Tag Archives: solidariteit

Oproep tot solidariteit met Martin Ignačák

Posted on by

Het Anarchist Black Cross Tsjechië en het Antifenix Collective roepen op tot acties in internationale solidariteit met de repressie tegen anarchisten in Tsjechië. De repressie heeft het label Operatie Fenix gekregen van de staat – waarbij 8 mensen beschuldigd of vervolgd worden, waarvan sommige een levenslange gevangenisstraf boven het hoofd hangt, en waarbij vele andere activisten lastiggevallen en ondervraagd worden door de politie, waarbij er verscheidene huiszoekingen zijn uitgevoerd en waarbij er heel wat zaken in beslag zijn genomen.

De oproep tot solidariteit is om iedereen te steunen die vervolgd wordt of enigszins geraakt wordt door de repressie, maar in het bijzonder om Martin Ignacak te steunen, een anarchist die in de val werd gelokt en beschuldigd wordt van het voorbereiden van een terroristische aanval, een plan van twee infiltranten. Martin zit momenteel al bijna veertien maanden in de cel in verschrikkelijke omstandigheden, en als antwoord is hij in hongerstaking gegaan. Vooral op plaatsen waar je Tsjechische ambassades of consultaten hebt kan je tonen dat grenzen anarchistische solidariteit niet kunnen tegenhouden.

Martin zijn Engels is niet erg goed, maar toch zal hij meer dan blij zijn met post. Zijn adres :

Martin Ignačák 10.8.1986
V.V. Praha – Pankrác
P.O.BOX – 5
Praha 4
140 57
Czech Republic.

Onmiddellijke vrijheid voor Gabriel Pombo da Silva zonder verdere vertraging!

Posted on by

Er schijnt licht aan het eind van de tunnel voor Gabriel Pombo da Silva, welke al meer dan 30 jaar in Spaanse en Duitse gevangenissen heeft doorgebracht.

Hij was verplaatst van Duitsland naar Spanje om een gevangenisstraf van 3 jaar en 7 maanden uit te zitten wegen een Europese detentie bevel door het gerecht van Albacete, waar hij net na de toepassing van een gerechtelijk bevel heeft afgerond. Dezelfde rechtbank heeft daarom een bevel uitgevaardigd voor zijn onmiddellijke vrijlating op 17 mei. Kameraden zijn naar de gevangenis gegaan om hem buiten te begroeten tijdens de dagen die volgden. Tevergeefs echter. Hij zit namelijk nog steeds achter tralies.Het directie van de gevangenis waar hij op dit moment zit (La Moraleja gevangenis in Dueñas, provincie Palencia) en verschillende gerechtelijke instanties zoals het hof van Girona hebben geen tijd verloren laten gaan met in het indienen van een aantal dubieuze procedures om Gabriel’s vrijlating te voorkomen. Deze procedures zijn gericht op verlenging van zijn detentie voor onbepaalde tijd , ondanks het feit dat hij heeft verschillende beroepen heeft lopen.

Het feit dat de staat de wetten voor zijn eigen voordeel gebruikt en als eerste te vertrapt is niets nieuws, ondanks al hetgeen wat diegene die de democratie verdedigen ook zeggen. Het is ook geen verrassing dat de politie agenten bereid zijn om alle middelen te gebruiken tegen diegene die het niet met hun eens zijn.

In Spanje, zoals overal, zijn de verscherping van wetten, de repressieve golven tegen ‘subversieve elementen’ en brandmerken van de ‘terroristische’ dreigingen manieren om de wereld recht te krijgen en het dwingen tot een systeem te aanvaarden op basis van uitbuiting en overheersing tegen elke prijs. Het gevangen nemen en houden van gevangenen die, net als Gabriel, blijven hun weigering van gezag en onderdrukking uit te drukken is een manier van hun kidnappen, en een duidelijke boodschap afgeven aan degenen die op een of andere manier deze sociale orde aanvalt.

Berichten vanuit de gevangenissen stellen de condities aan de kaak waarin constante afpersing van de bewaking vaak naar buiten komt. Als repressie en gevangenis herstructurering hebben bijgedragen tot het tijdelijk stoppen van de collectieve strijd binnen, zijn ze er niet in geslaagd om de opstand, die soms echo’s heeft buiten de muren, volledig uit te roeien. Het is deze spreiding en breken van verneveling waarvan de macht schrikt en waartegen de staat en zijn lakeien een vuile oorlog aan het uitvoeren zijn met behulp van fysieke en psychologische druk in combinatie met de gebruikelijke juridische en gevangenis gebaseerde manoeuvres.

De situatie van de anarchistische kameraad Gabriel Pombo da Silva laat duidelijk zien dat hij nog steeds in het zicht is van de instellingen, die hem willen begraven in hun kerkers voor wat hij is, wat hij denkt en blijft uitdrukken.

Solidariteit is een manier om te reageren op deze oorlog die wordt ontketend tegen rebellen.
Moge ieder individu zichzelf uitdrukken in de manier waarop diegene zich geschikt acht.
Vrijheid voor iedereen! Onmiddellijke vrijlating van Gabriel Pombo da Silva!

Fax campagne voor de onmiddellijke vrijlating van Gabriel Pombo da Silva
Naar aanleiding van het bovenstaande communiqué, waar de situatie van de ontvoerde anarchistische Gabriel Pombo da Silva is verteld, werd een internationale fax campagne voorgesteld als een manier om de druk voor zijn vrijlating te verhogen. Het idee is om deze vorm van protest van woensdag 8 juni tot en met zaterdag 11 juni te concentreren.

11 juni – de dag van solidariteit met de lange termijn gevangenen
Deze dag is een jaarlijkse dag van solidariteit met lange-termijns gevangenen. Zij in het bijzonder riskeren het om vergeten te worden in een gevangen-ondersteunings model die gebaseerd is op reacties van staatsrepressie. Wij zijn vastberaden om een nieuw model van solidariteit op te bouwen die er voor zowel de lange termijn kan zijn als flexibel is in het antwoorden op veranderingen. Het is ook belangrijk om verbindingen te bouwen tussen gevangenen die strijden. In plaats van terug te vallen op statische netwerken van persoonlijke contacten. Meer uitleg over de context en strategie van 11 juni kan gevonden worden op: http://june11.org/about.

Hieronder vindt je een voorstel voor een fax die gestuurd kan worden aan de contacten die aan het einde van deze tekst vermeld worden.

(ES)
En enero del 2013, Gabriel Pombo da Silva fue extraditado de Alemania bajo una orden europea de extradición (OEDE) emitida por la Audiencia de Albacete por una condena de 3 años y 7 meses. Contestando a la petición de la Fiscalía de Colonia, esta misma audiencia de Albacete, reconoció que Gabriel había cumplido su condena y el 17 de mayo, aplicándole las redenciones que le corresponden desde que llegó al estado español, emitió una orden de excarcelación inmediata. No obstante, nuestro compañero, a quien ni siquiera le fue notificada esta orden por la dirección del centro penitenciario de La Moraleja (Dueñas, provincia de Palencia), sigue allí detenido de forma totalmente ilegal, dado que esta detención va en contra no sólo de un auto judicial, sino también de los tratados europeos que rigen el procedimiento de extradición. Por lo cual, exigimos la inmediata puesta en libertad de Gabriel Pombo da Silva sin más dilaciones.
(EN)
In January 2013, Gabriel Pombo da Silva was extradited from Germany under a European Extradition Order issued by the Court of Albacete for a 3 year and 7 month sentence. Answering an appeal from Cologne’s prosecutors the same court in Albacete recognized that Gabriel has served his sentence and on the 17th of May, after the application of the judicial decree, issued an immediate release order. However, our comrade, who was not notified of this order by the management of La Moraleja prison (in Dueñas, province of Palencia), is still being illegally detained, as his detention goes against not only a judicial decree but also the European treaty that ruled his extradition. For this, we demand the immediate release of Gabriel Pombo da Silva without further delay.

Contacts:
C. P. La Moraleja, Dueñas (Palencia)
Fax: 0034-979 71 63 15

Instituciones Penitenciarias
Fax: 0034-913 35 40 52

Subdirección General de Penas y Medidas Alternativas Myriam Tapia Ortiz
Fax: 0034-913 35 40 63

Juzgado de lo penal n°2 de Girona
Fax: 0034-972 18 17 94

Dit is een grove vertaling van deze Engelse tekst: https://en-contrainfo.espiv.net/2016/06/08/spanish-prisons-immediate-rel…

Meer informatie over Gabriel is te vinden op: https://en-contrainfo.espiv.net/tag/gabriel-pombo-da-silva/

Solidariteit en medeplichtigheid met de gearresteerde kameraden in Brenner (Italië)!

Posted on by

Apocalyptische scenario’s van een fascistische toekomst, rechtse krachten die terrein winnen in Europa, muren die worden opgetrokken en grenzen die gesloten worden, deportaties en detentiecentra.

De leiders van het globale kapitalisme staan op het punt de Brenner pas te sluiten om de doorgang van menselijke wezens te stoppen. Mensen moeten ten alle koste gestopt worden, zelfs als dat de grondwettelijke principes van de EU zelf tegenspreekt, terwijl die EU in elkaar stuikt. door de confrontatie met de eerste migratiegolf.

We wisten erg goed wat we konden verwachten op de ‘Destroy the borders in Brenner and everywhere’ demonstratie van 7 mei; we wisten perfect wat het betekende om in een niet-aangevraagde demo door een 370 meter brede bergpas van berg naar berg te stappen. We wisten erg goed dat de geografie van de plaats tegen ons was.

We wisten dit allemaal. Maar we wisten ook dat als iemand ons in een toekomst gemaakt van hekken, prikkeldraad en muren iemand ons zou vragen: “Waar waren jullie toen ze de zoveelste muur bouwden in Europa?”, we zouden kunnen zeggen dat we die naar beneden proberen te strekken, de eerste stenen smijtend in navolging van het traject van solidariteit en strijd samen met migranten dat begon in Monza, en in steun aan de No Border mobilisaties en praktijk van Ventimiglia tot Calais.

Het was de bedoeling dat het een dag van strijd zou zijn en dat was het ook. Er was wat moed voor nodig, maar het geluk staat niet altijd aan de kant van de moedigen. Verschillende momenten waarin mensen gestopt werden veranderden in arrestaties: twee vrouwelijk kameraden en vier mannelijke kameraden worden nu in de gevangenis vastgehouden na een lang verblijf in het politiestation van Brenner.

Eén van hen is onze kameraad, vriend en broeder Cristian ‘Sicho’ naar wie onze totale solidariteit en medeplichtigheid gaat, die zaterdag al begon met een spontane betoging in de straten van Monza zodra het nieuws van de arrestatie zich verspreidde.

Zondag verschenen er verscheidene spandoeken aan het Masnada stadium en tijdens een concert in de hardcore scene waar Sicho deel van is. In Bolzana droegen groeten aan de gevangenen buiten de bak onze warmte binnen de muren en toonden ze de gearresteerde kameraden dat ze nooit alleen gelaten zullen worden.

Vandaag (27 mei) zal er een hoorzitting plaatsvinden in het gerechtshof van Bolzano om te beslissen over verdere detentie, en er is een oproep om daar vanaf 9u ’s morgens te betogen.

De solidariteit komt nu pas op gang, we zijn niet kort van adem.

SICHO, SABRINA, MIRIAM, NEMO, STEFANO, LUCA NU VRIJ!
VERNIETIG ALLE GRENZEN!
TOT DE GEVANGENISSEN ENKEL RUÏNES ZIJN!

Foa Boccaccio 003
CordaTesa
Tarantula

Vertaald uit het Engels. Oorspronkelijk tekst: https://325.nostate.net/2016/05/27/solidarity-and-complicity-with-the-comrades-arrested-in-brenner-italy/#more-19899

Staats- en bedrijfsmoordenaars bestrijden begint met zeggen dat het nodig is

Posted on by

De Anarchistische Muurkrant, geplakt in een aantal wijken in Den Haag waar de bevolking het meest last heeft van staatsrepressie, mag niet gezien worden. Het zou de door institutioneel racisme geplaagde bevolking wel eens op het idee kunnen brengen om het niet meer te pikken. En dus is er iemand opgepakt en beschuldigd van ‘opruiing’ en ‘aanzetten tot geweld’.

De Anarchistische Muurkrant, geplakt in een aantal wijken in Den Haag waar de bevolking het meest last heeft van staatsrepressie, mag niet gezien worden. Het zou de door institutioneel racisme geplaagde bevolking wel eens op het idee kunnen brengen om het niet meer te pikken. En dus is er iemand opgepakt en beschuldigd van ‘opruiing’ en ‘aanzetten tot geweld’.

Een paar weken geleden: de poster ‘De Vries en Verburg – uw duurzame partner in deportaties’, mag ook niet gezien worden. Het bedrijf heeft liever niet dat bekend wordt dat zij een gezinsgevangenis voor vluchtelingen bouw(d)en op Kamp Zeist. En dus zijn er twee mensen opgepakt en gedagvaard wegens ‘smaadschrift’.

In het eerste geval is dus de aanklacht ‘opruiing en aanzetten tot geweld’. In het tweede geval het lichtere ‘smaadschrift’. Overeenkomst is dat de staat haar waakhonden erop uit stuurt om meningen die hen niet aanstaan ongehoord en ongezien te maken. Nieuw is het niet. Menigeen heeft al ervaren wat het is om vanwege het verkondigen van een mening het doelwit van staatsrepressie te zijn. Het anti-autoritaire en anarchistische gedachtengoed zit de staat dwars en zo hoort het ook. Als dat niet zo was, deden we iets niet goed. Dan waren we ingekapseld of geïntimideerd. Dan hadden we onze ideeën verloochend, ingeruild voor privileges en voorrechten. Ja, het is de bedoeling dat de staat de hete adem van verzet voelt. Het is de bedoeling dat waarheden aan het licht komen. Het is de bedoeling dat de roep om opstand mensen motiveert. Wat mij betreft wel. En daarom deel ik de Anarchistische Muurkrant bij dit artikel.

Want verzet begint met gedachten en woorden. Het begint met: dit gebeurt en wordt systematisch onder tafel geschoven en laten we hier iets aan doen. Het begint met iemand of een groep mensen die dat uitspreekt. Laten we de stilte doorbreken. Laten we de straat op gaan. Laten we terugslaan indien nodig. Het begint met: we laten ons niet registreren, fotograferen, controleren. We laten ons niets verbieden, ons achtervolgen en lastig vallen. Het begint met: En dat laten we niet alleen ons niet gebeuren, maar ook een ander, die daar nog veel meer last van heeft dan wij, niet. Het begint met de stelling: vrijheid is pas vrijheid als iedereen vrij is. Het begint met: solidariteit. En dat zijn gevaarlijke woorden voor de staat.

Solidariteit met de onderdrukten! Solidariteit met de gevangenen van de staat! Solidariteit met migranten! We hebben genoeg staatsmoorden gezien. Staatsmoorden door de waakhonden die jachthonden worden en er op los slaan, schieten en wurgen. Men noemt hen: politie, marechaussee. Staatsmoorden door de schrijftafelmoordenaars achter hun bureaus, die van de ambtenaren van IND en DT&V, van burgermeesters, van ministers en staatssecretarissen en minister-presidenten en alle andere politici die alleen maar op electoraal gewin uit zijn en daarvoor mensen vertrappen die al vertrapt zijn.

We hebben genoeg gezien van de profiteurs van al dat staatsgeweld, van hen die winst maken door uit te voeren en voor te bereiden, van bewakingsbedrijven en bouwbedrijven, architecten en financiers, deurwaarders en incassobureaus: zij die zich verschuilen achter beleid en achter geld dat verdiend moet worden aan gevangenissen en deportaties, aan huisuitzettingen en belastingschulden. Genoeg!

De lijst met slachtoffers is eindeloos en zelfs dan nog niet volledig omdat niet alle slachtoffers zichtbaar zijn. Denk aan de wanhopige zelfmoorden en sterfgevallen op straat, in gevangenissen en detentiecentra en het lot van gedeporteerden. Denk aan al die mensen onderweg naar een veilig leven in Europa die verdrinken of worden doodgeschoten door grenswachten. Onzichtbaar buiten en binnen de grenzen. De staat wil controle en dat mag levens kosten. De opstand in de Schilderswijk begon met de verwurging van Mitch Henriquez, maar voor hem gingen Rishi Chandrikasing en vele anderen. Voor hen en na hen werden arrestanten zwaar mishandeld. Denk aan Mustafa Sealiti die er een hernia aan heeft overgehouden. Afgelopen week bleek uit door Buro Jansen & Janssen opgevraagde documenten dat een onderzoek naar het racistische politieoptreden in de Haagse Schilderswijk direct door de politie is beïnvloed om te voorkomen dat de conclusie de waarheid aan het licht zou brengen. Namelijk deze waarheid: De Haagse politie is racistisch. Het is niet de enige waarheid die verborgen wordt gehouden. Wie weet wat er gebeurt met al die vluchtelingen en hun kinderen nadat ze door de Neederlandse staat, door de EU, door Turkije namens de EU, over de grens zijn gezet? Er is niemand die dat bijhoudt.

Opstand tegen de staat en verzet tegen die politie is terecht en noodzakelijk. Hoe lang kunnen mensen nog verdragen dat ze niet ongestoord over straat kunnen? Dat ze moeten vrezen voor arrestaties en invallen en zelfs voor hun leven? Als de staat spreekt over oproepen tot geweld, moet die staat zichzelf als eerste opheffen want de wetboeken doen niets anders dan oproepen tot geweld. Staatsgeweld in handen gegeven van ambtenaren in kantoren die beslissingen over het lot van mensen mogen nemen. Staatsgeweld in handen gegeven van de uniformdragers op straat die zijn uitgerust met een groot scala aan wapens om die beslissingen uit te voeren. Allen zijn zij uit hoofde van hun functie verheven boven elke verdenking van machtsmisbruik omdat macht hebben per definitie machtsmisbruik is. Vervolgd zullen zij nooit worden voor mishandeling, bedreiging, doodslag of moord, behalve om hen vrij te kunnen spreken en zo de schuld bij hun slachtoffers te leggen. Nimmer zijn zij aansprakelijk of verantwoordelijk te houden.

Ik begon met te zeggen: Staats- en bedrijfsmoordenaars bestrijden begint met zeggen dat het nodig is. De Anarchistische Muurkrant wordt nu gezien als opruiing. En hierna? Het wetsartikel 131 (opruiing) is vanouds in gebruik om revolutie te voorkomen en de kop in te drukken, net zoals het wetsartikel 261 (smaad) bedoeld is om de waarheid geweld aan te doen, en artikelen die belediging (bijvoorbeeld van ‘Het Koningshuis’ of een ‘Bevriend Staatshoofd’ of een smeris) strafbaar stellen bedoeld zijn om gehoorzaamheid af te dwingen want gezagsdragers, daar hoor je voor te buigen.

Verzet tegen al deze uitingsverboden wordt met de dag noodzakelijker. We horen een hoop boegeroep over het inperken van de pers- en uitingsvrijheid in andere landen, en zelfs dat is selectief, maar Neederland loopt voorop wanneer meningen niet de staatsideologie van bij wetten en regels vastgelegd racisme, nationalisme, apartheid en vluchtelingenhaat onderschrijven. De beste manier om onze spreek- en demonstratieruimte terug te eisen, is door deze letterlijk te nemen. Dit kunnen we doen door bijvoorbeeld de Anarchistische Muurkrant die nu verboden is te verspreiden, via het web en op straat. Laat de repressie de boemerang zijn die keihard terugkomt in het lelijke smoelwerk van de staat. Laat elke poging tot censuur meer mensen doen opstaan om tot opstand op te roepen en eraan deel te nemen. Opstand, waar dan ook en wanneer dan ook. Wij mogen-, nee-, wij moeten ons beschermen tegen de staatsterreur, en de aanval is de beste verdediging.

Het initiatief aan de onderdrukten, de straten het terrein dat wij beter kennen dan de ambtenaren die er de camera’s hebben opgehangen. Opstand! Want er is één ding erger dan onderdrukking, en dat is toestaan dat je je laat onderdrukken.

Joke Kaviaar 29 april 2016

[Den Haag] Anarchistische Muurkrant verspreid. Één arrestatie voor ‘opruiing en aanzetten tot geweld’

Posted on by

Afgelopen zondagavond is er in Den Haag iemand gearresteerd op verdenking van het plakken van de Anarchistische Muurkrant. Hem word nu opruiing tegen het gezag, het aanzetten tot geweld en het plakken van posters ten laste gelegd. Hij is in verzekering gesteld en het OM wil hem donderdag voorgeleiden bij de rechter commissaris om hem nog langer vast te kunnen houden.

De afgelopen week hebben anarchisten honderden Muurkranten verspreid in o.a. de Haagse wijken Transvaal en de Schilderswijk. Het eerste nummer van de Muurkrant gaat over de opstand vorig jaar in de Haagse Schilderswijk. Hier kwamen duizenden mensen dagen lang in opstand tegen de politie en de staat na de moord op Mitch Henriquez, die door agenten dood werd gewurgd. Henriquez was het zoveelste slachtoffer van geweld door het racistische politiekorps van Den Haag. Het korps dat samen met het OM nog maanden lang jacht heeft gemaakt op de opstandelingen van afgelopen zomer.

Nu er alweer iemand vastzit en het er naar uit ziet dat het OM er alles aan gelegen is om hem zo lang mogelijk vast te houden op verdenking van het verspreiden van een poster met een tekst, is onze solidariteit uiten het enige wat wij kunnen doen. Solidariteit door actie. Hier onder kan je de Anarchistische Muurkrant downloaden. Print de Muurkrant en verspreid hem overal.

Download de Anarchistische Muurkrant: https://www.indymedia.nl/indyfiles/AnarchistischeMuurkrant#1April2016.pdf

Stop de repressie! Solidariteit met de gevangenen! Weg met de politie en de staat! Leve de anarchie!

Hier onder vind je de tekst van het hoofdartikel.

Weg met de politie en de staat. Leve de opstand!

Over de opstand in de Schilderswijk

In de zomer van 2015 woedde er een opstand in de Haagse Schilderswijk. Een opstand tegen de dagelijkse onderdrukking en het racisme van de politie. Tegen de verstikkende realiteit van uitbuiting of werkloosheid. Een opstand van mensen die braken met de normaliteit van staatsrepressie: de rollen werden omgedraaid en de politie werd de straten uitgejaagd. De moord op Mitch Henriquez, de zoveelste racistische politiemoord, was de vonk die de opstand deed oplaaien. Laten wij niet vergeten, laten wij niet vergeven!

Door politici, de media, moskeeën en allerlei buurtclubjes werd de opstand weggezet als een ordinaire rel. Als een criminele daad waarvan de daders hard gestraft moesten worden. Maar geloof niet hen, de organisaties die van subsidie van de staat overleven, zij die hun eigen agenda willen voeren over de ruggen van de onderdrukten, zij die de onderdrukten uitverkopen om met de machthebbers om de tafel te kunnen zitten. Dat mensen in wijken als de Schilderswijk worden onderdrukt is wel duidelijk. Niet aangenomen vanwege je naam of uitgebuit voor een hongerloontje terwijl de bazen, grote bedrijven, politici en banken zich verrijken.

Het is de in de staat geïntegreerde racistische zondebokpolitiek die mensen van kleur de schuld geeft van armoede, huisvestingsproblemen en bezuinigingen, enkel om mensen tegen elkaar uit te spelen. Maar vluchtelingen, Marokkanen en Surinamers zijn niet de oorzaak van deze problemen. Het probleem zijn de politici en de staat die alleen de belangen behartigen van de bazen en grote bedrijven, en het is de moordende politie die dat alles, kosten wat het kost, beschermt.

De opstand in de zomer van 2015 was geen ordinaire rel. Het was een legitieme opstand tegen alles wat ons onderdrukt. Het was een opstand tegen de politie die ons op straat terroriseert. Tegen de controlewaanzin van cameratoezicht, ID controles en het zogenaamde ‘zero-tolerance beleid’ die we alleen in arme wijken zien. Het was een opstand van een gemeenschap die zich niet langer door politieke spelletjes laat verdelen. Jaren lang is er gepraat en gevraagd om verandering maar niemand wilde luisteren. Dan is de enige optie om keihard in opstand te komen. Voor onze waardigheid, voor ons bestaan.

Zij die in opstand kwamen en weigerden te buigen voor onderdrukking en repressie zijn de mensen die hun waardigheid niet zijn verloren. Het zijn juist die mensen die hoop bieden op een andere, een betere toekomst! Laat deze zomer een hete zomer worden!

Weg met de politie en de staat! Leve de opstand! Leve de anarchie!

Update repressie uit Aken

Posted on by

In juli 2015 werd onze vriendin en kameraad gearresteerd tijdens een paspoortcontrole aan de Grieks-Bulgaarse grens. Het Europese arrestatiebevel tegen haar was op 24 juni 2015 uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie in Aken, Duitsland. In Duitsland werd ze in voorarrest (Untersuchungshaft) opgesloten in Keulen, vanwege veronderstelde deelname aan een gewapende bankoverval die twee jaar eerder plaatshad (2013). Op 2 december 2015, na maanden van onderzoek, werd zij door het OM formeel aangeklaagd voor de bankoverval, gijzelname en wapenbezit. Op 16 december beval de rechtbank de vrijlating van onze kameraad en de opheffing van alle aanklachten, omdat het “bewijs” dat maanden van onderzoek geproduceerd had niet voldoende was om haar voor de rechter te slepen.

Toen we de bovenstaande verklaring schreven (1) omtrent de opsluiting en vrijlating van onze vriendin hoopten we dat het de laatste zou zijn. Helaas was de Duitse smeris het hier niet mee eens, en besloot ze bezwaar in te dienen tegen de beslissing haar vrij te laten. Dit resulteerde in, na eerst afgewezen te zijn door de rechtbank, het besluit van de Hoge Raad om de zaak te heropenen. Concreet betekent dit dat, na bijna zes maanden te hebben vastgezeten in voorarrest, onze vriendin en kameraad nu buiten haar proces aan het afwachten is. Het is nog onduidelijk wanneer de zaak zal voorkomen. Ondanks verscheidene wanhopige pogingen van het OM om ook een nieuw arrestatiebevel te verkrijgen – momenteel zijn we in afwachting van de beslissing van de Hoge Raad omtrent een zoveelste bezwaar – is ze nu buiten bij ons.

Op woensdag 14 april beval hetzelfde OM echter een reeks huiszoekingen in Barcelona, die resulteerde in de arrestatie van een andere kameraad; zij wordt beschuldigd van deelname aan een bankoverval die plaatshad in Aken in 2014. Het is duidelijk dat de Duitse en Spaanse autoriteiten besloten hebben hun krachten te bundelen in het voortdurende project van repressie tegen anarchisten op het Europese terrein, ondersteund door de immer gehoorzame honden van de media.

Zoals verwacht wrijven de media zich in hun handen, en verweven ze “gewone misdaden” met anarchisten. Dit komt niet als een verrassing, en al helemaal niet in een tijd die meer en meer gekenmerkt wordt door repressief handelen tegen alles wat subversief is. Wij denken echter dat het belangrijk is het onderscheid tussen “gewone” en “politieke” misdaden aan de smeris, de aanklagers, en de journalisten over te laten. Het is niet nodig de autoriteiten categorieën aan te reiken die ze maar wat graag accepteren. Zoals gezegd in de verklaring die gepubliceerd is door kameraden van de gearresteerde persoon in Barcelona, is de onteigening van banken “een ethisch juiste en politiek legitieme daad, een methode van strijd die deel uitmaakt van de geschiedenis van iedere revolutionaire beweging.” (2) Of de beschuldigde individuen deel hebben genomen aan de overvallen of niet is voor ons niet van belang. Wat belangrijk is is dat we onze solidariteit uiten met degenen die vervolgd worden door de autoriteiten.

Terwijl de knechten van de Staat hun veronderstellingen en beschuldigingen de wereld in spuien met een hoop bombarie, moeten we onze eigen perspectieven en ideeën niet vergeten. Dit zijn geen tijden voor speculatie, noch over de “motieven” van de overvallen, noch over de veronderstelde schuld of onschuld van de gearresteerden. Eerder dan een moment voor vragen, zou dit een moment van antwoorden moeten zijn – duidelijke antwoorden gericht aan diegenen die ons onderdrukken. Zoals eerder gezegd, “als je aan eén van ons komt, kom je aan ons allemaal”. Meer dan wat dan ook is dit een tijd voor solidariteit, in al haar mogelijke vormen.

Onmiddelijke vrijheid voor de opgesloten kameraad
Tot alle gevangenissen en de banken die ze nodig hebben vernietigd zijn

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is…
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Bron: indymedia.nl

Update on Aachen repression

In July 2015 our friend and comrade got arrested at a passport control at the Greek-Bulgarian border. The Europe-wide arrest warrant against her had been issued by the prosecution office of Aachen, Germany, on the 24th of June 2015. In Germany she got locked up under the ‘U-haft‘ (Untersuchungshaft) regime in Cologne because of a presumed involvement in an armed bank robbery that had taken place two years earlier (2013). On the 2nd December 2015, after months of investigation the prosecution formally charged her with bank robbery, hostage taking and weapon possession. On the 16th of December, the court called the prison instructing them to release our comrade because all charges were to be dropped, since the “evidence” that months of investigation produced was not sufficient for this case to be brought to court.

When we were writing the above statement (1) concerning the imprisonment and release of our friend, we hoped it would be the last. Unfortunately the German cops did not agree, and decided to appeal against the decision of her release. This resulted in, after first being rejected by the normal court, the higher court’s decision to reopen the case. Concretely this means that, after having spent nearly six months in preventive prison, our friend and comrade is now outside awaiting trial. It is still unclear when the court case will take place. Despite several desperate attempts from the prosecutor’s office to also get a new warrant for her arrest – at the moment we are awaiting the high court’s decision of yet another appeal – she is still outside with us.

However, on Wednesday the 13th of April the same prosecutor’s office ordered a series of house raids in Barcelona that resulted in the arrest of another comrade; she is said to have participated in a bank robbery that was carried out in Aachen in 2014. It is clear that the German and Spanish authorities have decided to join forces in the ongoing project of repression against anarchists in the European territory, supported by the ever obedient dogs of the media.

As expected the media are rubbing their hands together, intertwining “common crimes” with anarchists. This does not come as a surprise, especially in a time that more and more is defined by repressive blows against anything subversive. However, we think it is important to leave the distinction between “common” or “political” crimes to the cops, the prosecutors, the journalists. We do not need to provide the authorities with categories they are only too willing too accept. As has been stated in the communiqué published by comrades of the person arrested in Barcelona, expropriation of banks is “an ethically just and politically legitimate practice, a method of struggle that forms part of the history of every revolutionary movement.” (2) Whether the accused individuals have participated in the robberies or not is not important to us. What is important is that we express our solidarity with those persecuted by the authorities.

While the servants of the State are spawning their assumptions and accusations into the world with a lot of spectacle, we should remember our own perspectives and ideas. These are not times for speculation, neither on the “motives” of the robberies, nor on the presumed innocence or guilt of the arrested. Rather than being a moment for questions, this should be a moment of answers – clear answers directed at those who oppress us. As has been said before, “you touch one of us, you touch all of us”. More than anything this is a time for solidarity, in every possible form it can take.

Freedom for the imprisoned comrade now
Until all prisons and the banks that need them are destroyed

Amsterdam, 19th April 2016

(1) https://en-contrainfo.espiv.net/2016/01/06/german-prisons-our-comrade-is…
(2) https://www.indymedia.nl/node/32957

Source: indymedia.nl

Nieuwe repressieve operatie in Barcelona

Posted on by

Woensdag 13 april begon om 5u ‘s morgens een operatie van de Mossos d’Esquadra [Catalaanse politie] in Barcelona. Twee woningen en een sociaal centrum van de wijk La Salut, “Blokes Fantasma” werden doorzocht. Het twintigtal mensen die in de “Blokes Fantasma” wonen werden 12 uur vastgehouden.

Naast de vernielingen die altijd gepaard gaan met een huiszoeking werd tijdens deze operatie één kameradin aangehouden. Reeds in het kader van de Operatie Pandora werd ze een tijdlang opgesloten in de gevangenis, nu kwam het tot haar aanhouding omwille van een Europees aanhoudingsbevel dat tegen haar werd uitgevaardigd op 11 april. Ze wordt beschuldigd van betrokkenheid bij onteigeningen van banken op het Duitse grondgebied

Nadat ze voor de Spaanse Audiencia Nacional gebracht werd, beval de rechter Eloy Velasco de voorlopige hechtenis van onze kameradin. Ze werd overgebracht naar de gevangenis van Soto del Real in Madrid. Vermits ze ook in verdenking gesteld is in het kader van Operatie Pandora (die zich momenteel in de onderzoeksfase bevindt) en ze zich verzet tegen haar uitlevering aan Duitsland, heeft onze verdediging een “herziening” van het aanhoudingsbevel gevraagd opdat ze haar voorlopige hechtenis in de Spaanse staat zou kunnen zitten, in afwachting van het proces dat haar hier te wachten staat. Binnen maximaal 2 maanden (verlengbaar met één extra maand) zal de Audience Nacional beslissen of de uitlevering van onze kameradin aan de Duitse autoriteiten tijdelijk opgeschort wordt. Uit informatie die verscheen in de Duitse media zijn we te weten gekomen dat men haar een onteigening toeschrijft die plaatsgevonden heeft in Aken. Bij die onteigening zou – zegt de pers – een groep overvallers een grote som geld buitgemaakt hebben in een bank, zonder enige letsel toe te brengen aan het personeel.

Wat het verdere verloop van de juridische procedure ook mag zijn, willen wij publiekelijk onze steun uiten aan deze kameradin. We eisen haar revolutionaire doelen, haar strijd en haar militante activiteit op als de onze. We kennen haar goed, we weten dat ze kan rekenen op de solidariteit van allen. Ze is een anarchiste in strijd die al jarenlang actief is in verschillende antiracistische, feministische en libertaire projecten in Barcelona, altijd solidair met mensen die getroffen worden door de repressie, altijd bereid om in de mate van het mogelijke te helpen, altijd ondernemend, altijd genereus, vrolijk en glimlachend met haar naasten, altijd onverzettelijk en vastberaden tegen alles wat ze ziet als onrechtvaardig.

De poging van de media om haar te bombarderen tot “publiek gevaar” kon niet perverser zijn. Te meer daar deze operatie van mediamanipulatie impliceert de banken voor te stellen als slachtoffers in een totale omkering van de realiteit. Ze verheerlijken nu de banken die jarenlang ongestraft mensen bestolen hebben, uitgeperst als citroenen, opgelicht, uit hun huizen gezet en drastische besparingen doorgevoerd hebben, terwijl degenen die zich revolteren tegen hun orde en hen durven aanvallen gecriminaliseerd worden.

Het doet er voor ons totaal niet toe te weten of onze kameradin werkelijk verantwoordelijk is voor deze overvallen of niet. Onteigening is een ethisch juiste en politiek legitieme praktijk, een strijdmethode die deel uitmaakt van de geschiedenis van de hele revolutionaire beweging.

Ondanks de onophoudelijke pogingen van de Macht om deze methode te reduceren tot “gewone misdaad” ingegeven door individueel belang en hebzucht, is het zeker dat dat onteigingen van plaatsen waar kapitaal geaccumuleerd wordt een constante zijn in onze geschiedenis: van de anarchosyndicalistische groepen die aan het begin van de 20ste eeuw banken beroofden om stakingen of families van gevangen kameraden te ondersteunen tot de verschillende autonome groepen in de jaren 70-80 zoals de MIL, de OLLA of de ERAT (gevormd door arbeiders van de SEAT-fabriek) die geld dat opgestapeld werd door de rijken naar projecten van uitgebuiten in strijd brachten, over de guerillagroepen zoals die van Sabaté of Facerias die in de naoorlogse periode overvallen deden om de weerstand tegen het franquistische regime te financieren. Onteigening, zowel als uitdrukking van een algemene politieke strijd als onder de vorm van sociaal banditisme waarbij alles wat de banken ons afhandig maken terug wordt gestolen om zich te bevrijden van de loonslavernij lijkt ons onder geen enkel voorwendsel verwerpelijk, wel integendeel. Het feit dat sommige mensen het kotsbeu worden om systematisch vertrappeld en uitgezogen te worden door de legale maffia bevestigt dat “we geen koopwaar in handen van de politici en de bankiers” zijn en dat de menselijke conditie zich gelukkig verzet tegen het klakkeloos aanvaarden van de dictatuur van het kapitaal over onze levens.

De politionele en mediatieke klopjacht rond deze overvallen in Duitsland mag ons niet het perspectief doen kwijtraken noch ons van vijand doen vergissen. Het werkelijke publieke gevaar is de macht die vertegenwoordigd wordt door criminelen als Wolfgang Schäuble en Angela Merkel, de macht die niet gewoon maar enkele kluizen heeft leeggeroofd, maar de sociale rijkdom van hele volkeren en gebieden. Het is de macht van de transnationale elites die miljoenen mensen in de ellende geduwd hebben om besparingsmaatregelen op te leggen die hun neoliberaal en imperialistisch project dienen. De aanhouding van onze kameradin is dan ook gewoon een extra reden om deze elites en het systeem dat ze vertegenwoordigen te bestrijden, een systeem dat fanatiek gedreven wordt door accumulatie van geld in de handen van enkelen ten koste van het lijden, de ontbering en de uitbuiting van anderen. De politievervolging noch de massieve propaganda van het regime kunnen verbergen wat reeds evident is voor iedereen: zoals de dichter zei, wat voor een misdaad is het bestelen van een bank in vergelijking met er één op te richten?

Onmiddellijke vrijheid voor de kameradin opgesloten in Madrid!
Laten we de uitlevering verhinderen.
Solidariteit met het bezette sociaal centrum Blokes Fantasma en alle mensen in strijd die vervolgd worden!
Zolang er ellende bestaat zal er revolte zijn!

Kameradinnen en kameraden van de opgesloten anarchiste – 15 april 2016

Bron: indymedia [vertaald uit het Spaans]

Operatie Fenix: politie infiltratie en mogelijk opgezet spel

Posted on by

In april 2015 begon de Tsjechische politie een operatie tegen de anarchistische, antiautoritaire en dierenbevrijdingsbeweging. Deze operatie staat bekend als Operatie Fenix. Tijdens het beginstadium ervan werden een groot aantal personen ondervraagd, sommigen onder hen gearresteerd en vonden er op verschillende plaatsen raids plaats. De politie heeft servers, computers, USB-sticks, camera’s, gsm’s en andere digitale apparaten en datadragers in beslag genomen. Tot nu toe is er niet geweten hoe diepgaand de operatie gaat, hoeveel mensen in de gaten gehouden worden, en wat de intenties van de politie zijn. Op een aantal verschillende momenten heeft de politie belangrijke feiten verzonnen of moedwillig achtergehouden om toestemming te verkrijgen om verschillende plaatsen te doorzoeken en mensen te arresteren. Lees hier meer: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/03/interview-with-an-activist-detained-during-operation-fenix/

De enige media-aandacht die er tot nu toe geweest is, heeft gefocust op het onderwerp “extreemlinks terrorisme”. Van de oorspronkelijke 11 aangehoudenen zitten er momenteel nog drie achter tralies terwijl ze op hun proces wachten. Petr en Martin worden beschuldigd met “samenzwering om een terroristische aanval te plannen” en Ales met illegaal wapenbezit.

Ondertussen weten we dat de hele “actie” om de trein aan te vallen, waarvan de politie beweert dat ze die verhinderd heeft door Petr, Martin en twee anderen (die momenteel onderzocht worden zonder aanhouding) te arresteren, mee gepland werd door (op zijn minst) twee undercovers (meer info hier: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/07/01/the-czech-undercover-police-agents-reveald/) . Specifiek opgeleide undercover politieagenten infiltreerden een groep mensen en won hun vertrouwen om informatie te vergaren. Toen het informeren over hun nieuwe “vrienden” goed op gang was, begonnen ze te praten over de noodzaak om meer militante acties te doen en namen ze actief deel aan de voorbereiding van een dergelijk plan.

Martins advocaat zei in een interview:
“Mijn cliënt beschouwt de hele zaak als het resultaat van politie-uitlokking en hij had niet de intentie om een terroristische aanval te plannen of uit te voeren. Hij beweert dat als hij de undercover agenten niet had ontmoet, hij hoogstwaarschijnlijk niet in zijn huidige problemen zou zitten.”

De politie heeft zelf het hele gebeuren verzonnen. Zonder hun initiatief zou de hele affaire niet eens plaatsgevonden hebben. Het doel van de politie was hoogstwaarschijnlijk het discrediteren, intimideren en verdelen van de hele anarchistische beweging en om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de groepen, activiteiten en individuen.

Op 29 juni besliste het districtsgerecht van Praag dat onze kameraad I. in hechtenis te nemen. I. wordt beschuldigd in een andere zaak van repressie van “extreemlinks terrorisme”. I. werd op vrijdag gearresteerd en op zondag beklaagd. Volgens de politie nam I. deel aan de ‘aanval’ op het huis van de Tsjechische minister van defensie met molotov cocktails op 8 juni 2015.

Er zijn geen foto’s of video’s van deze ‘aanval’. Er was geen effectieve brand, hoewel er 4 flessen gesmeten werden. Geen ander bewijs van de ‘aanval’ is publiek gemaakt, niemand heeft de actie opgeëist. I.’s DNA komt niet overeen met de DNA-sporen die op de fles gevonden werden. De politie heeft de beelden van de bewakingscamera voor de ingang van I.’s studentenhome niet bekeken (de enige mogelijk in- en uitgang, de ramen zijn versterkt met tralies), die zouden tonen dat I. thuis was op het moment van de aanval.

Deze zogenaamde Molotov-aanval komt over als nog een opgezet plot, zeker als je bedenkt dat het (vermeende) plan om een militaire trein aan te vallen opgezet werd door politie-infiltranten.

Het simpele feit dat I. een Russisch burger is, past verdacht goed binnen de context van het politieke discours. Als antwoord op de vermeende dreiging van Rusland is het Ministerie van Defensie momenteel contracten aan het tekenen om de aanwezigheid van Amerikaanse militairen en toekomstige plannen voor Amerikaanse militaire basissen in Tsjechië te regelen. De dienstplicht ligt ook weer op de onderhandelingstafel.

“Voor mij is dit eigenlijk een bevestiging dat de huidige koers van het Ministerie van Defensie, dat ik leid, juist is,” reageerde minister Stropnický.

I. kreeg de ergste vorm van opsluiting, met heel erg strikte omstandigheden. Geen bezoekers toegelaten en nauwkeurig gevolg e-mailverkeer, die I. pas enkele weken na datum kan inkijken.

We zijn bij jullie.

De Fenix 4, gevangenisomstandigheden, eenzaamheid en honger
Tot nu toe hebben er geen rechtszaken plaatsgevonden. Bijgevolg moeten de beklaagden als onschuldigd beschouwd worden. De realiteit is echter dat niet enkel in de media (van wie we niet anders verwachten dan een sensatiehonger), maar vooral in de gevangenis de veronderstelling van onschuld blijkbaar vergeten wordt, en de beschuldigden behandeld worden alsof ze al veroordeeld zijn.

Ze werden alle drie toegewezen aan verschillende gevangenissen in Tsjechië. Petr zit in de gevangenis van Ruzyne, Martin in die van Pankrác en Ales werd onlangs overgeplaatst naar de gevangenis van Brno. Petr heeft de kans gekregen om andere gevangenen te ontmoeten, al was het maar voor enkele ogenblikken. Ales en Martin zaten in isolatieregimes zonder enige mogelijkheid tot sociaal contact. Maar sinds midden juli zijn ze verplaatst en delen ze een cel met andere gevangenen. Petr, Martin en Ales krijgen elk één bezoek van 90 minuten om de twee weken, beperkt tot 4 mensen. Ze krijgen de toestemming om 90 minuten te wandelen in een afgesloten deel van de gevangenis. I. heeft geen toestemming voor bezoek en alle e-mail wordt zorgvuldig gelezen door een politieprocureur dus het duurt weken vooraleer I. enige mail krijgt.

Martin werd begin juni overgeplaatst naar de gevangenis van Pankrác en de reeds onbenijdenswaardige omstandigheden zijn nog verslechterd. Hij werd van andere gevangenen gescheiden en in een isolatiecel geplaatst. Al zijn persoonlijke bezittingen werden hem ontnomen en geld werd wekenlang niet doorgegeven aan hem. Hierdoor kreeg Martin geen toegang tot een radio die hem opgestuurd werd. De radio moet een ‘input onderzoek’ ondergaan dat betaald wordt met Martins eigen geld. Hij heeft mensen enkel achter tralies en plexiglas ontmoet, is altijd gehandboeid en krijgt 90 minuten per dag te toestemming om te wandelen in een smalle betonnen gang.

De situatie rond Martins en I.’s dieet is ronduit schandalig. Volgens de statuten van de gevangenis van Pankrác heeft Martin het recht op een veganistisch dieet, maar in realiteit krijgt hij zelfs niet eens een vegetarische maaltijd. Martin kreeg ironisch genoeg de optie tot een “alternatief” Halal dieet aangeboden, dat dierlijke producten bevat (maar op een speciale wijze gedood), met de afwezigheid van varken, overduidelijk niet veganistisch. I. krijgt in Ruzyně een zogenaamd vegetarisch dieet maar hij zegt dat er desondanks vlees in zit. Geen van beide is een oplossing voor een veganistisch dieet. Martin en I. krijgen bijgevolg niet genoeg eten. Daarbovenop mogen ze allemaal maximaal 5 kg aan pakketten per drie maand krijgen, waarvan de inhoud strikt gereguleerd is. Hoe dan ook zou basisvoedsel moeten voorzien worden voor de gevangenis en niet door mensen buitenaf!

We roepen op tot steun voor alle drie de beklaagden, vooral Martin en I. op dit moment, die lijden omdat de gevangenisautoriteiten hun veganistisch dieet niet respecteren en weigeren in hun eetvoorkeuren te voorzien.

Er zijn heel veel mogelijkheden, zelfs kleine groepen kunnen succesvol iets op poten zetten:

  • Vertel mensen over de zaak: er wordt veel foute informatie verspreid over de Fenix. De politie en de media hebben er alles aan gedaan om een narratief op te bouwen waarin anarchisten er op uit zijn eender wat te vernietigen en mensen aan te vallen of zelfs te doden, en waarin de politie in alle haast terroristen arresteerde die een aanval aan het plannen waren. Dit verhaal is gebaseerd op de belangen van de autoriteiten, niet op de realiteit. Dit discours moet ontkracht worden voordat de Fenix 4 berecht worden om vergelijkbare repressie in de toekomst te voorkomen.
  • Verdeel deze informatie en ander ondersteunend materiaal: er is vanalles beschikbaar op de website, naast flyers en fantastische t-shirts en zo verder. Je kan een stand opzetten op het volgende evenement in je buurt, een distro in sociale – en gemeenschapsruimten zoals onze kameraden in Stockholm, Edinburgh en Dresden deden. Vertel het aan vrienden en buren. Ondersteunend materiaal kan gevonden worden op de website https://antifenix.noblogs.org/ en je kan hen bereiken via antifenix[at]riseup.net
  • Doneer: dit is helaas slechts het begin van een zeer lange en dure legale strijd. Fondsen zijn nog steeds nodig voor advocaten- en gerechtskosten naast andere legale uitgaven en veganistisch eten. Donaties, benefieten en fondsenwervende inspanningen zijn enorm nodig en worden immens geapprecieerd.
    Bankgegevens: 8760190237/0100, IBAN: CZ98 0100 0000 0087 6019 0237
    Swift code: KOMBCZPPXXX (KOMBCZPP)
  • Je kan ook bellen, schrijven of (indien mogelijk) een bezoek brengen aan/naar de gevangenisautoriteiten van Pankrác en gevolg vragen aan hun statuten betreffende het dieet van gevangenen.
    Het adres van Martin: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha – Pankrác, PO Box 5,
    140 57 Praha 4, Czech Republic, Phone: +420 261 031 111,
    Email: vvpankrac@vez.pan.justice.czI. – Ruzyně: Vězeňská služba ČR, Vazební věznice Praha-Ruzyně, Staré náměstí 3, 161 02, Praha 6, telefon: 220 510 000, e-podatelna@grvs.justice.cz
  • Indien mogelijk kan je een solidariteitsdemonstratie op poten zetten, zoals die van de Solidariteitsgroep in Sint-Petersburg: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/15/petrohrad-report-z-demonstrace-proti-represim-anarchistu-a-antifasistu/
  • In het buitenland kan je politieke druk uitoefenen op de Tsjechische ambassade zoals onze vrienden in Edinburgh deden: https://antifenix.noblogs.org/post/2015/06/12/solidarita-v-edinburghu/
  • Steun kan ook uitgedrukt worden door creatieve acties of gouwe ouwe benefietconcerten, skatesessies, graffiti, spandoeken, kraken, het schrijven van liedjes. Alle macht aan de inbeelding! Creativiteit kent geen grenzen, net als onze wil om te helpen. Zorg wel dat je nadenkt over het type actie/evenement dat je op poten zet, zodat je de situatie niet nog erger maakt dan ze al is.

Bijna alles kan gebruikt worden tegen de repressie en om gevangen kameraden te steunen. Zoals Peter in zijn brief zei:

“Liefste vrienden, mijn grootste en meest vurige verlangen is dat je blijft zoals je bent, en niet geïntimideerd raakt. Mijn levenslange motto was altijd om vertrouwen te hebben in mensen en mijn gevangenschap bevestigt dit des te meer. Zelfs hier, tussen de gevangenen en de cipiers, kan het verlangen naar echte vrijheid gevonden worden.
Hou je goed en dankjewel, met een broederlijke knuffel van Peter S.”

AntiFénix
Naast theoretische, informatieve en communicatieve activiteiten, organiseren we ook de gewone coördinatie van steun- en solidariteitscorrespondentie met gevangenen. Brieven zijn essentieel voor het contact van gevangenen met de buitenwereld waarvan ze afgesloten zijn. Als het te moeilijk voor je is om evenementen in Tsjechië te bezoeken of om een briefschrijfavond te organiseren, maar je graag naar gevangen kameraden wil schrijven, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Je kan via e-mail een brief naar antifenix[t]riseup.net sturen en zij zullen hem voor jou op de post doen. Je kan hen ook een mail sturen om ons het juiste adres van de gevangenen te vragen. Een downloadbare gids over hoe naar gevangenen te schrijven staat op de Antifénix website en we raden aan deze te lezen voor je effectief een brief opstuurt.

Een paar mensen met fluitjes of die luid roepen als ze voorbij de muren van een gevangenis lopen kunnen een hoop steun en energie geven aan de gevangenen. Hoewel individuele gevangenen misschien niks zullen kunnen horen, verspreidt het nieuws zich vaak als een vuurtje doorheen de gevangenis. Het is mogelijk dat dit hun toestand verergert, maar ze verwelkomen alle vier zo’n bezoek.

Na de spontane demonstraties in Ruzyně schreef Petr het volgende: “Zaterdag hoorde ik de geluiden van een solidariteitsactie! Woorden schieten te kort om uit te drukken hoeveel dat voor me betekende! Dank jullie, zusters en broeders!”

Martins zus stuurde dit bericht:
“Toen op zaterdag (6 juni) de protesten gehouden werden aan de gevangenissen van Pankrác en Ruzyně, vertelden de autoriteiten aan Martin dat, als zijn vrienden zouden doorgaan met hun show, zijn omstandigheden zouden verstrakken. Martin zei me om iedereen te vertellen dat ze moeten doorgaan met de protesten en om ze luider en frequenter te maken. Hij was zich bewust dat er een protest plaatsvond, maar werd overgeplaatst naar een andere kamer met een klein raampje. De steun die hij krijgt van zowel familie als vrienden betekent veel voor hem, alsook voor Petr en Ales.”

Solidariteit in ons echte wapen
Met het oog op de veronderstelling van onschuld, zouden we er graag op wijzen dat de machten die mensen arresteren en vervolgen paradoxaal genoeg niet hun eigen wetten (waarmee we niet akkoord gaan, en die buiten onze macht om te veranderen liggen) naleven. We zouden graag de hoop leugens die over Martin, Petr, Ales and I. geschreven werden, ontkrachten. In onze ogen blijven ze allemaal vrienden, kameraden, of op zijn minst mensen die steun verdienen, zelfs in het geval van verlies en veroordeling.

Veroordeeld en gevangen omwille van een actie die ze nooit uitgevoerd hebben en die hoogstwaarschijnlijk het resultaat was van gecoördineerd undercover politiewerk. Veroordeeld in een nieuwe heksenjacht, waar we allen hetzelfde lot zouden kunnen ondergaan. Veroordeeld omwille van het uitdrukkelijk niet-accepteren van overheersing en ongelijkheid.

De werking en noodzakelijkheid van de gevangenis krijgt nooit onze steun en goedkeuring, ongeacht of de “Fenix 4” schuldig bevonden worden of niet.

Voor Ales, Martin, Petr en I. is steun van buitenaf momenteel het belangrijkste. In de gevangenis gaat de tijd anders voorbij, en terwijl wij van de zomer genieten, zitten zij in complete isolatie, zonder planten, fluitende vogels, zwemmen in de rivier, fietstripjes, rond het kampvuur zitten met vrienden, lieve woorden, knuffels, liefde, vrije beweging, de zon zien, zelfs bijna zonder eten.

Ales:
“De grootste oorzaak van mijn neerslachtigheid (die niet heel erg enorm is), is de afwezigheid van mijn favoriete muziek, prachtige natuurtaferelen, waarvan ik hou, van mijn favoriete plaatsen waarnaar ik terugkeer en waar ik over het leven kan mijmeren. De plek waar ik kan nadenken over de dood, de liefde, haat of over iemand met wie ik mijn ideeën en dromen deel over het echte leven in de microkosmos van de eindeloze anarchie.”

Solidariteit is voor ons, als antiautoritair-ingestelde individuen, het meest basic idee en ook één van de meest krachtige leermeesters, omdat het onmogelijk te vernietigen is met simpelweg fysieke kracht.

Martins zus:
“Als ze weten dat we er zijn voor hen, vastberaden om te toen wat nodig is om hen te steunen en aan te moedigen, worden ze sterker en moeilijker te breken. Ze moeten weten dat we er zijn voor hen…”

Deel dit alstublieft!
AntiFénix

Vertaald uit het Engels. Bron: https://antifenix.noblogs.org/english-info/
Bron: Anarchist Black Cross Gent

Tegen nazi’s en repressie – Vrijheid voor Valentin!

Posted on by

Het was de derde maal dat de politie de deur inbeukte van een appartement dat enkele kameraden delen. Net als bij de vorige twee keer waren het gemaskerde SEK-agenten (“Speciale Operaties Commando”) die binnenstormden. Het verschil was dat de agenten deze keer niet de bemeubeling van het appartement doorzochten om bewijs te vinden; nu kwamen ze om een kameraad te arresteren op basis van een bevelschrift tot aanhouding. Zijn naam is Valentin.

Hij wordt beschuldigd van deelgenomen te hebben aan gewelddadige confrontaties bij “Verdener Eck” na een voetbalwedstrijd tussen SV Werder Bremen en het HSV. Die dag heeft een groep nazistische hooligans van Bremen een groep antifascistische Ultras aangevallen. De aanvaring resulteerde in gewelddadige confrontaties tussen de twee groepen. Ook al vond dit plaats na een voetbalwedstrijd, en bestaan de groepen uit voetbalfans, heeft dit niets te maken met voetbalrellen! Het gevecht had een politieke achtergrond. De hooligans vielen de Ultras aan omdat ze hen zagen als extreem-linkse antifascisten.

Sinds zijn arrestatie zit Valentin in voorhechtenis, wachtend op zijn proces. Op een persconferentie op 2 juli 2015 presenteerde de politie hem als de hoofdverdachte in het onderzoek. Hij wordt beschuldigd van ernstige geweldpleging en ernstige verstoring van de openbare orde (“schwerer Landfriedensbruch”). De politie heeft duidelijk gemaakt dat Valentin gebruikt zal worden als rolmodel tegen politiek geweld. Deze situatie is walgelijk! We staan in solidariteit met onze kameraad, vriend en broeder Valentin. We zullen er alles aan doen om aan zijn zijde te staan en hem alle steun te geven die hij nodig heeft.

Om hem financieel te steunen hebben we een bankrekening aangemaakt voor donaties. Draag je steentje bij, aangezien dit over ons allen gaat. Doe hem jouw solidariteit voelen door hem brieven te schrijven. Er is een postbus waar je deze brieven naar kan versturen. Hou er a.u.b. rekening mee dat de politie deze boodschappen kan en zal lezen (adres van de verzender, inhoud, etc). Om je constant op de hoogte te houden van Valentins situatie is er een blog waarop we je zullen informeren over nieuwe ontwikkelingen in zijn zaak.

Gevoed door haat, woede en verzet!”

Bankrekening voor donaties :
Rote Hilfe e.V. Ortsgruppe Bremen
IBAN: DE29 4306 0967 4007 2383 97
BIC: GENODEM1GLS
GLS – Bank
Mededeling: Freiheit für Valentin
(Vergeet a.u.b. de mededeling niet!)

Postbus :
Infoladen Bremen
C/O Valentin
St-Pauli-Str. 10-12
28203 Bremen

Vertaald van : http://valentin.blogsport.de/infos/
Bron: Anarchist Black Cross Gent

18/03 – Schrijfavond voor de antifascistische gevangene Joel

Posted on by

JoelschrijfavondVrijdag 18 maart gaan we schrijven naar Joel, een antifascist uit Zweden die momenteel een straf uitzit van 5,5 jaar. Joel verdedigde op 15 december 2013 een anti-racistische demonstratie in Stockholm tegen een aanval van 30 gewapende neonazi’s.

De demonstratie in Kärrtorp, een buurt in de Zweedse hoofdstad Stockholm, werd georganiseerd door de lokale bevolking in samenwerking met anti-racistische initiatieven in reactie op de groeiende activiteiten van lokale neonazi’s. In de weken voorafgaand aan de demonstratie waren antifascisten aangevallen en werden er in de omgeving hakenkruisen gespoten. De demonstranten, waaronder veel ouders met kinderen en ouderen, werden aangevallen door een groep van zo’n 30 met messen, flessen en knuppels bewapende neonazi’s van de zogenaamde ‘Zweedse Verzetsbeweging’ (Svenska Motståndsrörelsen/Swedish Resistance Movement). Hoewel de demonstratie niet voorbereid was op een extreem-rechtse aanval, slaagden anti-fascisten en buurtbewoners er in de aanval af te slaan en de nazi’s het naastgelegen bos in te jagen. Continue reading →