie Fenix gekregen van de staat – waarbij 8 mensen beschuldigd of vervolgd worden, waarvan sommige een levenslange gevangenisstraf boven het hoofd hangt, en waarbij vele andere activisten lastiggevallen en ondervraagd worden door de politie, waarbij er verscheidene huiszoekingen zijn uitgevoerd en waarbij er heel wat zaken in beslag zijn genomen.

De oproep tot solidariteit is om iedereen te steunen die vervolgd wordt of enigszins geraakt wordt door de repressie, maar in het bijzonder om Martin Ignacak te steunen, een anarchist die in de val werd gelokt en beschuldigd wordt van het voorbereiden van een terroristische aanval, een plan van twee infiltranten. Martin zit momenteel al bijna veertien maanden in de cel in verschrikkelijke omstandigheden, en als antwoord is hij in hongerstaking gegaan. Vooral op plaatsen waar je Tsjechische ambassades of consultaten hebt kan je tonen dat grenzen anarchistische solidariteit niet kunnen tegenhouden.

Martin zijn Engels is niet erg goed, maar toch zal hij meer dan blij zijn met post. Zijn adres :

Martin Ignačák 10.8.1986
V.V. Praha – Pankrác
P.O.BOX – 5
Praha 4
140 57
Czech Republic.

Rechtszaak Anarchistische Muurkrant: Vrijspraak

Vanochtend diende de rechtszaak tegen degene die werd verdacht van het plakken van de Anarchistische Muurkrant en daar mee verdacht werd van opruiing tegen het gezag. De officier va justitie eiste acht weken gevangenisstraf maar de rechter sprak hem vrij.

Op zondag 24 april werd er in Den Haag iemand gearresteerd op verdenking van het plakken van de Anarchistische Muurkrant. Hem werd opruiing tegen het gezag, het aanzetten tot geweld en het plakken van posters ten laste gelegd. Al voor de rechtszaak liet het OM het aanzetten tot geweld vallen en bleef er opruiing over.

De officier van justitie eiste vandaag ter zitting acht weken gevangenisstraf waar van vier voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. De rechter ging echter niet mee in deze eis en was van mening dat de teksten op de poster niet als opruiend kunnen worden geclassificeerd.

Eind april hebben anarchisten honderden Muurkranten verspreid in o.a. de Haagse wijken Transvaal en de Schilderswijk. Het eerste nummer van de Muurkrant gaat over de opstand vorig jaar in de Haagse Schilderswijk. Hier kwamen duizenden mensen dagen lang in opstand tegen de politie en de staat na de moord op Mitch Henriquez, die door agenten dood werd gewurgd. Henriquez was het zoveelste slachtoffer van geweld door het racistische politiekorps van Den Haag. Het korps dat samen met het OM nog maanden lang jacht heeft gemaakt op de opstandelingen van afgelopen zomer.

Wij roepen iedereen op de Muurkrant te verspreiden. De muurkrant kan je hier downloaden: https://autonomendenhaag.wordpress.com/downloads/

Weg met de politie en de staat! Leven de anarchie!

20-6-2016: Infoavond over het komende proces tegen anarchisten en anti-autoritairen in België

Op maandag 20 juni presenteert Autonomen Den Haag een infoavond over het komende proces tegen anarchisten en anti-autoritairen in België.

Van 2008 tot 2014 voerde de Belgische staat een uitgebreid onderzoek naar de autonome strijd tegen de detentiecentra, grenzen, gevangenissen en de wereld op basis van het gezag en uitbuiting.

Huiszoekingen, microfoons en camera’s aan de voorkant en de binnenkant van huizen, observaties, aftappen en infiltratie … Na jaren van onderzoek, probeert de Belgische staat nu 12 anarchisten te bestempelen als “terroristen”. Deze repressieve operatie richt zich tegen eenieder die, in zijn strijd tegen deze wereld kiest voor het middel van zelforganisatie, directe actie en vijandigheid tegen alle autoriteiten. Deze rechtszaak is dan ook een repressieve klap tegen de anti-autoritaire strijd als een geheel, een klap in een de context van toenemende repressie tegen alle ongewenste personen en de rebellen, zowel aan de grenzen en in buurten, op de werkplek en in de gevangenissen …

Er zal worden gesproken over de strijd die heeft geleid tot deze rechtszaak, de context van het proces in Brussel en perspectieven van solidariteit. De infoavond zal in het Engels zijn.

Locatie: Autonoom Centrum Den Haag (Harstenhoekweg 4)
Start infoavond: 20:00
Veganistische eten: 19:00

https://autonomendenhaag.wordpress.com/

20-6-2016: Info-night about the upcoming trail against anarchist and anti-autoritarians in Belgium

On Monday the 20th of june Autonomen Den Haag presents an info-night about the the upcoming trail against anarchist and anti-autoritarians in Belgium.

From 2008 to 2014, the Belgian State conducted an extensive investigation into the autonomous struggles against the detention centers, borders, prisons and the world based on the authority and
exploitation.

Raids, microphones, cameras in front and inside of homes, observations, wiretapping, infiltration … After years of investigation, the State now seeks to label as “terrorists” label 12 accused. However this repressive operation targets any individual who, in his fight against this world chooses the means of self-organization, direct action and hostility against all authorities. In that, this trial is a repressive blow against any anti-authoritarian struggle as a whole, that an blow is in a context of growing repression against all undesirables and rebels, both at frontiers and in neighborhoods, at the workplace and in prisons …

We will talk about the struggles which concern this operation, the context of the trial in Brussels and perspectives of solidarity.

Location: Autonoom Centrum Den Haag (Harstenhoekweg 4)
Start info-night: 20:00
Vegan food: 19:00

https://autonomendenhaag.wordpress.com/

Brief van de kameraad die op 13 april gearresteerd werd

Een paar dagen geleden, toen we al uitgingen van de deportatie van de kameraad die op 13 april gearresteerd werd, kregen we te horen dat de Spaanse Audiencia Nacional besloten had de uitlevering aan de Duitse Staat met een maand te verlengen. Dit was een reactie op een eis gesteld door onze verdediging, gebaseerd op het trouwproces dat gaande was voordat de kameraad werd opgepakt.

Precies op het moment dat we het juridische besluit te horen kregen, was de kameraad overgeplaatst naar de vrouwengevangenis in Brieva (Ávila), waarvandaan we dachten dat ze voorbereid zou worden op haar vlucht naar Duitsland. Terwijl ze daar was lukte het haar onderstaande brief ons te laten bereiken, geaddresseerd aan de buitenwereld. Op het moment van schrijven zit de kameraad wederom in de Soto del Real gevangenis in Madrid, in isolatie en met gedeelde luchtplaats. Ze zal hier tot tenminste 30 juni blijven, the dag waarop de verlengde periode, toegezegd om haar huwelijk te kunnen realiseren, zal aflopen. Ondertussen roepen wij op onze solidariteit met haar op straat te blijven tonen, onze steun voor alle gevangen vechters te laten zien, en onze meest diepe minachting voor het systeem dat hen gegijzeld houdt om haar ellendige orde te beschermen.

Brief van de kameraad:

Kameraden, ik schrijf vanuit de Brieva gevangenis in Ávila, waar ze me net naartoe hebben gebracht na anderhalve maand in de Soto del Real gevangenis in Madrid, altijd in FIES en in het isolatie regime. Ik wilde dagen geleden al geschreven hebben, maar alle communicatie en informatie is bijzonder traag and beperkt, daarom heb ik het tot nu toe niet gedaan.

Ik waardeer alle uitingen en signalen van solidariteit en steun ontzettend. Ik heb ze zo sterk gevoeld dat ze dwars door de muren, de tralies en het hele systeem van controle en toezicht heen gingen. Hoe hard ze het ook proberen, ze zullen nooit in staat zijn onze wilskracht en onze keuze in opstand te komen, tegen deze wereld van complete miserie waarin ze ons dwingen te leven, tegen te houden of af te remmen.

Het zijn bij uitstek de moeilijkere omstandigheden die ons meer kracht en vastberadenheid geven om door te gaan met het slijpen van de vele fronten van strijd die we hebben, hier binnen net zoals daar buiten. De strijden voor de bevrijding van iedere vorm van onderdrukking and autoriteit zijn veelvoudig, net zoals de rechtvaardige en legitieme methodes en praktijken. Van de simpele weigering van autoriteit tot de aanval of de onteigening van een bank, om maar een paar voorbeelden te noemen… Wat altijd het belangrijkste is aan de acties is dat ze zichzelf kunnen verklaren en in zichzelf begrepen kunnen worden; door hun doelen, hun beslistheid en hun waarde.

Wanneer de verschillende strijden zich verbinden in een bredere context, vullen ze elkaar aan en maken ze elkaar sterker, en bovenal breken ze de scheiding tussen het dagelijkse en persoonlijke met het politieke, omdat alle beslissingen die we in onze persoonlijke levens maken uiteindelijk politiek worden, net zoals alle politieke besluiten die we nemen op een directe manier onze persoonlijke levens beïnvloeden. Alhoewel het duidelijk is dat we voorzichtig moeten zijn met iedere stap die we zetten om niet in de klauwen van de Staat en haar onderdanen te vallen, weten we dat strijd een prijs heeft, omdat de Staat en de media iedere keer antwoorden met meer repressie en een mediatieke jacht op iedereen die haar het hoofd biedt.

Voorlopig ben ik hier, maar waarschijnlijk zullen ze me binnenkort uitleveren aan Duitsland. Ik voel me sterk en levendig, klaar om deze situatie en wat er dan ook moge komen te trotseren. Boven alles trots op onze ideeën, onze waarden en onze anarchistische praktijken en het leven dat we nu kiezen en dat we iedere dag opnieuw kiezen…

Kracht en solidariteit voor iedereen en alle vechters, vervolgd en opgesloten!
De strijd gaat door, ze zullen ons nooit kunnen tegenhouden!

1 juni 2016
Centre Penintenciari Brieva (Avila, Spanje)

https://solidaritatrebel.noblogs.org

Gabriel Pombo da Silva is vrij!

Gabriel Pombo da Silva is eindelijk vrijgelaten uit de gevangenis. Ze willen hem over 45 dagen weer opsluiten, waardoor hij geen andere keus heeft dan ondergronds te gaan. In een brief (zie hieronder) uitte Gabriel zijn dankbaarheid en liefde aan allen die in de afgelopen 30 jaar bij hem stonden en maakte hij duidelijk dat hij de strijd tegen gevangenissen voort zal zetten.

Een strijd waarin hij nooit de libertaire kameraden die gevangen gehouden worden door de Spaanse staat (en de rest van de wereld) zal vergeten; in het bijzonder Mónica Caballero, Francisco Solar, Claudio Lavazza, en de compañera die werd gearresteerd op 13 april in Barcelona en nu wordt geconfronteerd met uitlevering aan Duitsland.

De anarchistische kameraad Gabriel Pombo da Silva heeft al meer dan 30 jaar in de gevangenis doorgebracht, waarvan een twintigtal in de Spaanse gevangenissen. Hij heeft daarenboven opgebokst tegen de waaier aan straffen en isolatieregimes waarover de staat beschikt om degenen die niet aan haar eisen toegeven te proberen breken. Gabriel maakt deel uit van degenen voor wie de opsluiting niet het einde van de revolte betekent, noch van de verlangens naar vrijheid. In de jaren 80 en 90 werd het Spaanse gevangenissysteem flink dooreengeschud door vele individuele en collectieve daden van verzet en aanval, van opstanden tot ontsnappingspogingen. Omwille van zijn deelname kreeg Gabriel, net zoals zovele anderen, het regime FIES [1] opgelegd, bedoeld om elke poging tot rebellie uit te roeien.

Maar een hevige strijd [2] antwoordde op de invoering van dit splinternieuwe straf- en controlesysteem. De strijd werd van binnenuit gevoerd door gevangenen die systematisch gefolterd en in extreme isolatie gehouden werden. Van buitenuit werd de strijd gesteund door vele initiatieven en solidariteitsacties. Zowel op nationaal als op internationaal vlak werd de kritiek in woord en daad van de gevangenismaatschappij ontwikkeld die we moeten vernietigen voordat die ons kapotmaakt. Dit gevecht heeft vele levens en gemoederen getekend en heeft aangetoond dat de poging om individuen te breken en komaf te maken met de revolte de macht duur te staan kan komen.

In oktober 2003 besliste Gabriel om niet terug te keren naar de gevangenis na een verlof. Op 28 juni 2004 wordt hij in de buurt van Aken (Duitsland) na een politiecontrole die slecht afliep en ondanks een vuurgevecht om niet in de handen van de politie te vallen, gearresteerd in gezelschap van zijn zus Begona en de kameraden Bart de Geeter en José Fernandez Delgado (die eveneens op de vlucht was voor de Spaanse gevangenis). Deze opsluitingen en het proces dat plaatsvond in Aken kregen internationale weerklank binnen de anarchistische beweging. Het was wederom de gelegenheid om de gevangenishel aan te klagen en de praktijken van solidariteit te verspreiden.

Eén van zijn manieren om uit deze vorm van isolatie te raken was om een briefwisseling te onderhouden met de kameraden. Hij bleef met zijn brieven en hongerstakingen meedoen aan verschillende solidariteitsinitiatieven en offensieven in de hele wereld: tegen de opsluiting en de autoriteit in al haar vormen. De continuïteit, het doorzettingsvermogen en de wil om het bestaande te subverteren is niet naar de smaak van de machtigen; verschillende staten willen hem, net zo als anderen, deze gevechten zowel binnen als buiten de muren doen betalen.

[1] Dit classificatiesysteem voerde een hele reeks speciale regimes in waaraan de gevangenen kunnen onderworpen worden naargelang hun profiel en hun conflictualiteit. De FIES-1 Control Directo – het zwaarste regime – was bedoeld voor de zwarte schapen van de gevangenisadministratie.

[2] In 1999 begon een strijd van tientallen gevangenen vanuit de bunkers met de volgende eisen: afschaffing van het FIES-regime en van de isolatie, vrijlating van alle gevangenen die ongeneeslijk ziek zijn, stopzetting van de verspreiding van de gevangenen en vrijlating van alle gevangenen die drie vierde van hun straf hebben uitgezeten.

————————————-

“Anarchism concerns the individual, not only with regards to collectivity but also with regards to itself’. Anarchism is not directed at the “citizen” but to people.” – Albert Libertad.

Dear comrades,

Finally, after endless games and chicanery by the prison institution and the ministry of the interior they were forced to obey their own laws, which they constantly break, here I am finally free, writing these first words of gratitude and love to all those who over these past 30 years have accompanied me and reaffirmed my own anarchist beliefs, putting into practice the basic values and principles of anarchism like mutual support and solidarity and have finally managed to pluck me from the clutches of the prison beast which I will continue fighting from the street without forgetting, obviously, the combat being waged outside.

I am certain that even in all of this I am very privileged to have had the support of comrades, because there are many who do not have this possibility. In the coming days we will send out statements in more specific terms about what concerns our movement and possible strategies that we must develop so that we can cure the revolutionary anarchism of our elders of all institutionalism and insubstantial chatter. I want to be clear that I will never forget our libertarian comrades imprisoned in the spanish state and around the world, particularly Mónica, Francisco, Claudio, and the latest comrade to be arrested who will soon be extradited to the german state, and many more unnamed.

There is still so much to do, I know, and it will certainly not remain undone due to lack of will, passion and commitment. In these moments I won’t refer to the pettiness implemented by the prison administration to try to impede my release because we will be documenting this with official papers that denote, clearly, how crude and cunning the justice administration in this country is.

I am free and apparently in 45 days they intend to imprison me again, they will unleash their hounds on me. Obviously, I will not go voluntarily or participate in any way in any kind of agreement or negotiated release with those disgusting people. Therefore I suppose that I have no choice but to continue, as always, fighting from the shadows, supporting those processes and anti-authoritarian projects that I consider it necessary to give life to with all the means I can reach from my imposed clandestinity.

It would be impossible to mention here all the people and organisations that have supported me throughout all these years, because they are too many. I only want them to know that they can count on me yesterday, today and forever for anarchism and social revolution.

Today, from a place outside the walls, huge greetings to all my sisters and brothers in latin america and southern europe, with the confidence that we will find ourselves on this journey and project of emancipation that is our lives in struggle.

Gabriel Pombo da Silva
10th June, 2016.

Onmiddellijke vrijheid voor Gabriel Pombo da Silva zonder verdere vertraging!

Er schijnt licht aan het eind van de tunnel voor Gabriel Pombo da Silva, welke al meer dan 30 jaar in Spaanse en Duitse gevangenissen heeft doorgebracht.

Hij was verplaatst van Duitsland naar Spanje om een gevangenisstraf van 3 jaar en 7 maanden uit te zitten wegen een Europese detentie bevel door het gerecht van Albacete, waar hij net na de toepassing van een gerechtelijk bevel heeft afgerond. Dezelfde rechtbank heeft daarom een bevel uitgevaardigd voor zijn onmiddellijke vrijlating op 17 mei. Kameraden zijn naar de gevangenis gegaan om hem buiten te begroeten tijdens de dagen die volgden. Tevergeefs echter. Hij zit namelijk nog steeds achter tralies.Het directie van de gevangenis waar hij op dit moment zit (La Moraleja gevangenis in Dueñas, provincie Palencia) en verschillende gerechtelijke instanties zoals het hof van Girona hebben geen tijd verloren laten gaan met in het indienen van een aantal dubieuze procedures om Gabriel’s vrijlating te voorkomen. Deze procedures zijn gericht op verlenging van zijn detentie voor onbepaalde tijd , ondanks het feit dat hij heeft verschillende beroepen heeft lopen.

Het feit dat de staat de wetten voor zijn eigen voordeel gebruikt en als eerste te vertrapt is niets nieuws, ondanks al hetgeen wat diegene die de democratie verdedigen ook zeggen. Het is ook geen verrassing dat de politie agenten bereid zijn om alle middelen te gebruiken tegen diegene die het niet met hun eens zijn.

In Spanje, zoals overal, zijn de verscherping van wetten, de repressieve golven tegen ‘subversieve elementen’ en brandmerken van de ‘terroristische’ dreigingen manieren om de wereld recht te krijgen en het dwingen tot een systeem te aanvaarden op basis van uitbuiting en overheersing tegen elke prijs. Het gevangen nemen en houden van gevangenen die, net als Gabriel, blijven hun weigering van gezag en onderdrukking uit te drukken is een manier van hun kidnappen, en een duidelijke boodschap afgeven aan degenen die op een of andere manier deze sociale orde aanvalt.

Berichten vanuit de gevangenissen stellen de condities aan de kaak waarin constante afpersing van de bewaking vaak naar buiten komt. Als repressie en gevangenis herstructurering hebben bijgedragen tot het tijdelijk stoppen van de collectieve strijd binnen, zijn ze er niet in geslaagd om de opstand, die soms echo’s heeft buiten de muren, volledig uit te roeien. Het is deze spreiding en breken van verneveling waarvan de macht schrikt en waartegen de staat en zijn lakeien een vuile oorlog aan het uitvoeren zijn met behulp van fysieke en psychologische druk in combinatie met de gebruikelijke juridische en gevangenis gebaseerde manoeuvres.

De situatie van de anarchistische kameraad Gabriel Pombo da Silva laat duidelijk zien dat hij nog steeds in het zicht is van de instellingen, die hem willen begraven in hun kerkers voor wat hij is, wat hij denkt en blijft uitdrukken.

Solidariteit is een manier om te reageren op deze oorlog die wordt ontketend tegen rebellen.
Moge ieder individu zichzelf uitdrukken in de manier waarop diegene zich geschikt acht.
Vrijheid voor iedereen! Onmiddellijke vrijlating van Gabriel Pombo da Silva!

Fax campagne voor de onmiddellijke vrijlating van Gabriel Pombo da Silva
Naar aanleiding van het bovenstaande communiqué, waar de situatie van de ontvoerde anarchistische Gabriel Pombo da Silva is verteld, werd een internationale fax campagne voorgesteld als een manier om de druk voor zijn vrijlating te verhogen. Het idee is om deze vorm van protest van woensdag 8 juni tot en met zaterdag 11 juni te concentreren.

11 juni – de dag van solidariteit met de lange termijn gevangenen
Deze dag is een jaarlijkse dag van solidariteit met lange-termijns gevangenen. Zij in het bijzonder riskeren het om vergeten te worden in een gevangen-ondersteunings model die gebaseerd is op reacties van staatsrepressie. Wij zijn vastberaden om een nieuw model van solidariteit op te bouwen die er voor zowel de lange termijn kan zijn als flexibel is in het antwoorden op veranderingen. Het is ook belangrijk om verbindingen te bouwen tussen gevangenen die strijden. In plaats van terug te vallen op statische netwerken van persoonlijke contacten. Meer uitleg over de context en strategie van 11 juni kan gevonden worden op: http://june11.org/about.

Hieronder vindt je een voorstel voor een fax die gestuurd kan worden aan de contacten die aan het einde van deze tekst vermeld worden.

(ES)
En enero del 2013, Gabriel Pombo da Silva fue extraditado de Alemania bajo una orden europea de extradición (OEDE) emitida por la Audiencia de Albacete por una condena de 3 años y 7 meses. Contestando a la petición de la Fiscalía de Colonia, esta misma audiencia de Albacete, reconoció que Gabriel había cumplido su condena y el 17 de mayo, aplicándole las redenciones que le corresponden desde que llegó al estado español, emitió una orden de excarcelación inmediata. No obstante, nuestro compañero, a quien ni siquiera le fue notificada esta orden por la dirección del centro penitenciario de La Moraleja (Dueñas, provincia de Palencia), sigue allí detenido de forma totalmente ilegal, dado que esta detención va en contra no sólo de un auto judicial, sino también de los tratados europeos que rigen el procedimiento de extradición. Por lo cual, exigimos la inmediata puesta en libertad de Gabriel Pombo da Silva sin más dilaciones.

(EN)
In January 2013, Gabriel Pombo da Silva was extradited from Germany under a European Extradition Order issued by the Court of Albacete for a 3 year and 7 month sentence. Answering an appeal from Cologne’s prosecutors the same court in Albacete recognized that Gabriel has served his sentence and on the 17th of May, after the application of the judicial decree, issued an immediate release order. However, our comrade, who was not notified of this order by the management of La Moraleja prison (in Dueñas, province of Palencia), is still being illegally detained, as his detention goes against not only a judicial decree but also the European treaty that ruled his extradition. For this, we demand the immediate release of Gabriel Pombo da Silva without further delay.

Contacts:
C. P. La Moraleja, Dueñas (Palencia)
Fax: 0034-979 71 63 15

Instituciones Penitenciarias
Fax: 0034-913 35 40 52

Subdirección General de Penas y Medidas Alternativas Myriam Tapia Ortiz
Fax: 0034-913 35 40 63

Juzgado de lo penal n°2 de Girona
Fax: 0034-972 18 17 94

Dit is een grove vertaling van deze Engelse tekst: https://en-contrainfo.espiv.net/2016/06/08/spanish-prisons-immediate-rel…

Meer informatie over Gabriel is te vinden op: https://en-contrainfo.espiv.net/tag/gabriel-pombo-da-silva/

Oproep tot verbreiding van de solidariteit met de gevangen kameraad in Soto del Real in afwachting van uitlevering

Zoals vele van jullie al weten, zou de kameraad die op 13 april opgesloten werd vanwege een beschuldiging van deelname aan de onteigening van een bank in de Duitse stad Aken, in de komende dagen uitgeleverd kunnen worden. In de maand die voorbij is gegaan sinds haar opsluiting zat ze opgesloten onder isolatievoorwaarden in de Soto del Real gevangenis in Madrid, maar momenteel zijn er indicaties dat ze ieder moment aan de Duitse autoriteiten overhandigd zou kunnen worden.

Haar uitlevering aan Duitsland betekent dat ze (nog verder) verwijderd wordt van haar omgeving en de mensen die haar liefhebben, evenals dat ze gedwongen opgesloten gaat worden in een gevangenissysteem dat veel gebruik maakt van isolatie, en zo de communicatie van politieke gevangenen (nog) moeilijker maakt, zowel naar buiten toe als met andere gevangenen.

Daarom roepen we op tot mobilisatie en strijd, een oproep om deze samenwerkingsmanoeuvre tussen de Europese Staten tegen een strijdende kameraad niet voorbij te laten gaan zonder antwoord, die laat zien dat ze aanval tegen haar ook een aanval tegen ons allemaal is, tegen iedereen die vecht tegen het kapitalistische systeem en de ellende die ze oplegt met haar logica.

Vanuit Barcelona hebben we opgeroepen tot een manifestatie op de dag na de aankondiging van haar uitlevering, en jullie zouden ons heel vrolijk maken door OP TE ROEPEN VOOR JE EIGEN MOBILISATIES EN ACTIES VAN ELKE SOORT IN JULLIE EIGEN DORPEN EN STEDEN, op dezelfde dag als de manifestatie in Barcelona.

We willen haar in vrijheid, we willen haar dichtbij!
Vrijheid voor vechtende en vervolgde gevangenen!
Niet eén kameraad alleen in de handen van de Staten!

Opgesloten anarchist Martin Ignačák is in hongerstaking gegaan (Tsjechië)

Op vrijdag 27 mei 2016 ging anarchist Martin Ignačák, beschuldigd van terrorisme, in de voorhechtenisgevangenis van Pankrác in hongerstaking. Hij deed dit omdat het Stedelijk Gerecht van Praag op 29 april 2016 besloot hem zijn vrijlating te gunnen, maar de openbare aanklager ging tegen deze beslissing in beroep bij het Hooggerechtshof in Praag. Op vrijdag 27 mei 2016 besloot het Hooggerechtshof in Praag om de voorhechtenis te verlengen. Daardoor besloot de anarchist om te protesteren door in hongerstaking te gaan, en dus is hij gestopt met het innemen van voeding en vloeistoffen. Dit type hongerstaking bedreigt het leven van de hongerstaker na een week.

Gedurende het onderzoek van een jaar naar de voorbereiding van een vermeende terroristische aanval heeft de opgesloten anarchist alle legale opties uitgeput om een objectieve procedure van de respectieve organen actief in de criminele procedures te verkrijgen. Geen van zijn pogingen hadden enig effect. Daarom kiest hij nu voor deze radicale vorm van expressie, om aandacht te trekken voor zijn gemanipuleerde politiezaak. “Ik beschouw de aanpak van de rechercheurs en de politie als erg problematisch, het is een bedreiging voor de vrijheid van elke mens, een bedreiging voor de vrije meningsuiting, een bedreiging voor het activisme voor een betere wereld, en het gaat niet alleen anarchisten aan.”

Martin wordt vervolgd in de zogenaamde zaak Fénix van april 2015, waarin in totaal 5 mensen beschuldigd werden van de voorbereiding van en schuldig verzuim m.b.t. het informeren over een terroristische aanval op een militaire transporttrein. Martin is de enige die al de hele tijd in gevangenis wordt vastgehouden en door de interventie van de openbare aanklager is zijn detentie nu verlengd. Als reden voor de extensie van de voorhechtenis gaf de openbare aanklager een verklaring van een politieagent die de anarchistische beweging in 2014 infiltreerde. Op basis van zijn verklaring trok de openbare aanklager de conclusie dat Martin zou kunnen proberen ontsnappen naar Spanje. Een andere reden, volgens hem, is dat Martin “gelinkt is aan de zogenaamde Síť revolučních buněk (SRB)/Netwerk van Revolutionaire Cellen en bijgevolg ook aan vergelijkbare organisaties in het buitenland”. De politie sprak over de SRB toen ze aan Fénix begonnen en gaven informatie aan de media. “Alle connecties tussen de vijf aanvallen toegeschreven aan de SRB en alle gearresteerden en beklaagden zijn weerlegd. Zelfs de rechercheurs zelf hebben het uitgesloten,” zegt Martin.

Op dit moment is Martin de tweede langste gedetineerde gevangene in de voorhechtenisgevangenis van Pankrác. Reeds 13 maand leeft hij daar onder omstandigheden die zijn psychologische en fysieke staat negatief beïnvloeden. Men weigert hem bijvoorbeeld eten vrij van dierlijke producten te geven, wat betekent dat hij praktisch geen toegang tot warm eten heeft. Vrienden die hem zijn komen bezoeken zijn bij naam genoemd in de aanklacht. Politie van de departement bestrijding van georganiseerde misdaad zijn begonnen met het verzamelen van informatie over Martins zus, enkel omdat ze haar broer probeert te ondersteunen op elke manier die ze kan.

Voor Martin zou voorwaardelijke vrijlating betekenen dat hij na 13 lange maanden zijn vrienden, familie en de natuur weer zou kunnen zien, en dat hij niet meer onderworpen wordt aan emotionele en fysieke ontbering.

Update zondag 29 mei: Martin’s zus Pavla B. is haar broer in zijn protest bijgetreden en deze ochtend is ze zelf ook met een hongerstaking begonnen.

Voor meer informatie, ga naar antifenix.noblogs.org.

Tekst vertaald uit het Engels. Originele tekst: https://antifenix.noblogs.org/post/2016/05/29/imprisoned-anarchist-martin-ignacak-has-gone-on-hunger-strike/